PODRÓŻE do ciekawych miejsc.

[pull]

wiewioreczka, ewa2204, ewa321, lojka 63, sylwia75, dziewczyny dziękuję z wsparcie i motywację.

ewa321, Elu, tłumaczenie rewelacja.

Mania, Jumbo, u mnie wszystko OK. Myślę, że będziesz mnie wspomagać swoimi fotkami?


Wyjazd na safari planowaliśmy już od trzech lat.
Zawsze coś stawało na przeszkodzie.
W zeszłym roku w październiku zarezerwowałem wycieczkę do Kenii.
Wycieczkę odwołano, pieniądze zwrócono - nie było chętnych. Byłem wściekły.
Jak się potem okazało Opatrzność nad nami czuwała. Chodzi o to, że safari bez Tanzanii to nie safari.
Na początku roku poddaliśmy się koniecznym szczepieniom w Centrum Medycyny Podróży.
Długo nie mogliśmy się zdecydować jakie biuro podróży wybrać, jaki kierunek.
W końcu padło na biuro ... nieistotne, kierunek Tanzania, Kenia.

Wylot czarterem z Warszawy do Mombasy (Kenia), z międzylądowaniem w Hurghadzie (Egipt).
W samolocie wszystkie miejsca zajęte. Czarter wykupiło kilka biur podróży.
Część podróżnych na safari, większa jednak część na pobyt, wypoczynek w dobrej klasy hotelach w Kenii. To bardzo ostatnio modny kierunek wśród Polaków.
Podróż trwała około 10 godzin ( z międzylądowaniem). Idzie wytrzymać.

Miejsce "zdobyłem" przy oknie, zawsze jest szansa zrobienia kilku zdjęć.
Świat z góry wygląda najpiękniej.

Lecimy nad Europą, ośnieżone szczyty, cudny widok.


Nad Egiptem: pustynia, pustynia, pustynia.


Nadlatujemy nad Hurghadę.


Resorty wyglądają zachęcająco. Wokół jednak pustynia.
Tak sobie myślę, że jakby była opcja: dwa dni relaksu przed safari, to chętnie bym taką wykupił.







Fragment miasta


Po godzinnym postoju (tankowanie paliwa) ruszamy w dalszą drogę, do Mombasy.

usiku mwema!


cdn

[Mania]

Czekam z niecierpliwością na ciąg dalszy. Wspomogę w razie czego fotograficznie. Napstrykałam, dokładnie 1120 fotek, więc w razie czego mogę spróbować zobrazować Twoje piękne opisy na poszczególnych etapach podróży
Tymczasem:

[raflezja]

Te zdjęcia z samolotu są niesamowite. Z niecierpliwością czekam na dalszy ciąg.

[pull]

K a r i b u


W Mombasie lądujemy późnym wieczorem.
Spora wilgotność i wysoka temperatura niejednemu rodakowi daje się we znaki.
I ja poczułem krople potu na całym ciele. Zaraz jednak, jak przypomniałem sobie co przechodziłem w Malezji, to zrobiło mi się całkiem rześko.
Sprawna organizacja i szybko dotarliśmy do hotelu.
Świetna sprawa, okazało się bowiem, że nasza grupa liczy tylko ... 6 osób.

Po kolacji chwila relaksu.


Z rozmów, z ziomalami, dowiaduję się, że sporo osób już było na safari i to jest ich kolejne. Wszyscy niezwykle mili i sympatyczni, z wielkim entuzjazmem opowiadali o swojej pierwszej wyprawie.
Jest pierwsza w nocy. Pobudka o 3 wyjazd o 4. Nasze safari rozpoczynamy od Tanzanii.

Godzina czwarta, nasza sześcioosobowa grupka punktualnie melduje się w jeepie. Ruszamy.
Wyjeżdżamy z Mombasy. Ruch na drodze niesamowity. Morze tirów pędzi do portu z transportem herbaty i kawy. Mombasa to trzeci pod względem wielkości port w Afryce Wschodniej. Kenia to jeden z największych producentów herbaty, trzeci po Indiach i Chinach i największy eksporter.

Sam nie omieszkałem kupić kilka opakowań najwyższej jakości herbaty.


Kiedy robi się widno można w końcu pstryknąć kilka zdjęć.
Kenia z pędzącego jeepa wygląda interesująco. Jedziemy naprawdę szybko.

Podziwiamy piękne krajobrazy. Tu piękne baobaby i szałas pasterski.


Czerwona ziemia Masajów.


Na biednej prowincji domy (lepianki) często budowane są z czerwonej glinki.



Przy drodze.


Parki nie są ogrodzone, stąd zwierzęta migrują, czasem wałęsają się poza granicami parków.
Takie udało nam się zobaczyć. To pierwsze "nasze" zwierzęta.
Czerwony słoń afrykański i żyrafy.



Dojeżdżamy do granicy z Tanzanią.


Odprawa przebiegła sprawnie. Zrobiono nam zdjęcia i pobrano odciski wszystkich palców.
I najważniejsze: żółta książeczka - świadectwo szczepienia przeciwko żółtej febrze.

Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) nakazuje obowiązkowe szczepienia przeciwko żółtej febrze przy wjeździe do Tanzanii. Dlatego takie świadectwo szczepienia trzeba mieć.

Jesteśmy w Tanzanii.
Podróżujemy takim oto jeepem.


Życie na prowincji koncentruje się wokół dróg. Tu odbywa się handel.
Obserwuję ludzi w ich codziennych zmaganiach z przeciwnościami losu. To równie pasjonujące, co obserwacja dzikich zwierząt na sawannie.







Rola afrykańskiej kobiety to prowadzenie gospodarstwa, wychowywanie dzieci i ... zaopatrywanie w wodę.



W drodze na targ.


A faceci...


Szybki transport osobowy to chińskie motocykle.


Na chwilę zatrzymujemy się. Chłopiec popisuje się małpią (bez rasizmu) sprawnością w łażeniu po drzewach.



Po drodze mijamy liczne galerie obrazów przeznaczonych wyłącznie dla turystów.


Wreszcie, nareszcie postój.


Co dalej, w następnym odcinku.

[Mania]

Nie zamierzam zaśmiecać Twojej arcyciekawej relacji swoimi fotkami ;-) (widzę, że oboje lubimy foty uliczne i real life), niemniej jednak w nagłym sentymencie czuję potrzebę minimalnego uzupełnienia dosłownie 3 obrazami ulic Afryki. I są to 3 zdjęcia: sklep mięsny, japonki z opon i kozy:






Pozdrawiam i czekam na cd.!

[pull]

Bardzo się cieszę i nalegam na kolejne zdjęcia i komentarze.

Co do obuwniczego, to trzeba przyznać, że buciki są naprawdę stylowe, przewiewne, komfortowe i nie do zdarcia.

To Masajowie "uwielbiają" takie tworzywo i fason.


Jako żywo nadają się na prezent dla teściowej.

[Joaquin]

Pięknie pokazane życie Afryki. Zdjęcia są rewelacyjne Mam nadzieję, że będzie ich więcej. Spotkałeś jakieś ciekawe rośliny, drzewa lub kwiaty?

[Mania]

A, i jeszcze - rower to podstawa

[lojka 63]

Chwilę mi zeszło zanim dojrzałam ten rower. Super relacja,dziękuję za ten relaks,i naukę jednocześnie.

[ewa321]

Super relacje + super foty + mnóstwo ciekawostek !!
Bardzo dziękuję !!

I niech teraz któraś z pań powie, że ma ciężko, bo niesie ... siatkę z marketu
Pani z fotki - to dopiero jest mistrzostwo świata

[pull]

Joaquin, safari nastawione było na obserwacje zwierząt. Oczywiście flora, choć niezbyt bogata, była także w granicach naszych zainteresowań.


Postój okazał się wjazdem do "naszego" pierwszego parku.


Park Narodowy Jeziora Manyara to niewielki Park, około 330 km?, uznany przez UNESCO jako rezerwat biosfery.
Większość Parku zajmuje Jezioro Manyara, które bagatela, posiada powierzchnię 230 km?.
Północną część Parku porastają lasy równikowe, co jest dość rzadkim przypadkiem.

Wjeżdżamy do Parku.


Przy wjeździe trafiamy na kigelie afrykańską, szerzej znaną jako drzewo kiełbasiane. Owoce tego drzewa mogą osiągać długość do 100 cm., ważyć 10 kg. i mają przypominać wiszące kiełbaski.


Owoce nie nadają się do jedzenia, ale mają właściwości wzmacniające żyły i tętnice oraz przeciwnowotworowe.


Jeszcze w strefie leśnej, zatrzymujemy się by podglądać niewielką rodzinkę pawianów.
Pawiany prowadzą naziemny tryb życia, stąd fatwo je fotografować.



Z góry spogląda na nas sympatyczny koczkodan czarnosiwy.


Wjeżdżamy na sawannę, tu jeszcze dość gęsto porośniętą.


Spoglądamy w górę. Na skarpie rowu tektonicznego widać naszą lodżię. Tam będziemy nocować.


Gnu pręgowane to stały element safari. Sielska atmosfera - chyba nie ma drapieżników w pobliżu.






Park to raj dla miłośników ptaków. Można tu spotkać setki gatunków.
Liczne rozlewiska przyciągają nie tylko ptactwo wodne.
Pelikany



Ciekawe ptaki z rodziny bocianów. Stadko dławigadów afrykańskich. Piękny widok.


Dławigady w locie.


Nad całością czuwa, król sawanny, bielik afrykański.



Jadą nasi.


W parku spotkaliśmy inną grupę polskich turystów z tego samego biura, ale mających inny program safari.


Pasące się zebry to, podobnie jak gnu, stały punkt programu.


Docieramy do punktu widokowego.


Punkt widokowy punktem, ale czy uda cię zobaczyć hipopotama?
Jest jeden, właśnie wylazł z wody coś zjeść.


Jednym z najpiękniejszych ptaków jakie widzieliśmy był ... żuraw koroniasty.


Ponadto:
czapla modronosa i długoszpon afrykański


ibis białowąsy


żwirowiec łąkowy i rączak dwuobrożny


szczudłak i czajka srokata


gęsiówka egipska i warugi


Powoli opuszczamy Park Narodowy Jeziora Manyara.
Na drodze spotykamy słonie. Musimy czekać aż zejdą z drogi, nie możemy ich ominąć, to zbyt niebezpieczne. Ale widok niezwykle przyjemny.


Na granicy spotykamy jeszcze przeogromne stado pawianów.




Docieramy do punktu widokowego, ale już poza parkiem.
Cudny widok na jezioro.


Koniec pierwszego dnia w Tanzanii.
Nasza lodżia.



Zewsząd zapierający dech w piersiach widok na jezioro i park.


Super pokój z widokiem.
Moskitiera obowiązkowa a komara żadnego nie poczułem.


cdn

[Joaquin]

Takie zdjęcia to lek na me serce. Wspaniała wycieczka, roślinność i zwierzęta, krajobrazy CUDO. Będę często tu zaglądać aby ponownie nacieszyć oczy.
Pozdrawiam i dziękuję.

[pull]

Noc minęła spokojnie.
W pokoju nie było wentylatora, nie wspominając o klimatyzacji.
Myślałem, że się ugotujemy, wszak jesteśmy prawie na równiku. Ale nie.
Temperatura w nocy spadała nawet do 10°C.
Pobudka piąta rano, śniadanie, wyjazd o godzinie szóstej.
Jedziemy do PN Serengeti.

Obowiązkowo podziwiamy wschód słońca.


Po drodze mijamy niedużą wioskę.
Stragan z pamiątkami już czynny, sklepy otwarte.




Po dwóch godzinach jazdy stajemy przed bramą wjazdową do Obszaru Chronionego Ngorongoro.
Za wjazd do parków trzeba płacić w twardej walucie.
Kiedyś płacono bezpośrednio strażnikom, przy wjeździe, żywą gotówką. Obecnie, by ukrócić przekręty, nasz miejscowy przewodnik, płacił przelewem z konta. Oczywiście konto zostało zasilone pieniędzmi zebranymi zaraz po przyjeździe do Mombasy.


My jednak ominiemy bezpośrednio Krater Ngorongoro i popędzimy do Serengeti.
Marzec to początek pory deszczowej. Charakterystyczne jest to, że ulewy występują lokalnie i przeważnie wieczorem lub w nocy. Bujna już roślinność zaskakuje odcieniami zieleni.
Już za bramą rozciągają się przepiękne widoki.



Jedziemy pięknym płaskowyżem.


W oddali widać pasące się zwierzęta: gnu z cielakami, zebry i spore stado strusi.
[/url]
Zatrzymujemy się, by popatrzyć na parę strusi afrykańskich


i kilka chwil później na zebry.


Obszar wokół Ngorongoro to rdzenne ziemie Masajów (o Masajach będzie okazja jeszcze napisać).
Masaj wypasający owce.


Typowe dla plemion masajskich chaty pasterskie.




Wioska masajska z zagrodą dla zwierząt.


W cieniu akacji.


Pejzaż zaczyna się zmieniać. Powoli opuszczamy Obszar Chroniony Ngorongoro.



W końcu docieramy do bramy Parku Serengeti. Chociaż jest to brama jedynie symboliczna, wysiadamy by zrobić kilka zdjęć i rozprostować kości.


Park Narodowy Serengeti należy do największych i najbardziej znanych obszarów chronionych na świecie. Jego powierzchnia wynosi blisko 15 000 km?. Park obejmuje płaską równinę porośniętą trawiastą sawanną, z pojedynczymi skalistymi wzgórzami i kępami drzew akacjowych. Nigdzie poza Serengeti dzikie ssaki nie żyją w tak gigantycznych ilościach, nigdzie nie spotyka się tak wielkich stad zwierząt kopytnych i tylu krążących wokół nich drapieżników. W szczytowym okresie równiny Parku przemierza 2 mln gnu. Park jest ostoją dla 28 gatunków kopytnych. Siłą rzeczy, to tu występują największe stada lwów na świecie. W 1981 roku PN Serengeti wpisany został na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Wszystkie drogi prowadzą do Serengeti.

Rozległe przestrzenie Parku urozmaicają formacje skalne porośnięte "bujną" roślinnością. Na skałach można spotkać wygrzewające się w słońcu drapieżniki. Stanowią też znakomity punkt obserwacyjny.




Docieramy do Naabi Hill.
To właśnie taka formacja skalna, tylko bardziej okazała.
Tutaj nasz przewodnik załatwia formalności z pobytem w Parku, tutaj można kupić pamiątki, skorzystać z toalety.

Korzystamy z przerwy i wspinamy się na skałę.


Bardzo mi się tu podoba.
W dole widać sklepik z pamiątkami, biuro i miejsce gdzie można coś zjeść.


Na skałach wygrzewają się agamy. Pełno ich wszędzie.
Agama płaskogłowa.



Podziwiamy zapierające dech w piersiach bezkresne widoki Serengeti.




Pora ruszać w dalszą drogę.

cdn

[ewa321]

Nie wiem czy to tylko wrażenie, ale na paru fotkach,
na których pokazałeś miasteczko, jest całkiem ... czysto
Zdjęcia rewelacyjne, kompletnie odjechałam na dobre 'kilkanaście minut'.
Niby ich dużo, ale mam lekki niedosyt
Czekam na ciąg dalszy, zwłaszcza na opowieść o Masajach.

[Joaquin]

Cudowne zdjęcia, widoki wspaniałe, podziwiam i polecam.