bab...
Ach, te psy... nasze cudowne, kudłate anioły
Ja poszłam do schroniska tylko popatrzeć (taak... osoba która potrafi się wzruszyć i pobeczeć na reklamie w tv poszła poobserwować cierpiące, opuszczone zwierzaki 
. Obiecałam sobie, że jeśli wezmę psa ze schroniska, to takiego brzydkiego, starszego, jakich nikt nie chce. Zanim udałam się z wizytą nawiązałam kontakt z wolontariuszką. Ta przysłała mi kilka propozycji psiaków, wśród których był mój Fado- gdy go zobaczyłam, został skreślony na starcie- taki śliczny, radosny psiak, pewnie zaraz ktoś go weźmie. Moje myślenie zmieniło się gdy przekroczyłam bramę Szczecińskiego schroniska 26 stycznia 2013roku. W jednym z pierwszych kojców siedział On- kupka nieszczęścia, smutny, zgaszony, trzęsący się z zimna, oczy miał tak smutne, że serce rozpadło mi się na tysiąc kawałków. Decyzja zapadła w jednej chwili, złożyłam deklarację i następnego dnia przyjechałam po synka Udało się załatwić, żeby ostatnią noc w schronisku spędził w szczeniętarni, dzięki czemu nie marzł. 27 stycznia rozpoczeło się nowe życie dla nas i dla Niego 
Każdego kto ma taką możliwość i szuka psiaka-proszę ,rozważcie decyzję wzięcia psa bezdomnego- odmienicie w ten sposób praktycznie przekreślony los.Załączę zdjęcia pokazujące jak wielką moc mamy my- ludzie,tylko od nas zależy, jak ją wykorzystamy.
Corka mlodsza ,,rehabilitantka,,fachowo zajmuje sie masazami i rehabilitacja tylnej lapy ku aprobacie psa.Alez on ma maslane oczy podczas ,,masowanka,, 
Po kilku tygodniach odsapnęliśmy, bo na razie wszystko jest dobrze. Wracając do Twojego Tenora imię odzwierciedla jego zapędy muzyczne? 
