.A ponieważ w poprzednich wątkach i tak nie widać już większości zdjęć, pozwolę sobie przedstawić wam jak rozwijała się moja tytułowa ?choroba?
. Bowiem, sadząc pierwsze roślinki, nawet przez myśl mi nie przeszło, do czego to może mnie doprowadzić
Na początku była trawa?
i jeszcze więcej trawy
gdzie okiem sięgnąć trawa... I iglaki
Czasami, gdy mam już dość rosnących wciąż chwastów, nornic, mszyc i innych plag, myślę sobie ?i komu to przeszkadzało??
. Trawę skosiło się częściej lub rzadziej, w zależności od pory roku i pogody 
a iglaki stały sobie i nawet liści z nich nie trzeba było grabić?
To nie - zachciało mi się rabatek
. Oczywiście miały być zaledwie dwie niewielkie? Zaczęłam sadzić kwiaty, nie powiem, z różnym skutkiem
W miarę pierwszych sukcesów, choroba powolutku zagnieżdżała się we mnie, a potem podstępnie coraz bardziej się rozwijała.
Najpierw szukałam miejsca na nowe kwiatki, ale szybko się okazało, że trzeba szukać miejsca na nowe rabatki
.Zwłaszcza, gdy ogarniało mnie zakupowe szaleństwo i potem trzeba było gdzieś upchnąć m.in. takie porcje nowych nabytków
A już po ujrzeniu pierwszego motylka chciałam tylko więcej i więcej
Nic dziwnego, że powierzchnia trawy szybko zaczęła się pomniejszać, za to przybywało nasadzeń i pracy
.Tak wyglądał wjazd, po zakupie działki
Z sentymentem patrzę na to zdjęcie, szkoda mi zwłaszcza łanów stokrotek, które pojawiały się wiosną
Niestety po remoncie w domu i częstych przejazdach cięższych samochodów, nasz wjazd zaczął przypominać bajoro
więc po burzliwych naradach, estetyka i moje umiłowanie natury przegrały z funkcjonalnością
Za to zyskałam miejsce na moje ukochane powojniki
I inne zmiany:
2014
2016
2020
2014
2017
2014
2016
2017
2020
2015
2016
2020
2016
2020
2014
2017
2014
2019
2016
2020
2014
2020
Na razie wystarczy, żeby was nie zanudzić
też bardzo lubię zdjęcia takich przemian w ciągu kilku lat 
Niesamowite jak to wszystko się zmienia na przestrzeni zaledwie kilku lat. Jeszcze troszkę trawniczka do podebrania zostało ;)
. Lubię takie zdjęcia porównawcze 
. Sporo pracy za Wami ale widać efekty . Ukwiecona działeczka wygląda zdecydowanie lepiej niż sama trawa i iglaki 
Ale teraz w wyniku ciężkiej i mozolnej pracy, ogród zyskuje nowe oblicze, barwne i pachnące, pełne nowego życia ... świergotu i bzyczenia, bo zamieszkali w nim zaproszeni przez Ciebie, nasi sprzymierzeńcy,bracia najmniejsi. 
A jak wiadomo słowo pisane to nie wszystko. Wrócę jutro, może już będę mogła się rozsmakować Twoją opowieścią. Serdeczności Zostawiam i ślad po sobie, teraz już i nie umkniesz 
Z przyjemnością podglądam śliczne ogrody forumowiczów, a i przy okazji mogę wiele się nauczyć. Powojniki super, a i piwonie widzę 
. A że nie łatwe hobby sobie wybrałam, wie już chyba każdy z was... 
Powojniki dziękują.
Cieszę się, że spodobał ci się tytuł wątku, długo nie mogłam zdecydować się na to, jaki wybrać. Zmian nastąpiło u mnie sporo, ale niestety czekają kolejne, bo nie wszystkie moje pomysły się sprawdziły. Powojniki kocham i co rusz zapraszam do ogrodu nowe odmiany, niestety z różnym skutkiem... Te na zdjęciu na szczęście z wdzięcznością przyjęły zaproszenie. Bardzo się cieszę, że roślinki dobrze się spisały, zawsze miło mi przeczytać takie słowa. Ten floks i u mnie rośnie jako nn. 
Zdecydowanie wolę kwitnące rośliny, nawet w tak niedoskonałych zestawieniach jak u mnie. Zwłaszcza, że - jak zauważyłaś - kwitnienia przyciągają inne żyjątka, dzięki którym nasze ogrody "ożywają". Oczywiście zapraszam serdecznie do dalszej wspólnej wędrówki.
Na początku rabat przybywało tylko "od frontu", nie miałam w planach przenoszenia ogrodu na tyły, a że roślin przybywało, to musiałam kombinować jakby tu jeszcze uszczknąć trawnika. Te krzewy to tawuła japońska Goldflame. Bardzo ją lubię, bo cały czas się zmienia. 
Piwonie bardzo lubię, niestety ze względu na ich rozmiary musiałam trochę się ograniczać, dopiero od niedawna dokupuję kolejne.
przypomniałaś mi, jak co roku odchodziły do wieczności nasze działkowe kotki, otrute przez ludzi nie mających serca. Teraz tylko stary kocur stołuje się u nas i na sąsiednich działkach, jest mądry, nie chwyta się trefnego jadła. 
