Takie klimaciki to ja lubię 
. A tymczasem u Ciebie takie cuda, że zaczynam się łamać. I bynajmniej nie chodzi mi o Bathshebę 
Ale do jesieni jeszcze sporo czasu, może mi sie odwidzi? A może znajdę (nie wiadomo gdzie) miejsce i bez wyrzutów sumienia kupię panienki? A Twój ogród kusi, oj kusi. W ogóle nie powinnam tu wchodzić 
Wszystkie piękne. 
I ja je bardzo lubię .
Dorotka masz dar pokazania i opisania piękna które widzisz 
po opisie Krzysztofa zaczynam przebierać nóżkami 
,to w jakich odległościach sądzić krzewy? Tam jest sporo słońca, ale nie patelnia.A może byś jeszcze mogła polecić na PW jakieś miejsce zakupu? Pozdrawiam i z ciekawością czekam na Twoją opinię.
Widok przecudny. 
Walczę z chorobą różaną, bo sporo moich choruje. 
Ja protestuję! Nie zdążyłam się jeszcze nacieszyć latem, takim prawdziwym, ciepłym, pełnym słonecznych dni i ciepłych nocy. Jak przyjdzie sierpień to już będzie z górki. Dlaczego te najpiękniejsze miesiące w roku przemijają w mgnieniu oka a te zimowe ciągną się jak brazylijski serial, który nie ma końca? 
To już wyczyn nie lada. Oprócz wiadra zniknął również słój z denaturatem do odkażania sekatora. Ten ostatni zapewne wrzuciłam wraz ze ściętymi kwiatami do wora na odpady bio, ale w wyrzucone wiadro jakoś trudno mi było uwierzyć. Obszukałam cały ogród, zajrzałam pod każdy krzak i co się okazało? Po dwóch dniach znalazłam je upchnięte w piwnicy pod schodami i to w najciaśniejszy kąt. Nie mam pojęcia jak się tam dostało? 
M kategorycznie wyparł się jakiegokolwiek kontaktu z w/w. Zresztą nie wtrąca się w moje narzędzia i przybory ogrodnicze, żeby potem nie było na niego Psów też nie podejrzewam, więc musiałam je tam sama wcisnąć. Chyba bezwiednie, bo zupełnie tego nie pamiętam a i samo miejsce też jakoś nie bardzo mi pasuje. Co prawda trzymam tam doniczki i podstawki do kwiatów domowych i ostatnio coś mi się plącze po głowie, że szukałam nowej doniczki dla kaktusa... Może byłam myślami gdzieś daleko i razem z wiadrem powędrowałam a potem oczywiście zapomniałam po co tam poszłam a zbędny balast po prostu zostawiłam? Innego wytłumaczenia nie ma, ale co się naszukałam to moje. Zresztą już w ten sposób bezpowrotnie straciłam kilka przedmiotów i do tej pory się nie odnalazły. W tym kilka noży kuchennych, które to podejrzewam, najzwyczajniej w świecie wyrzuciłam do śmietnika. Ciekawa jestem jakie przedmioty udało się niektórym z Was utracić w niewyjaśnionych okolicznościach?
Miałam okazję oglądać u Ciebie jej zdjęcia. Gdyby moja taka była, to nie myślałabym o zmianie miejsca. Niestety dwa pędy a na ich szczycie kilka obwieszających się kwiatów, to za mało, żeby rzucić mnie na kolana. Może zmiana miejsca poskutkuje tym, że się ogarnie i wreszcie zacznie przyzwoicie przyrastać? Się zobaczy... 
Chyba z tego co czytałam, to jednak jakiś deszcz do Ciebie dotarł?
Wiadomo, że nie samymi angielkami człowiek żyje, ale to akurat one najbardziej podbiły moje i nic na to nie poradzę.Nie, wszystkich nie mam, ale robię co mogęDorotko, wydaje mi się, że ty masz już chyba wszystkie Austinki dostępne w polskich szkółkach
Moja kolekcja z roku na rok się powiększa a obserwacje od kilku sezonów tylko potwierdzają, że to nie był zły pomysł - postawić na róże od tego hodowcy 
A im więcej zdjęć się ogląda, tym bardziej chce się mieć te ślicznotki u siebie 
To jej drugi sezon. Poszłam specjalnie obmierzyć damę i tak w pasie ma 1,20 m a wzrost w najwyższym punkcie przekroczył 0,75 m. Po obcięciu kwiatów straci nieco z wysokości, ale z objętości niewiele 
Ja w tym roku na brak opadów nie mogę narzekać. Z jednej strony z głowy mam podlewanie, z drugiej kwiaty przy ciągłych deszczach szybciej przekwitają i pod ciężarem wody smętnie zwisają w dół. 
Też nie bardzo lubiłam pasiaste róże, ale Mareczek ma te paski niezbyt nachalne i wygląda z nimi uroczo.
Mam go od kilku lat a znacznik dawno uleciał w siną dal On się powoli rozrasta i potrzeba kilku sezonów, żeby tworzył dość dużą kępę. Twój po kilku sezonach na pewno też się rozrośnie. Jeszcze będziesz go dzielić. Z lilią, o którą pytasz historia podobna jak z floksami. Z tą różnicą, że znacznik jest, tyle, że napisy się wytarły 
Niestety jest jak jest i jedyne co nam pozostało to cieszyć się tym co mamy, bo niedługo jak minie sierpień, będzie tylko gorzej... Jedna będzie od niego na imieniny a druga od eMa. Mają przyjść co prawda dopiero we wrześniu, ale liczę na rozkrzewione krzaczki i na to, że zanim je posadzę na docelowe miejsce zobaczę jaki mają kolor w realu 
Jest kilka takich na czarnej liście, ale wszystkich na raz się nie pozbędę. Sukcesywnie będę usuwała te najbardziej chorowite i kłopotliwePiszesz, że się pozbywasz tych problematycznych, rozumiem Cie, chociaż jakoś trudno mi uwierzyć, że w twoim ogrodzie takie bywaja
W tym roku eksmisję dostaną cztery sztuki. Pozostałe z listy dostaną ostatnią szansę.
Zdjęcia, które wkleiłam u Ciebie usuń żeby nie zaśmiecały Twojego wątku. No, chyba, że wolisz jeszcze je zostawić dla porównania.
W ubiegłym roku miała kilka nowości, więc może i w tym będzie coś ciekawego?
A swoją drogą, ciekawa jestem gdzie udaje im się ukraść czasami wyjątkowo dorodne okazy? Małe spryciary... Jesień bez zakupów różanych...Nie, to jesień stracona. Tym bardziej, że w tym okresie oferty szkółek są znacznie bogatsze niż wiosną i można upolować naprawdę jakąś wymarzoną pannicę. Potem może zabraknąć 
Jeśli już dokonuję takiego wyboru, to zazwyczaj wśród debiutantek i wybieram wtedy trzy na podium. Pewnie zimą pobawię się w takie wybory miss 
Widziałaś fotki Krzysztofa na Rosebook? Ta zmienność kolorów i ten cudny zakręcony środeczek tak mnie znęcił, że musiałam na własne oczy przekonać się czy on naprawdę tak wygląda. I taki jest w rzeczywistości 
Zaczyna mocniejszym kolorkiem, by potem z każdym dniem barwa łagodniała, nabierając pięknego odcienia różu. A w między czasie można dostrzec żółć a nawet nieco oranżu. Na dodatek mój ciągle tworzy nowe pączusie 
Dziękuję za miłe słowa. To zawsze motywuje do dalszej pracy i nie ma co ukrywać, że jest po prostu bardzo przyjemnie czytać takie pochwały. Liczcie się z tym, że one mają spore korzenie i trzeba zachować odpowiednią odległość, bo za kilka sezonów nawet się nie zorientujecie jak zaczną obżerać i wypijać wodę różanym krzaczkom. Oczywiście trzeba dbać o taką obwódkę i co roku ją ciąć, ale to zapewne wiesz. Tym bardziej, że Garden of Roses nie należy do dużych i dobrze by było, żeby widać było jej śliczne kwiaty. Za to wraz z wiekiem na pewno się rozrośnie wszerz, więc myślę, że należałoby zachować odległość minimum 0,80 m. A nawet i większą? Może w tym temacie wypowie się jakaś koleżanka, która takową obwódkę ma u siebie? Ja mam tylko w jednym miejscu, ale tam rosną duże panny - F.J. Grotendoorst, Pink Grotendoorst i Kórnik, którym nawet wyższa obwódka nie przeszkadza a nawet lepiej, bo zasłania ich gołe nóżki 
Różom niezbyt służy taka pogoda. U nas sporo wilgoci, noce dopiero od kilku dni cieplejsze, w dzień duchota to i choroby grzybowe szaleją. Dopiero połowa sezonu i strach pomyśleć, co będzie pod koniec sierpnia 
U mnie też w kilku miejscach szałwie podejrzanie szybko się rozrosły. To pewnie wpływ żarełka, które siłą rzeczy wypływało spod róż I ja będę musiała rozdzielić większe kępy szałwii i zwiększyć odległości między nimi. To samo robię każdej wiosny z floksami, które rosną jak głupie i nawet nie widać, że niektóre zmniejszyłam o połowę, bo z powrotem są tak wielkie jakby wcale nie były podzielone.
będę robić kawałek ścieżki i nowe rabaty przy niej, a pod twoim wpływem marzy mi się taki rabat budyniowy krem,biel i modela podsadzane fioletowymi bylinami Dlatego też wypatrzyłam u Ciebie Heathcliffa. Poza uderzającym miłe struny imieniem, o taki mocny, ciemniejszy róż by mi chodziło. Zdrowy jest? Chętnie kwitnie? Wiem, że go lubisz. Chyba, że coś innego w takim odcieniu uważasz za godne polecenia. Ale szepnął mi też coś chyba bladziutki Charles Darwin, bo ciągle o nim myślę. Napiszesz coś więcej, jak sobie radzi? Wiem, że masz go krótko, ale skoro myślisz o drugim, to ja chyba powinnam pomyśleć o pierwszym? Co do Bathsheby - jest bardzo prawdopodobne, w okolicach września minie mi różyczkowy szał, dam sobie spokój a potem kolejny sezon będę wzdychać i tak upłynie kilka lat i panna B. pojawi się w polskich szkółkach. No, chyba, że moja niecierpliwa natura da o sobie znać, ale Ty wiesz o co chodzi. Też taka jesteś 
A z moich własnych wyczynów, najbardziej pamiętam buty. I to jedne z moich ulubionych, więc przekopałam cały dom i szukałam ich kilka tygodni. Nawet zaczęłam oskarżać moich panów, że sprzedali, oddali (nie nosili, bo mają duże stopy), zjedli na kolację... Okazało się, że woziłam je w bagażniku, bo gdzieś się przebierałam i tam zostały.
The Ancient mariner też kusi... Ehh.. i nie tylko one 
Tylko ja wciąż nie moge pojąć jak Ty je wszystkie ogarniasz. Ja przy swojej czterdziestce wciąż się wkurzam, że przecież wyzbierałam dopiero co opadnięte na ziemie płatki, a nastepnego dnia nowy dywan. Przecież wczoraj oberwałam to, co wyglądało na kończące żywot?! Obrywam i obrywam... W tym roku z podlewaniem nie ma problemu, co w gruncie rzeczy nie jest pocieszające, bo lato do bani Tak jak pisałaś, ja tez jestem spragniona słonecznych dni i ciepłych nocy... A mam na pewno wilgotne dni i noce 
.Pozdrawiam serdecznie 
