. Warunki nie najlepsze, ale innych nie mam. Powierzchnia ok. 7 m2 - Od strony południowej kawałek dalej jest ściana domu sąsiada, wiec pionowe do niej grządki mają latem różną ilość słońca. Złoto Wolicy 2 krzaki, 3 owoce po ok. 3,5 kg - wczesne, cienka skórka, słodkie, smaczne - zostają na przyszły rok 
. Moro - 2 krzaki, 3 owoce po ok. 3kg - smak przeciętny, chociaż ostatni owoc, który przeleżał w garażu miesiąc, zdecydowanie nabrał smaku i słodkości. Sugar Baby - 2 krzaki, 2 owoce po ok. 2 kg - smak nijaki, wypadają. Orangeglo - 1 krzak, 3 owoce o łącznej wadze 25 kg 
ale smak do niczego, skóra i biała warstwa strasznie gruba - na 100% nigdy więcej nie posadzę 
Asachi - 3 krzaki, 3 nieduże owoce (miał za mało słońca) ale smaczny i słodki - na przyszły rok na pewno będzie z lepszą miejscówką. Wreszcie pestki z kupnego arbuza, prawdopodobnie Tigrinhi - posiane 20 maja, dzisiaj zerwane ( bo krzaki uschły). Małe urosły, ale skórka cienka, czerwone, słodkie, pestki malutkie można je jeść - nasionek mam zapas na przyszłość - warto 
Jak widać, poza Orangeglo nie osiągnęły moje arbuzy zbyt dużej wagi, ale i tak jestem zadowolona. Cieszę się też z tego, że zerwane dojrzałe arbuzy mogą poleżeć, nie tak jak melony, które dojrzewają wszystkie na raz i błyskawicznie przejrzewają 
Jolu, u mnie też w tym roku większość Sugar Baby nie zachwyca, co przyznaję ze smutkiem, albowiem to zawsze był mój "pewniak" i jedna z ulubionych odmian. Być może taki podły urok mijającego właśnie sezonu, może u mnie wpływ na obniżenie walorów konsumpcyjnych owoców miała również choroba. Orangeglo wciąż pozostaje dla mnie zagadką - jest to jedna z częściej wychwalanych odmian w innych częściach globu, widziałam mnóstwo zdjęć dojrzałych arbuzów tej odmiany, ludzie na forach wręcz ostrzegają się nawzajem, że skórka jest bardzo delikatna i potrafi pękać przy byle dotknięciu, a nawet pod wpływem zbyt intensywnego spojrzenia
, czym tłumaczy się fakt braku obecności tego arbuza w sklepach (nie przetrwałby transportu), a u nas chyba nikomu nie udało się uzyskać wyniku optymalnego w uprawie tej odmiany. Ja już na szczęście zużyłam wszystkie nasiona Orangeglo i nie kusi mnie, by kupić nowe Mam tylko dwie miejscówki na swojej działce, o odpowiedniej powierzchni, które ogarną temat arbuzowy, więc co dwa lata uprawa wraca na to samo miejsce
To akurat w prosty sposób można wytłumaczyć - świeżość nasion. Już bardziej świeżych niż tegoroczna samosiejka to być nie może. Po drugie ilość - zapewne rozsiewa Ci się cała masa nasion i tak na prawdę nie wiemy jaki jest odsetek skiełkowanych. Po trzecie - wszyscy wiemy, że z siłą kiełkowania nasion kupionych w sklepie bywa różnie i ta reguła nie dotyczy tylko nasion arbuzów, ale wszystkich. Mam wiele nasion pobranych ze swoich arbuzów i od czasu do czasu robię testy na kiełkowanie. W zasadzie zawsze mam poziom 100% w przypadku stosunkowo świeżych. Nawet nasiona pobrane w 2018 roku kiełkują mi na poziomie 80%.Kabomba pisze: ↑20 wrz 2023, o 20:13 Oraz taka ni to ciekawostka, ni to grom wie co: jak mi zaraza pozamiatała uprawę już w sierpniu, tak teraz wszędzie masowo wyłażą z ziemi jakieś samosiejki arbuzów i nic im nie dolega. Wyłażą spod pagórków usypanych z kuchennych odpadków, spod kamieni, spomiędzy chwastów i w ogóle wszędzie, bezczelnie opalając się w tym wrześniowym słońcu, jak gdyby nigdy nic. A weź człowieku wysiej kilka bezcennych nasion wiosną na waciku i postaw na bojlerze, to czasem prędzej zgniją, niż wykiełkują
W przyszłym roku będzie tak samo sadzone, ale posieję tylko Złoto Wolicy i Asachi 
. Ale co ciekawe dopiero po ok. 2 tygodniach od zerwania 
- Najwyraźniej wirusik żyje sobie i swoją rzepkę, znaczy arbuza skrobie
Swoją drogą ciekawa jestem fizycznego mechanizmu powstawania tych uroczych zawijasów i dlaczego są właśnie takie, a nie inne.
