Ogród nad Oranią

tu.ja · Post » 17 sty 2009, o 12:22

Wszystko o wiosennych cebulach napisałam u siebie. Powinnaś jak najbardziej posadzić ich mnóstwo. Tym bardziej,że są gatunki,które zasadzisz raz i można o nich zapomnieć - a co roku pięknie przywitają wiosnę. Tulipany to teraz dopiero pewnie kupisz w czerwcu...

amba19 · Post » 18 sty 2009, o 08:43

Oranio! Wykonałaś ogromną pracę! A nie zmarzłaś - w ubiegłą sobotę było dość zimno!
Nie będę sie już powtarzać - że drzewka wyglądają rewelacyjnie po tych zabiegach sadowniczo-kosmetycznych

agape · Post » 3 lut 2009, o 08:32

Dzień dobry Oranio!

Co słychać w Twoim Ogrodzie? Idzie Luty podkuj buty?
Jak tam bielenie drzew? Czy postępuje? Czy przycięłaś coś jeszcze?

Jak tam Twoje zakupy nasienne i cebulowo - kłączowe? Są już jakieś?

Czy w tym roku też będzie warzywniak? Jeśli tak to co posiejesz?

Mże masz jakieś nowe zdjęcia?
ps. Oglądałam Twój wątek od początku i widzę, że dostawiłaś nowych zdjęć w starych postach! Bardzo się ucieszyłam, bo lubię tu przychodzić i oglądać.

pozdrawiam, aga

Orania · Post » 6 lut 2009, o 00:05

Witam, witam Wszystkich po małej przerwie!

...i chociaż bywa mroźnie, ja wciąż doprowadzam do porządku moje jabłoniowe pnie i dzisiaj kolejny oczyszczony z łuszczącej się kory i pobielony tak, by żaden szkodnik nie znalazł sie pod korą.

Dziś również ostatecznie dopatrzyłam się tego szkodnika, który żeruje w drewnie.

Widać go na zdjęciu powyżej, pod odstającą korą i pośrodku fotki. Te osobniki są martwe lub są to larwy. Żywe biegały w nie tak odsłoniętych miejscach. W tym roku usunę go mechanicznie (również za pomocą bielenia) ale gdybym się myliła i jednak była to choroba powodowana grzybem, to w przyszłym roku zastosuję już inny środek.

Inspirujący jest ten Ogród...

Przedstawię Wam kilka zdjęć konarów, są bardzo zniszczone ale również i zadziwiające.

A to takie kolorowe konarowe pejzaże...

Pobielone pejzaże, trochę inne...

Zdrewniałe...

hm...to jest Ogród nad Oranią...

amba19 · Post » 6 lut 2009, o 10:41

Orania - artystyczna dusza!

Orania · Post » 6 lut 2009, o 23:56

Eeee...Ambusiu, ostatnio tak usilnie wpatruję się w te pnie i konary, że już widzę to, czego nie ma.
A dzisiaj zabrałam się do wycinania suchych gałęzi , gałązek i odstających kikutów w Małym Sadzie. Pozostało tylko usunięcie najwyższych konarów ale tego sama nie zrobię. Bardzo się cieszę, że ten sad nabiera jako takiego wyglądu. Dzisiaj nawet poczułam zbliżającą się wiosnę a to za sprawą śpiewu jakiejś ptaszyny co śpiewa tak właśnie, kiedy zbliża sie wiosna. cho, cho, już niedługo, nieuchronnie...
Trzeba zacząć myśleć o warzywniaku. Agnieszko,wszystko zależy od tego czy będę całe lato na miejscu, czy wyjadę. Jeżeli wyjadę to na długo, więc nie ma mowy o pomidorkach i innych warzywach - teraz potraktuję to jak stracone lato! Ja się chyba chylę ku starości - najchętniej siedziałabym w moim Ogrodzie i świata nie widziała. Ale oczywiście do kolekcji moich niewysianych nasion( z powodu ich nieprzyzwoitej liczebności) dokupiłam buraki, ze względu na to, że ich jeszcze nie sadziłam a poza tym mają przepiękne liście!
Ale na razie wciąż tylko drzewa i drzewa. Bardzo pomogła mi w zrozumieniu tematu książka Z.Soczka i Z.Suskiego Poradnik sadownika z 1983 roku.Temat potraktowany jest od A do Z. Jakoś bardzo lubię te stare wydania...

agape · Post » 7 lut 2009, o 07:57

Oranio! Zdjęcia drzew sa wspaniałe! Aż ciarki przechodzą...Gdy na nie patrzę, zaraz zaczynam rozumieć głębiej sens starych przypowieści, bajek, legend polskich o lesie, dziuplach. Tyle jest w nich ..no właśnie- czego? Siły, woli przetrwania...Mnie niektóre kojarzą się z dłońmi starszych ludzi. Sękatymi, pomarszczonymi, które tyle widziały...Eh, może stąd baśnie, że drzewo nas pogłaszcze pewnego dnia, w naszych troskach...Nie wiem czy są takie baśnie, ale na pewno są.

Gdybyś wyjeżdzała (teraz to jak skazanie na wygnanie!), to może można posadzić jakieś warzywa na zbiór zimowo-wiosenny?

Jakieś cebule siedmiolatki, pory. I inne, jesienne?

ewao · Post » 7 lut 2009, o 09:20

Wędrówkę po ogrodach Forumowiczów zaczęłam od Twego Ogrodu....
Zaczęłam czytanie gdy dworek jeszcze tonął w ciemnościach, a skończyłam o wschodzie słońca...
Jest coś niesamowitego zarówno w Ogrodzie jak i Twoim o nim pisaniu...

amba19 · Post » 7 lut 2009, o 10:48

A wiesz Oranio że ja też.......
Najwięcej korzystam z z takiej serii broszurek z lat 80-tych. oraz z książki "Ogród przy domu" z 1969 roku, która poza zawartością merytoryczną jest jeszcze pamiątką po moim przyjacielu Stanisławie. od którego uczyłam się praktycznego ogrodnictwa. Stasiu niestety od dziewięciu lat dba o kwiaty w niebiańskich ogrodach, a nam ciągle go brakuje.

jolami · Post » 7 lut 2009, o 12:24

Oranio piękne stare drzewa są w Twoim ogrodzie i pięknie je uchwyciłaś na zdjęciach...Dobrze, że trafiły na Ciebie bo o nie bardzo dbasz

Orania · Post » 7 lut 2009, o 20:39

Witaj Ewao! Cieszę się i dziękuję, że zawitałaś do Ogrodu! Jeżeli w jakiś sposób podobają Ci się poczynania w Ogrodzie ...jest mi niezmiernie miło!Ogród jest odradzany od zapomnienia i jeszcze dużo pracy trzeba w niego włożyć, by w pełni ukazać jego ciekawe walory.
A co do książek...Ambusiu, to jeżeli pamięć o serdecznym Przyjacielu jest wciąż żywa i pasje Przyjaciela inspirują Cię do tej pory, to chyba znaczy , że masz wielkie serce!
W tych starych wydaniach czuje się profesjonalne podejście do tematu,może tylko inaczej patrzymy dzisiaj na użycie środków chemicznych. W dzisiejszych czasopismach chyba tak radośnie już się nie gloryfikuje chemi, jednak jej zastosowanie na pewno wzrosło.

Drzewa, drzewa,drzewa - Jolami,podziwiam te wielkie rosliny!!!Dzisiaj wracajac z Ogrodu pomyslałam, że przez jeden rok drzewo przeżywa jakby jedno całe życie.Wiosę i zielono mi w głowie, potem wiek młodzieńczy z kwiatuszkami na głowie, pierwsze owoce i potomstwo dalej trochę wieku dojrzałego i uwiędnięcie. Ale takich żyć to drzewo ma kilkadziesiąt a my człowieczki tylko jedno.hmm...

No więc trochę uśmiechów moich starych drzew. Kto widzi to zobaczy!

Agnieszko! Faktycznie, nie pomyślałam o takich zimowych warzywkach, nawet nie bardzo wiem jakie to są. Por myślę na początek. A jakie jeszcze?

tu.ja · Post » 8 lut 2009, o 00:15

Oniemiałam oglądając te wszystkie zdjęcia drzew. Tak... mi również przyszły na myśl baśnie. O zaklętych ludziach i zwierzętach.. Z wielką przyjemnością zaglądam do Ciebie i czytam Twoje opowieści. Jest w nich ogrom miłości do tego skrawka ziemi, do Twego zaczarowanego ogrodu.

bishop · Post » 8 lut 2009, o 01:38

Przerażające te uśmiechy...
Tak jak przerażające dla mnie było drzewo w filmie "O dwóch takich, co ukradli xiężyc". A przecież powinienem bać się kogoś innego w tym filmie

Orania · Post » 8 lut 2009, o 16:35

... i obyśmy się nie bali pustych oczodołów...

Orania · Post » 8 lut 2009, o 16:35

...to już nie boli, to są już tylko blizny...