Grab pospolity (Grab zwyczajny) jest drzewem liściastym, dość powszechnie występującym w polskich lasach. Jest to drzewo średniej wielkości, o nieregularnym, często wielokrotnym pniu i gęstej, miotlastej koronie. Najstarszy w Polsce grab pospolity (220 lat) rośnie w Gołuchowie (okolice Kalisza).
Grab pospolity jest drzewem liściastym o niewielkich wymaganiach glebowych. Bardzo dobrze przystosowuje się do różnych warunków siedliskowych. Preferuje gleby żyzne i próchnicze, wilgotne (ale nie podmokłe), gliniasto-piaszczyste, najlepiej wapienne. Grab jest odporny na mróz i suszę, dobrze też znosi zacienienie.
Kora grabu pospolitego jest jedną z najbardziej charakterystycznych spośród wszystkich drzew. Jest gładka, srebrzysto-popielata, posiada ciekawy wzór ułożony z podłużnych pasów o zmieniających się odcieniach szarości i stopniach połysku.
Liście grabu pospolitego są skrętoległe, ostro podwójnie piłkowane, podłużnie jajowate, zaostrzone, u nasady zaokrąglone lub sercowate, z wierzchu żywo zielone, nagie; od spodu jaśniejsze, wzdłuż nerwów i w kątach skąpo owłosione.
Drewno grabu pospolitego jest bardzo twarde, nazywane jest żelaznym drewnem.
Grab pospolity jest doskonałym drzewem na wysokie żywopłoty. Drzewo posiada wyjątkowo dużą tolerancją na przycinanie. Można z niego swobodnie kształtować różnego rodzaju figury geometryczne, rzeźby, alejki ze sklepieniami.
google
