Jest pełnia lata. Upalny, suchy lipiec. Róże na razie przystopowały, kwitną tylko pojedyncze. Teraz ogród należy do liliowców, jeżówek, floksów i traw. Te ostatnie łagodnie kołyszą się na wietrze, jakby wahlowały umęczone upałem rośliny. Od suszy zaczynają opadać listki z brzóz, dębów. Powoli przebarwiają się żurawki, a hosty kwitną i nabierają żywych barw. Ja już czuję pierwsze powiewy mojej ukochanej pory roku, jesieni. Wtedy ogród wygląda moim zdaniem najpiękniej.
No ale nie uprzedzajmy faktów. Na razie mamy lato, a więc zapraszam na spacer po lipcowym ogrodzie, który właściwie jest tylko małą przydomową ogrodzinką, aczkolwiek stale jest w nim mnóstwo przyjemnej roboty, bez której już bym chyba nie umiała żyć.
pozwól że zostanę w nim na dłużej i będę wzdychać do tajemniczego, pięknego i starannie zaplanowanego ogrodu 
kunszt nasadzeń przemyślany w każdym zakątku 
a kolekcjonerskie kolekcje roślin wypielęgnowanych i cudownie uwiecznionych na fotografiach zachęcają do częstszego zwiedzania wirtualnie tego zakątka ziemi 
pięknie brzmi, ale moim zdaniem Wandziu - zbyt skromna jesteś. Widziałam ogród.....to prawdziwy ogród z duszą.... 
