No już zapodaję, zapodaję
. Na szczęście mam dziś trochę wolnego czasu....Wiecie - zrobiłam takie
, jak zobaczyłam w ten weekend moje chwasty!!! Dużo słońca i trochę deszczu sprawiło, że prawie wszystko pozarastało. Tam, gdzie tydzień temu były postawione miski mojego psa, zrobiła się dżungla!!! No nie mogłam w to uwierzyć!Ech... najgorsze, że chwasty mają 5 dni w tygodniu, żeby sobie spokojnie rosnąć, a ja tylko 2 na ich wyrywanie. Na razie trochę to nierówna walka,
no ale trudno. Powoli, powoli się to zmieni.
Hm... chcieliście trochę horrorów
Oto on:
krajobraz po bitwie, czyli po robotach ziemnych.I co ja mam teraz z tym zrobić?
Najlepiej by chyba było pozbierać te wszystkie kamienie, nawieźć piaseczku i dobrej ziemi bo to na wierzchu to po prostu glina, wymieszać i możnaby
było sadzić, i sadzić, i sadzić.
Niestety, na razie to nierealne
A może coś podpowiecie? Czytałam gdzieś o nawozach zielonych, ale po pierwsze - czy na takiej glinie coś urośnie, a po drugie, czy to trochę nie za późno na sianie tego?
I tak będę musiała pomyśleć o posadzeniu czegoś żeby schować odpowietrzenia (widać na zdjęciu, całkiem z tyłu, taka zielona rurka).
A to dzikie roślinki, które ostatnio pojawiły się u mnie na działce.
Chyba to jakiś dzwonek i bratek?
Dziwię się, że w ogóle urosły, bo to miejsce jest po wyburzeniu i w zasadzie mało tam gleby,pełno resztki pokruszonych cegieł
, 
, 
, 
Tak Dorko! Jest to troszkę dzicz ale nie do końca, bo z jednej i drugiej strony mamy sąsiadów, ale jest cisza, spokój, ptaki pięknie śpiewają,
a w starej oborze jaskółki zrobiły sobie gniazdo. Mam nadzieję, że je nie wypłoszymy bo jak przyjeżdżamy, to trochę ruchu pod ich gniazdem
niestety musimy robić.
No....... ale poszalałyby nasze psiska! Mój coraz bardziej szczęśliwy. Trochę to trwało zanim on, stary mieszczuch, przyzwyczaił się do tej swobody,
do innych odgłosów i do nocowanie nie na swoim posłaniu. A teraz jak przyjeżdżamy do domu to w ogóle na spacerze nie słucha,
bo myśli, że może sobie wszędzie łazić jak na działce. Taki łobuz.
A to parę jego zdjęć
, 
-wszytkie patyki, wyrywane chwasty, przerzucane kamienie są dla niego (tzn. on tak myśli 
).Tak że bardzo "pomaga" nam w pracy
Na koniec, bo niestety brak już dzisiaj na więcej czasu, mój pięknie kwitnący bez czarny (ech, szkoda, że tam nie rosną też te drugie bzy:( ).
Przepraszam za jakość zdjęcia, ale było ono robione w biegu - już wyjeżdżaliśmy, a nie wiem, czy jeszcze za tydzień będzie kwitł. W powiększeniu jest jeszcze bardziej niewyraźne.
będzie naprawdę cudnie,i tak masz już dużo zrobione,a żeby Ci się milej pracowało toCi 
Zdaje się, że to popularna rasa wśród forumowiczów 
Fakt ,że sunia nie jest szczególnie uciążliwa i w ogrodzie specjalnie nie psoci...Jest już dość stara( dobrze ,że tego nie słyszy, bo , jak to baba , pewnie by się na mnie obraziła),a i jej temperament z wiekiem nieco osłabł... Gdy była malutka faktycznie uczyłam ją ( prośby i grożenie palcem, nagrody i głaskanie, gdy coś zrobiła dobrze). Z czasem się nauczyła ,że po roślinach nie wolno ! Chodziła za mną po chodniczku wokół domu( żeby nie po rabatach) . Teraz , gdy się śpieszy nie chodzi dookoła lecz z wdziękiem przeskakuje przez rabatę w poprzek. Moja kochana rodzinka konała ze śmiechu, gdy widzieli te nauki , ale okazuje się ,że można sprawić ,by pies nie ganiał po kwiatach. Nasza suczka jest całe dnie w ogrodzie, poleguje na słoneczku, kula się po trawniku, czasem dostaje głupawki ( np. w towarzystwie dzieci ) i biega jak szalona wokół drzew...Miała w swym prawie ośmioletnim życiu zaledwie kilka ogrodowych wybryków, za które została skrzyczana. Poskutkowało. Teraz już wiem, że koegzystencja pies i ogród jest możliwa. 
! Mój to prawie żadna moja zasługa - był już na działce. Ja tylko poobcinałam mu suche gałęzie.
