Jeszcze raz od początku

[Tajka]

Heleno chciałam się przywitać w Twoim wątku, jeśli mogę.
Ogród masz wspaniały, a kotki rozbrajające.
Uwielbiam koty.

[Jatra]

Witaj Helenko

Bardzo się ciesze ,że masz swój watek i widzę ,że bardzo ciekawie się zapowiada, nie brakuje też słodkich zwierzątek .

U mnie też az tak wiosny nie widać w dodatku od kilku dni mam przymrozek i tak biegam okrywam ratuje , mam nadzieje ,ze ciepełko szybko wróci i to na stałe .
Chryzantemy u mnie też nie wszystkie wzeszły, wyliczyłabym ich na palcu no ale na nie to trzeba jeszcze poczekać troszkę , myśle sobie że nawet i lepiej bo teraz by zmarzły młode zielone .

Pozdrawiam

[gosia07]

Helenko i ja przybiegłam czym prędzej jak tylko się dowiedziałam .Bardzo ciekawie zaczęłaś i jak wspaniale dozujesz napięcie czekamy

[Helios]

Krysiu, Tajko, Tereniu i Gosiu witajcie, dziękuję za odwiedziny i wsparcie

Wiem, że trochę przynudzam. Sięgam do historii, bo sama też chcę zrozumieć, jak to się stało, że w miarę normalny człowiek, może na własne życzenie, zafundować sobie rewolucję, by w końcu wszystko postawić na głowie
Proszę jeszcze o odrobinę cierpliwości.

Rok 2009 był rokiem przełomu i rokiem wielkiego szaleństwa
Do 30 czerwca musieliśmy opuścić dotychczasowy dom i w ....drogę
W naszym nowym miejscu budowa trwała w najlepsze, działka rozjeżdżona maksymalnie.
Nasz dobytek wylądował w garażu, ja ze swoimi zwierzaczkami w starym domu (bez wody i kanalizacji), a M wrócił do pracy.
Zostałam sama z brygadą niby - robotników i trunkowym majstrem
Tylko Gaja - nasza rottweilerka dodawała mi odwagi.

Chronione przeze mnie drzewa nie okazały zrozumienia. Tuż po przeprowadzce, rankiem ukazał się nam taki widok:



Nie wiem czego było mi bardziej żal: samochodu czy starej jabłoni

[ElleBelle]

A co na to M czego jemu było żal

[RomciaW]

Helenko ,podnosisz napięcie na maksa

[leszczyna]

HELENKO....można by rzec dobry scenarzysta.....a to się okazuje samo życie pisze scenariusz....ja jednak liczę na HIPY END.....czekam z utęsknieniem na Twoje opowiadania

[kasik 69]

Witaj Helenko,czekam na dalszy ciąg opowieści

[Helios]

Kontynuując:
Ta jabłoń spadła na samochód tuż po przeprowadzce, na dzień dobry

Po miesiącu zmagań, wywaliłam majstra z jego brygadą na zbity pysk.
Pojawił się nowy, który miał wszystko kompleksowo zakończyć. Poezja, bajka, nietrunkowy, wszystko umiejący. Sama radość
Bardzo szybko się okazało, że facet nie umie praktycznie nic. Gehenna.
Pisałam mu na kartce i rysowałam, bo mówienie jakoś do niego nie trafiało. On tą kartkę odkładał na parapet i dalej robił swoje
Później się okazało, że ma problemy z czytaniem
I tak do dziś mam w kompie plik pod nazwą "fuszerki Sławka".

Moja Gaja, dzięki której czułam się bezpiecznie, zrobiła się osowiała, straciła apetyt. Miałam złe przeczucia.
Przychodzi mój pseudo-majster i mówi: "Pies chyba zdechł"

I tak pożegnałam Gaję. Była z nami ponad 12 lat (to bardzo dużo jak na rottweilera).
Chciała zostać z nami, dlatego wytrzymała przeprowadzkę

Zostałam sama.

[kasik 69]

Helenko sama???

[anabanana]

Witaj, Helenko! Potwierdza się teoria, że najbardziej niesamowite są historie prawdziwe... Czekam, aż ciąg dalszy nastąpi. Pozdrawiam!

[pipio]

Helenko dlaczego te historie ucinasz w najciekawszym momencie i trzymasz w niepewności. Opowiadaj

[Helios]

Pytacie czy zostałam zupełnie sama?
Może nie do końca sama. Były przecież jeszcze moje kotki (Jacek i Wacek) i gość, który się przybłąkał ? mała ciężarna koteczka.

Do czasu. Przypełza pewnego dnia z przetrąconym kręgosłupem. Prześwietlenie wykazało, że złamana jest kość krzyżowa, prawdopodobnie została kopnięta ciężkim butem.
Było z nią coraz gorzej. Nie miałam wyjścia, zawinęłam ją w ręcznik i wyruszyłam do wiejskiego weterynarza, jakieś 4 km.
Całej tej długiej wędrówce przyglądały się mocno zdziwione oczy Może również tego, który ją kopnął

Traumatyczna wizyta, facet koszmar. Trzymałam ją, kiedy wbijał jej igłę w serce. Wróciła ze mną, już nie była bezdomna. Znalazła swoje miejsce, jest teraz z Gają.

Teraz będzie już tylko radośnie.

[pipio]

Myślę,że będzie radośnie.Tyle dobrego zrobiłaś.Czas na odwrócenie losu

[Bogumilka]

Ojej jak mnie wciągło....po prostu wessało to opowiadanie. Szkoda przyjaciela psinkę, może ta przeprowadzka ją zmęczyła, zmiana miejsca i w ogóle Miałaś pecha co do fachowców,ale chyba wszystko się dobrze skończy? Czekam na dalszy ciąg............ale trzymasz nas w garści i nie pewności