Ogród warzywny Duende

[maniolek]

Duende bułeczki wyglądają smakowicie będę musiał wypróbować przepis, ale to jak już będę miał swoje cukinie jeśli chodzi o keczup to robię z identycznego przepisu jest pyszny, rodzince też smakuje

[MORANGO]

Ja również przyszłam w odwiedziny i zostaje piękne kwiecie, ogród, warzywa i te śliczne zwierzaki no i te wypieki bułeczki aż ślinka cieknie. A psinka śliczna jaki ma piękny sweterek ja swojej wydziergalam też kubraczek, mam dużego psiaka ale taki cieplolubny bardzo.

[Duende]

Amanita witaj
każdy czas ma swoje priorytety Widocznie u mnie ostatnie 12 lat potrzebnych było na warzywnik. Plany ogrodowe mam na ten sezon ambitne, zobaczymy, co życie na to
maniolek
Keczup jest najlepszy I co ciekawe, nikt nie domyśla się, że to z cukinii!
MORANGO,
Czasami się zastanawiam, czy nie po to mam grzywacza, żeby mu sweterki robić Wszystkie nosi z radością w przeciwieństwie do dzieci







-- 13 lut 2018, o 20:06 --

Kot macha łapką na dobranoc

[aniap56]

Zwierzyniec super . Jednak pracy przy nim nie zazdroszczę Fajniej obejrzeć fotki .
Keczup z cukinii robiłam i mam, potwierdzam bardzo dobry . Robiłam jak akurat byłam sama w domu i po degustacji rodzinka nie wiedziała z czego jest ale zajadają ze smakiem.
To częstuję się bułeczką, popijam kwasem buraczanym i na razie zmykam.

[MORANGO]

Ta kiciulkowa łapaka mnie rozczuliła, Powiem Ci, że zwierzaki bardzo doceniają takie sweterki, moja np., psinka wręcz uwielbia się odziewać w swój kubraczek, jak mróz na dworze to pierwsza staje do ubierania.

Zwierzyniec masz imponujący, mi to marzy się mieć chodź kilka kurek na swoje jajka, ale na działce nie za bardzo kury trzymać, Takie jajko to dopiero jest jajko, już zapomniałam jak smakuje takie wiejskie jajko

A że tak podpytam, robisz może swoje sery ?

[alicjad31]

Duende zajrzałam do ciebie z wyspy
Rabatki bardzo fajne, zwierzyniec masz pokazny .

[Duende]

aniap56 smacznego! Wbrew pozorom pracy przy zwierzakach nie jest tak strasznie dużo. Owce były z nami trzy lata i niestety, okazało się, że jesteśmy na nie zupełnie nieprzygotowani. Staraliśmy się bardzo, ale nasze ogrodzenia, żeby nie wiem, jak je ulepszać, okazały się żadnym zabezpieczeniem dla owiec. One po prostu wyłącznie z dobrej woli nie wychodziły na zewnątrz. A jak im się zachciało, to potrafiły się z miejsca odbić z czterech łap i przeskoczyć płot 1.5 m. A wydawałoby się, że wielka, ciężka owca, 80-kilowa, z futrem, które samo waży około 5 kg nie wzbije się nad ziemię. Otóż wzbije się bez problemu. Więc po stracie większości nasadzeń, warzywników swoich oraz sąsiadów znalazłam dla moich owiec wspaniałe domy. Czarnulka z córką jest w zachodniopomorskim w gospodarstwie agroturystycznym i robi za atrakcję turystyczną. Pozostałe, czyli Lusia z Bodkiem i Malutkim są pod Kluczborkiem także w agroturystyce. Bardzo żałuję, że nie podołałam opiece, ale koszt nowego, solidnego ogrodzenia tak dużego terenu chwilowo mnie przetarsta
Te dwa lata z owcami wiele mnie nauczyły. Wiecie, jestem z miasta, ze wsią mam do czynienia od 12 lat, wszystkiego uczyłam się sama. Owce pokazały mi, że przebywanie ze zwierzętami jest czymś wspaniałym. One są szczere, jak je zauważasz i obserwujesz, zaczynasz je rozumieć. Wiesz, kiedy są szczęśliwe, a kiedy smutne albo kiedy je coś boli. Przyjemne jest bardzo przebywanie ze zwierzętami, opieka nad nimi nie męczy mnie, codzienne karmienie z dojeniem jest frajdą i przyjemnością. Fakt, wstawaliśmy przed 5 rano by zdążyć wyjechać do pracy na czas, ale nagrodą były mleko, sery i najlepszy, granulowany nawóz! Prawdziwy cud!
Na nim rosły mi najdorodniejsze warzywa a sam nawóz nie wymagał wstępnego przekompostowania. Dawałam go wprost w obórki na grządki.









Na koniec pora karmienia


Ciąg dalszy nastąpi, kula w gardle nie daje mi teraz nic więcej napisać.

[Maska]

Trochę mamy ze sobą wspólnego! Też zostałam wsiową kobietą 12 lat temu, a wcześniej bardzo krótko jedynie miałam miejską działkę. Początkowo przystosowywałam dom do komfortu miejskiego, ale jak przeszłam na emeryturę (później zbratałam się z wsią) zaczęłam od kur nie licząc psa i kotów. Z radością wstaję od wiosny coraz wcześniej aż do letniego wstawania razem ze słońcem. Poranne kontakty z przyrodą nim jeszcze zakłócą spokój ludzie są niepowtarzalne. Potrafię stać nad wolierą i obserwować społeczność kurzą i ostatnio kaczą Na baranki się nie zdobyłam, bo wiedziałam że to ponad moje siły. Kóz nigdy nie chciałam, bo myślałam że to one właśnie są zjadające wszystko nawet z przysłowiową miotłą ale o barankach owieczkach miałam lepsze zdanie

[arim27]

Zajrzałam na chwilę i zostaję Bardzo lubię takie klimaty.

[Pelasia]

Cudnie u Ciebie .Będę do Ciebie zaglądać
Asia

[Duende]

Witajcie Pelasia i arim27

Otarłam łzy po wspomnieniach owczych, mogę dalej
Byłam dzisiaj w lesie na poszukiwaniu żywicy. Dużo nie znalazłam, ale uzbierał się kubeczek. Zalałam więc wg wskazówek Romaszki olejem i mieszając podgrzewałam na maleńkim ogniu. Robiłam to pierwszy raz. Żywica wiecie jak pachnie, świeżo, rozgrzewająco, rześko i tak specyficznie, lasem. Podczas podgrzewania spodziewałam się tego samego zapachu a tu niespodzianka Najpierw poczułam coś na podobieństwo gotowanej .. hm.. kupy a po około pół godzinie pojawił się zapach alg rozrzuconych w upale po plaży
Myślałam czy to źle czy dobrze i doszłam do wniosku, że widocznie tak musiało być, bo żywicy nie zbierałam przecież z ziemi wraz z bobkami dzików tylko z pni sosen, świerków i modrzewi na wysokości około 1-2 m.
Jak się już wszystko porozpuszczało i opadły nad dno kawałki kory, igliwia i drewna, dodłam smalec gęsi, rozpuściłam, zamerdałam i przecedziłam. Dodałam rozpuszczony wosk i przelałam do dwóch wyparzonych pojemników.
Gotowa maść pachnie delikatnie żywicą i lasem. Przyjemnie.
Posmarowane ręce odżyły.
Przy okazji kolejnej wizyty w lesie też będę wypatrywać leśnych bursztynów, chcę się przekonać, czy zapach podczas przygotowywania się powtórzy

[Duende]

Wybraliśmy się dzisiaj rowerami do lasu, choć lekki mróz lutowy szczypał w nosy i ręce. Ciężko było jednocześnie jadąc patrzeć pod koła, bo droga leśna wyboista i na dodatek resztki śniegu, a także rozglądać się na boki. Wypatrywaliśmy wiszących z gałęzi męskich leszczynowych kwiatów, których używamy w naparach i herbatkach. Na szczęście na leszczynę nie mamy alergii w rodzinie Bakcyla ziołowego miałam od zawsze, szkoda, że w czasie, gdy studiowałam nie było studiów o kierunku fitoterapia, bo byłabym pierwszą chętną!

[maniolek]

No proszę a ja na działce mam i nigdy nie wiedziałem co z tym robić trzeba będzie wypróbować taki napar jak smakuje bo wygląda apetycznie

[Foxowa]

Jesoos ale się przestraszyłam jak zobaczyłam zdjęcia - myślałam,że to robaki

Piękne są te Twoje pasje i pomysły na własne przetwory. Robisz smaka

[kaes]

Jak smakuje taki leszczynowy napar??
Ja niedługo będę pozyskiwał sok z brzozy bo niedaleko siebie rośnie para ;)