Danusiu gratuluję pięknego Ludzika ( i żołądka, żeberkek, rozumku
) ! Niedługo już będziesz czuła potężne kopniaki jeśli nadal będzie się tak wiercić. Fajne zdjęcie. Ja przez całą ciążę miałam fotki z usg, na których na słowo musiałam wierzyć, że ta plama co widać to dziecko. Dopiero ostatnia to był prawdziwy, cudny portret z profilu.
Asiulu, to że dziecko chce długo ssać to niekoniecznie musi oznaczać, że nie masz pokarmu! Jeżeli ją masz wyłącznie na piersi i po tygodniu choć trochę urosła, to jest ok.
(Ważenie przed i po jedzeniu nie jest miarodajne, bo mleko w ciągu doby się zmienia wielokrotnie - czasem to niemal woda, a czasem gęsty płyn którego kilka kropel już daje takiej maliźnie dużo składników odżywczych. I wtedy waga Ci powie, że ona niemal nic nie zjadła, a w rzeczywistości zjadła wystarczająco.) Ja się tak dałam wbić na początku w to dokarmianie, a zupełnie niepotrzebnie jak się później okazało. Moja mała w szpitalu jadła co 3 godziny z piersi i było wszystko ok. Przy wypisie pediatra powiedziała, że zaczęli ją dokarmiać (przed wyjściem właśnie) bo ważenie przed i po karmieniu pokazuje, że nie mam mleka. I mam jej dawać cyca a potem butelkę. W domu jak ją przystawiałam do piersi, to faktycznie jak dopadła, to wisiała na cycku godzinę i dłużej. Grzecznie słuchałam pani doktor
( i mojej mamy, która niestety postanowiła mi "pomagać" przy dziecku, co sprowadzało się do powtarzania mi: "cycki masz puste, daj temu biednemu dziecku butelkę bo głodne ") no i karmiłam piersią a potem dokamiałam butelką. I to biedne dziecko ulewało, odbijało mleko nosem i rosło 450 gram tygodniowo. Dopiero moja miejscowa pedriatra puknęła mnie w głowę i kazała na tydzień odstawić dokarmianie. Mała przez ten tydzień urosła (choć już mniej, 250 chyba) i to mnie przekonało, że moje mleko jej wystarcza chociaż ja mam wrażenie, że nie. Taki maluszek na początku nie potrzebuje dużo mleka, może Ci się wydawać że nie masz go wystarczająco. Potrzeba także czasu na to, żeby jej się ustabilizował rytm karmienia. Twoje piersi się dostosują do dziecka i z czasem, jak mała zacznie jeść więcej, Ty będziesz więcej produkować. Najprostszy i najskuteczniejszy sposób pobudzenia produkcji, to przystawianie dziecka częściej. Jeśli możesz jej pozwolić na długie i częste karmienia - to pozwól. Będziesz miała spokojniejsze dziecko. One chcą piersi nie tylko z głodu. Zaspokaja im to potrzebę bliskości, czują się bezpieczniejsze. U nas to tak wyglądało, że przez pierwsze kilka tygodni (no jakoś prawie dwa miesiące to trwało) moim głównym zajęciem było karmienie. Przeczytałam w tym czasie kilka fajnych książek leżąc sobie z małą - ona nie zawsze ssała, czasem po prostu trzymała w buzi i spała. Ale skoro chciała, to jej pozwalałam i poskutkowało to tym, że sąsiedzi mnie pytali, czy moje dziecko umie płakać ;) bo była spokojniutka. Później jej się stopniowo unormowały pory karmienia i tak powiedzmy po trzecim miesiącu miała już stałe pory posiłków i cycka w nocy na każde zawołanie. A w ogóle to byś pokazała Twój Skarb !
Poziomki uzyskujemy przez przewracanie pionków.
Zaplanuj coś... albo odstawiamy od cycka albo przenosimy do własnego łóżeczka (czy chodzi o spanie w drugim pokoju?)
