Moje Haworthia i in. cz. II - bebos

[piasek pustyni]

Beatko! Jeśli tak wyglądają Twoje eszewerie po zimie, to musiałabyś zobaczyć moje. Ekstraklasa! Piękne, słoneczne, zadbane - gratuluję. Moje powoli się odratowują, na początek nabrały kolorków, ale nadal po przycięciach sterczą jeszcze takie badyle. Nie nadają się do pokazania niektóre w ogóle, a u Ciebie - rozkosz!
Natomiast zachwyciła mnie Twoja madagaskarska Euphorbia lophogona. Niestety, ja tę od Ciebie zasuszyłam zimą...i strasznie żałuję, ale się nie poddaję, będę jej poszukiwać. Straciłam też E. pachypodioides, i nie mogę również tego odżałować, bo to również trudna do znalezienia roślinka, ale też się nie poddaję i nie rezygnuję. Nauczyć się trzeba je obsługiwać i spełniać ich potrzeby, to z pewnością. Możesz zdradzić, skąd masz nasionka tej swojej?
I naprawdę gratuluję przezimowania. Wspaniale utrzymana kolekcja

[annaoj]

Co Ty Kobieto chcesz - rośliny jak ta lala!
Piękny fiołek i dracena - brawo za kwiat! Pokaż z bliska te plamy na dracenie.

[bebos]

Asia - to Dracaena surculosa - widuję ja w takich właśnie szklarenkach, jak Twoja...są odmiany z różnymi plamkami - trochę wyglądają jak chloroza, ale to taka uroda...poza tym pokrój tak dziwny jak na draceny, że oczywiście dlatego wylądowała u mnie.

Pojawia się coraz więcej odrostów u moich roślin - na niektóre czekam z upragnieniem...pisałam, że domowa ptaszyna (uratowana, kaleka zięba - u mnie już trzeci rok) z maniackim uporem próbuje się do nich dobierać, kilka zniszczyła, ale wszystko jej wybaczam...zwykle rozszarpuje specjalnie dla niej kupowaną pietruszkę w doniczce, uwagę od sukulentów odwraca też jabłko, a ostatnio zasmakowała w ogórku - porwała plasterek z talerza, a potem sama sobie znalazła większy kawał w kuchni - nic jak dotąd jej nie szkodzi, nawet ceropegie czy sukulentne starce.

Kilka szczególnie oczekiwanych odrościków u "rasowych" haworcji, tj. takich ze znanych stanowisk


A to prześladowca moich roślin

[piasek pustyni]

A mnie zawsze zastanawiało, czy Twoja prześliczna ptaszyna nie ucieka, jak otworzysz np. okno czy balkon...? To naprawdę fascynujące i tak rzadkie mieć taką ptaszynę. Moje koty by zwariowały, to oczywiste, wystarczy gołąb na balkonie, ale zięba w domku - słodkie i niesamowite
Oczywiście przyrosty jak najbardziej rozczulające również. Słodko się wypychają

[bebos]

Mieszka oczywiście w klatce - do której sama chętnie wraca, okna/balkon tylko wtedy otwieram, gdy jest zamknięta. Na zewnątrz zginęłaby od razu. Muszę się bardzo pilnować z tymi oknami! Jest u mnie od połamanego pisklaka, nic nie wie o prawdziwym świecie.
To samiczka, teraz ciężki dla niej czas godów - kiedy miotają nią hormony, ogarniają mnie wątpliwości, czy dobrze zrobiłam, biorąc ją do domu - zginęłaby tak jak jej rodzeństwo i jak wiele innych pisklaków. Samczyka jej nie załatwię - choć mogłabym np. samca zeberki - podobno to zgodna, oczywiście tylko behawioralnie, kombinacja...ale wcale nie planowałam trzymać u siebie ptaków. To moja jamniczka ją znalazła wśród rozszarpanego rodzeństwa - a ja, nieświadoma że to na lata, wzięłam, wykurowałam, odkarmiłam, ale ma problemy z lataniem. Przez większość roku - na szczęście - wygląda na szczęśliwą. Jest bardzo do mnie przywiązana, teraz wieczorami - siedząc na moim ramieniu - nuci mi cichutkie zaśpiewy przeznaczone dla samczyka - no cóż...razem z hobby to bardzo ekscentryczna mieszanka.
Na fotce widać jak sobie poczyna wśród mojej kolekcji

[piasek pustyni]

I to jest chyba odpowiedź na Twoje pytanie...Nie miej wątpliwości - uratowałaś maleństwo i odwdzięcza się jak może, a jej świergolenia można tylko pozazdrościć. I tego, jak buszuje wśród kwiatów, też nikt Ci nie odbierze, bo tylko u Ciebie takie niepowtarzalne widoki. Kotkom można pomóc hormonami lub bardziej radykalnie, ale ptaszynka musi sobie poradzić inaczej, chociaż z pewnością wiesz lepiej. Ona jest słodka, a już jak kradnie ogórki to musi być widok godny naprawdę zazdroszczenia. I chwała Ci za Twoje serduszko

[nolina]

Teraz nie dawno myślałam jak tam ptaszynka ,czy jeszcze mieszka u Ciebie .
Super jak tak można obserwować takiego stworka z bliska
Jesteś jej przyjaciółką...Ma u ciebie cudownie... tyle zieleni po, której można baraszkować do woli ,bo zakochana w niej pani przymruży oczko
Przyrosty śliczne .Będą cudowne kępki

[nyskadu]

Wspaniała kolekcja, gdyby klimat był u nas ciut cieplejszy.... myślę, ze miałabym sukulentów znacznie więcej, a tak troszkę się do nich zniechęcam.
Tak jak piszesz zima dla nich to straszna męczarnia. Kiedy moje wreszcie dochodzą do do siebie, trzeba już je chować, ale Twoje wyglądają rewelacyjnie

[piasek pustyni]

A ja gratuluję złotka I to w odpowiedzi do mnie padł Twój pierwszy tysiąc, ale jestem dumna - chyba zagram w totka Bądź z nami dalej przez kolejne równie urocze i fascynujące tysiące znakomitych postów, Kochana

[bebos]

Kilka nowości...miałam poczekać do wolnego w święta, ale nie wytrzymam - zacznę już teraz dzielić się z wami radością - drobiazgi, ale bardzo mi poprawiły humor!

Haworthia nigra, E of Adelaide - ta forma stanowiskowa nie należy do najpiękniejszych ze względu na proporcje, ale cieszy mnie niezmiernie!


Dołączyła do dwóch innych, już posiadanych form:

Haworthia nigra, Cradock near Vaalkranz i Haworthia nigra, Fish River


Wszystkie trzy razem
http://images64.fotosik.pl/888/89b9f5f5aabdd3f7.jpg

Haworthia viscosa, Blackburn Valley - nie mogłam się oprzeć, uwielbiam ten typ...

Też dołączyła do dwóch innych, już posiadanych form - przejściowo zbrązowiałych na słońcu
http://images65.fotosik.pl/887/e1ca238eec5ca3a9.jpg

c.d.n.

[hen_s]

Nie czekając niewątpliwie ciekawego ciągu dalszego już muszę pochwalić te rośliny co pokazałaś. Haworthia nigra należy do moich ulubienic a że Twoje należą do szczególnie urodziwych to jakże bym mógł ich nie pochwalić?

Są też niewdzięczne do fotografowania - trudno bowiem pokazać ich prawdziwe piękno. Bo i nieduże, i w kolorze szczegółów dużo...
Tobie się to świetnie udało.
Brawo!

Grupa Haworthia viscosa ładna kiedy rośliny młode, potem nie robią już tak dobrego wrażenia - ale to tylko moja subiektywna opinia.
Twoje młode, wdzięczne i ładniutkie.

[Akwelan_2009]

Haworthia nigra, E of Adelaide - ta forma stanowiskowa nie należy do najpiękniejszych ze względu na proporcje, ale cieszy mnie niezmiernie!
Dołączyła do dwóch innych, już posiadanych form:
Haworthia nigra, Cradock near Vaalkranz i Haworthia nigra, Fish River

- jak dla mnie to bardzo, bardzo udany zakup i "dopełnienie" kolekcji tych roślin. Wszystkie trzy bardzo zgodnie uzupełniają się wyglądem .

/ ... / - drobiazgi, ale bardzo mi poprawiły humor!

- również w moim przypadku taki "drobiazg" też bardzo poprawiłby humor szczególnie, że pogoda nie rozpieszcza, a wręcz przeciwnie bardzo "dołuje".
Również - Haworthia viscosa, Blackburn Valley - ładnie się prezentuje, nagromadziła zapas wody do "oporu" w swoich "listkach", ładnie prezentuje się jest taka "wypasiona" .

[nolina]

Haworthia nigra, Cradock near Vaalkranz i Haworthia nigra, Fish River rewelacyjne
Mam też już jedną od ciebie... też śliczna ,ale właśnie taka forma jak Twoja nowość podoba mi się najbardziej
Jak będę miała okazje to też taką nabędę
Haworthia viscosa - śliczniutka , dzięki Zuzi też ją mam
Dobrze ,z enie czekałąś i się pochwaliłaś w końcu jest czym
Czekam na c.d. na pewno będzie równie ciekawy...

[emerald]

Słodka i wdzięczna ptaszyna A H. nigra .....

[piasek pustyni]

Nie jest tajemnicą, że podziwiam te cuda u Ciebie, choć dla mnie są jak z innego świata. Zresztą - tak je też przedstawiasz: bajkowo Cieszę się, że dzielisz się z nami tymi cudami, bo naprawdę są warte szerokiej ekspozycji