Z resztą od kilku lat widzę, że balkonowce dobrze mi rosną wiosną, a te, które przetrwają - dodatkowo jesienią. W lecie toczy się głównie walka o życie, a nie o kwiaty, bo nie dość, że świeci mocne słońce, to co chwilę coś je atakuje: albo przędziorki, albo mszyce, albo mączliki, albo jeszcze coś innego
.A przy okazji: zmniejszyłam zdjęcie. Niestety nie wiem, czemu, nie zrobiłam fotki wtedy, kiedy więcej kwiatów było rozwiniętych
. Jeden musi wystarczyć 
. Zaczęło się w ten sposób, że odkryłam w domu woreczek z nie podpisanymi nasionami. Z ciekawości wysiałam. Po jakimś czasie wykiełkowało kilka roślin. Nie wyglądały dobrze - stały w mieszkaniu, w dość ciemnym miejscu. Były wybiegnięte, ale postanowiłam dać im szansę.W pewnym momencie zaczęły mi przypominać bez. Znalazłam im więc dobry dom (a właściwie ogród), ale zanim je oddałam pojawiły się na nich pąki kwiatowe
. Potem zaczęły kwitnąć. Okazało się, że to nie żaden bez, tylko dziwaczki 
. Kiedy otworzy się kilka kwiatów, zapach jest obłędny. Normalnie, są niesamowite. Szkoda tylko, że otwierają kwiaty na noc, ale pewnie i tak na przyszły rok rozejrzę się za innymi kolorami 
.
. Moje passiflory też nie kwitną nadzwyczajnie. Te niby zwyczajne, czyli caerulea, Constance Elliott i domniemana Violacea w ogóle jeszcze nie kwitły. Szczególnie zależy mi na tej domniemanej 
już 2 donice wylądowały w wielkim kuble pod blokiem 
po ataku mszyc nie przeżyły chyba mego oprysku 
ten puchatek w towarzystwie tych kikutków wygląda czadowo 
. Mam z nim coraz większy kłopot, bo kiedy był mniejszy, to mogłam doniczkę postawić gdziekolwiek, a teraz boję się, że lada moment się przewróci i staram się za każdym razem stawiać ja w jakimś kącie lub opierać o coś 
.
. Z tej radości zrobiłam mu aż dwa zdjęcia 
