Pod gruszą...

[Lusia 57]

Joasiu, często do Ciebie zaglądam. Bardzo podoba mi się to Twoje siedlisko. Zmieniasz je a jednocześnie zachowujesz jego sielskość. Już tyle się napracowaliście, pora poleniuchować, chociaż przez chwilkę. Kończy się już lato.

[agatka123]

Uwielbiam zdjęcia przed i po .
Od razu widać ile jest zrobione .
Kwiatek o który pytasz to odętka .

[Jagusia]

Zmiany w domku też mamy udokumentowane, więc się pochwalę

łazienka-przed



po

No nie powiem, widać niewielką różnicę

Nie wiem, czy się zgodzisz ze mną, ale ja mam odczucie że jak jest w domu porządna łazienka to już można w nim zamieszkać... można nie mieć nic zrobione w pokojach czy kuchni... spać na podłodze, gotować na kuchence turystycznej - ale łazienka to jest to!

[bonia244]

Asiu wielkie domek zachwyca na zewnątrz ale i wnętrza coraz to piękniejsze Na odętkę różową też poluję

[Janneke]

Jagusiu , ja też tak uważam
Nie mamy łóżka, ani szafek w kuchni. Jest tylko łazienka i dla mnie to podstawa. Wcześniej, po całym dniu pracy, myliśmy się wodą z węża. Nie powiem, było oryginalnie i jest co wspominać, ale nie ma jak porządny prysznic ;)

Boniu , jeśli chcesz, mogę Ci odętkę na wiosnę przysłać, jest jej spora kępka:)

[bonia244]

Asiu to już zaklepuję odętkę przypomnę się na wiosnę dziękuję
Miłego dnia !!!

[Francesca]

Joasiu, chyba coraz ciężej wyjeżdża się Wam spod gruszy...? Zmiany są kolosalne - i na zewnątrz, i w środku . Otoczenie stodoły wspaniałe, zresztą na takim cudownym, "spatynowanym" tle nietrudno roślinom pokazać cała swoją urodę ;).

[aage]

Asiu wpadłam popodziwiać u Ciebie zmiany ogromne poczyniliście, super

[Janneke]

Agatko, oj tak, coraz trudniej się wyjeżdża... Uwielbiam tam być i nawet praca sprawia nam przeogromną satysfakcję.

Agnieszko cieszę się, że Ci się podoba

[aage]

Asiu naprawdę efekty są oszałamiające a to najbardziej buduje

[ewka63]

Asiu, pięknie. Znam ten ból powrotów. Miałam tak przez 7 lat. W końcu sytuacja rodzinna sama się tak ulozyła, że na jedną z zim zostaliśmy na wsi. Potem przyszła wiosna, a my nie wróciliśmy do miasta. Przyzwyczaiłam się dojeżdżać do pracy ( w sumie nie mam daleko 20km). I nie wyobrażam sobie teraz zycia gdzie indziej.
Kiedyś i Wy zostaniecie

[Dzialeczka]

Dołączam do pochwał Dom i ogród cudo prawdziwe.

[heliofitka]

Asiu tworzycie bardzo klimatyczne miejsce...strasznie mnie kręci
Dobrze, że równolegle tworzysz ogród, bo kiedy w końcu zostaniecie na zawsze,
będziesz mogła o poranku, z kubeczkiem kawy wyjść do ogrodu i podziwiać miejsce,
w które włożyłaś tyle serca

[klarysa]

Asiu, tak jak u moich poprzedniczek tak i u mnie dom i obejście wzbudzają zachwyt. Lubię takie klimaty i kojarzą mi się z najwspanialszymi chwilami dzieciństwa.
Wspaniale zachowałaś to 'coś'
Stodoła zyskała wspaniałe otoczenie, dom świetną oprawę - która zmienia się wraz z porami roku, wnętrze niepowtarzalny charakter. Mimo współczesnych elementów, czar pozostał. Ciekawa jestem wyboru sprzętów i mebli.

Żeby nie było nie-ogrodowo. Limetka w sferze marzeń, jeśli się spotkamy, na pewno będzie moja

[oster]

Asieńko, nie mam słów, dla mnie szczyt marzeń. Kocham taki klimat, drewniane domki jak
w skansenie. A malwy to obowiązkowy akcent; taki obraz z dzieciństwa zapamiętałam, kiedy
jeździliśmy na wieś do znajomych i do Ostaszowa, gdzie wujek kierował szkołą podstawową a
ciocia uczyła. Mieli tam ścieżkę do szkoły wysadzaną morwami, a wujek jeden pokój w dworku,
gdzie mieli mieszkanie z inną rodziną nauczycieli (tak go zapamiętałam, muszę dopytać mamę)
przeznaczył na hodowlę jedwabników. To była szkoła życia! I te poranki, kiedy prosto z łóżka
wyskakiwaliśmy przez okno na dwór. Nic nie było wówczas koszone, dziko i pięknie, trawa po pas,
można było wszędzie bawić się w chowanego. Ehhh, to były czasy... Ale się rozmarzyła. Cudownie,
jak nasz mózg pracuje, może z głębi swych zakamarków wydobywać tak miłe sercu obrazy.
Dzieciaki, kiedy jeżdżę po mleczko na wieś (bliziutko, jakieś 5 km od domu), na początku dziwiły się,
że "tak śmierdzi", Maryśka swoje "fuj" i zatykała nos, a ja wciągam ten zapach pełnymi płucami,
dla mnie to skojarzenia jak najmilsze, najbliższe sercu, bo z dzieciństwa.
No, dość tego, do roboty Znów się rozpisałam

Pa, miłego dnia.