Kolczaste serce Jagny

[WAnia]

Świat poza różami? Oczywiście, że tak. Kiedy nie chcą kwitnąć, rosną nie tak jak chcemy, chorują, albo strzelają inne fochy, przyjemnie popatrzeć na śliczne lilie, floksy, jeżówki czy jednoroczne. Ino skąd brać na to wszystko miejsce?
Na przesadzanie róży wybrałaś czas trochę nieteges, ale u mnie metoda " jak czegoś robić nie należy, to ja to zrobię na pewno" - działa. Jeszcze nie udało mi się stracić żadnej rośliny z tego powodu. Chyba.
Widzę, żeście z Niemężem (no niech ma człowiek imię) po jednych pieniądzach w kwestii dobrego humoru. Fajnie

Pozdrawiam chłodno, Ania

[x-ja-a]

Daysy, zrobiłam różowemu dzisiaj nową fotkę, ale jeszcze nie zgrałam. Pokażę troszkę później.

Świat poza różami? Oczywiście, że tak. Kiedy nie chcą kwitnąć, rosną nie tak jak chcemy, chorują, albo strzelają inne fochy, przyjemnie popatrzeć na śliczne lilie, floksy, jeżówki czy jednoroczne. Ino skąd brać na to wszystko miejsce?
Na przesadzanie róży wybrałaś czas trochę nieteges, ale u mnie metoda " jak czegoś robić nie należy, to ja to zrobię na pewno" - działa. Jeszcze nie udało mi się stracić żadnej rośliny z tego powodu. Chyba.
Widzę, żeście z Niemężem (no niech ma człowiek imię) po jednych pieniądzach w kwestii dobrego humoru. Fajnie

Pozdrawiam chłodno, Ania

Znam ten ból z brakiem miejsca. Ja muszę zachować trawnik dla futrzastych mieszkańców, bo gdyby nie to, to chyba miałabym tylko wąskie przejścia między roślinami i jedynym kryterium "wąskości" byłaby szerokość moich bioder Nawet tuż przy płocie nie mogę nic sadzić, bo to psia ścieżka biegania. Zostawiam im półtora metra wolnej przestrzeni, inaczej stratowałyby mi wszystko po drodze.
Brother na razie żyje. Chyba Ale nie wiem jak długo. Tak sobie nawet chwilami pozwalam na myśl, że gdyby (tfu, tfu) skonał, to kupię jego nową wersję. Może ten nowy nie będzie wymagał wiecznej terapii i drastycznych działań, hę...?
Nie-mąż przedstawił mi się siedem lat temu jako Peter i tak do niego mówię, a on mnie nie poprawia, więc chyba dobrze zapamiętałam A co do poczucia humoru, to bije mnie na głowę, gwarantuję
Cudooowne pozdrowienia, dzięki Kochana

[x-ja-a]

Na początek świeżutki różowy rozwar dla Daysy



I historie pewnych romansów:
Rosarium Uetersen nie dba o upał, nie dba o suszę, bo jego serce usycha, ale z miłości do ślicznej Bonici, która jeszcze troszkę się kryguje i udaje, że nie widzi jak on gapi się na nią z uwielbieniem...



A przy wieczornym podlewaniu przyłapałam tych dwoje na amorach. To Port Sunlight i panna Pastella... No, no, może jednak coś z tego będzie i już nie będę miała Pastelli stanu wolnego. Ale trzeba przyznać, że uroczo razem wyglądają. Dołożyłam im dyskretnie kocyk z kory i jak się na paluszkach wycofywałam, słyszałam jak Pastella chichocze zalotnie...

[x-ja-a]

Uprzedzałam, że mogę zapomnieć o jakichś różach, które ze mną mieszkają. I zapomniałam o Pink Grootendorst
Wiele osób na nią narzeka, nie jest nią zachwyconych, bo faktycznie nie jest to róża zjawiskowa. W moim ogrodzie panna Goździkowa robi za tło. Tło dla lilii, tło dla liliowców i nawet dla berberysa. I w tej roli nie ma sobie równych. Nie widzę jej jak walczy z mszycami, które ją uwielbiają, kiedy ma kryzys tożsamości i zamiast kwiatów ma suche kulki, nie oglądam jej owłosionych nóg, które wyrabiają 300% planu kolcowego. Wącham lilie, podziwiam liliowce a ona sobie cichutko radzi z kolejnym swoim kłopotem. Ale kiedy popatrzę na ten drugi plan, to ona tam jest i macha do mnie nieśmiało.
Zapomniałam o niej a jak zrobiłam zdjęcie, to wszystko jest ostre, tylko nie Goździkowa. To kwintesencja tego jaka ona jest

[

Co tu porównywać z Charming Piano, który też rośnie na drugim planie, ale robi wszystko, żebym go zobaczyła:

[x-ja-a]

Dalsze losy Garden of Roses.
Pamiętacie może, że kiedy ostatnio o niej pisałam był to moment przed wieczorkiem zapoznawczym, które jej sąsiedzi mieli zorganizować. I zorganizowali. Okazuje się, że Garden to niezła imprezowiczka jest!
No sami popatrzcie.
Następnego ranka jak ją zobaczyłam to jeszcze była cała w brokacie:



Uu, niezła imprezka była. Więc nic dziwnego, że to co wypluła z siebie potem wyglądało nieco dziwnie. No, ale jak się pąki po pijaku tworzy to takie są efekty!


Jeszcze jak jej zdjęcie robiłam to zapytała "Hhhallo, ale oosssooochodziii? Sie nie podoba ssooośś?"

Na szczęście doszła do siebie i kolejne kwiaty zapowiadają się już normalnie:



.. a wręcz cudnie



He he, niezła agentka. Już wiem, że się dogadamy

[x-ja-a]

Zupełnie inna jest Queen of Sweden. Stoi sobie prościuteńka jak drut, dumna i... blada. No właśnie. Chyba chciała nieco rumieńca złapać i efekt był opłakany. A mówiłam "Uważaj, delikatną cerę masz, nie przesadzaj z solarium." Nie słuchała i się trochę przypiekła:



Potem już nieco bardziej do cienia się chowała:



Nie to co niezniszczalny Chippendale. To ten młodziutki, co go tak wytargałam przy wyrywaniu dziczki. Zakwitł kwiatem w swoim stylu. Kwiatem płonącym pomarańczą, czym dodatkowo podniósł temperaturę otoczenia:



The Faun (Granny ) też sobie nic z upałów nie robi. Tak wygląda o poranku:

[dorotka350]

Muszę przyznać, że Twoje komentarze do fotek zwalają z nóg Jak będę sobie chciała poprawić humor, to do Ciebie jak w dym...
A fotka Garden of Roses "po pijaku" mistrzostwo świata.
Wielkie za poczucie humoru i oryginalne opisy Twoich kolczastych królowych.

[nifredil]

Jagna, jesteś mistrzynią klawiatury Wpisując się do twojego wątku miałam całą listę komentarzy na temat opisywanych przez ciebie róż, większość w stylu.. "ooo tak, dobrze mówi, polać jej.." teraz nie wiem od czego zacząć. Zostanę więc przy wspólnym narzekaniu na First Lady. Posadziłam ją na tyłach rabaty, bo miała mieć (tak jak pisałaś) 1,5 m, a ma może z metr i to w fazie kwitnienia. Tak więc te szkółkowe wymiary to chyba z doniczką mierzone Queen of Sweden to jedno z moich spełnionych różanych marzeń. Czysta klasa i elegancja i nawet zimy jej nie straszne jak komuś braknie ziemi do kopczykowania

[x-ja-a]

Dorotko, zawsze będziesz mile widziana, ale ja nie mogę obiecać, że zawsze będzie na wesoło. Może mnie ogarnąć zupełnie poważny, wręcz mroczny nastrój. Czasami

Sabinko, dzięki, że wpadłaś. I na dodatek pocieszyłaś w kwestii First Lady, bo ja byłam gotowa kupić drugą, żeby zobaczyć jak wyglądają jej "normalne" wymiary. A z tego co czytam, to mam na to szansę i teraz, z moją kurdupelką. Metr to i tak sukces. Szacun
Mówisz, że Queen of Sweden taka mocarna jest? To super. Ja też jestem pod ogromnym jej wrażeniem, a teraz jeszcze większym. Do jakich rozmiarów u Ciebie dorasta? U mnie ma ok. metra, ale ślicznie się zagęszcza. Pozdrawiam i zapraszam

[daysy]

Potwierdzam opinię Sabinki, Queen Of Sweden mam od 3-ch lat i jeszcze nigdy nie chorowała, prawdziwa królowa, bardzo dostojna, u mnie wszystkie dwórki składają jej pokłony a ona nawet tracąc płatki stoi dumna, bo przecież za chwilę znowu rozkwitnie następny, prześliczny pączuś

[x-ja-a]

Daysy, a jak wysoka jest Twoja Królowa?

[daysy]

Myślę, że tak 160 to na pewno ma, bo patrzymy sobie w oczy , a ja do tych średnich należę.

[Tolinka]

Daysy Queen of Sweeden ma u ciebie 160cm? ło matko!a w opisach dają jej max 1metr no to super...ja posadziłam ją z niskim różami

[daysy]

Dobrze, żeby te niskie były przed Królową, zasłonią dolną, raczej nie kwitnącą część róży. U mnie rośne w kółeczku . Królowa musi mieć dwórki do towarzystwa Często się tak zdarza, że opisy ze szkółek nie do końca się zgadzają z rozmiarami jakie róża osiąga w ogrodzie . Po prostu robią im i nam psikusa.

[x-ja-a]

Hmmm... Ja też ją dałam z przodu Daysy, jesteś pewna, że masz tyle wzrostu ile myślisz, że masz? Może jesteś małą, metrową kobietką i dlatego "patrzycie sobie w oczy"?