A na gazetkę czekam cierpliwie 
Elwi, najważniejsze, że jesteś
Grażynko, ja nie mam Jasminy, ale widziałam ją w Rosarium i faktycznie spora z niej różyca. Ula jednak planuje sadzić ją w murowanej donicy (bez dna) więc powinna dać radę. Kasia-Magenta redaguje lokalną gazetkę ogrodniczą, którą współtworzy z sąsiadami. To interesująca inicjatywa! Zaproponowała, że umieści w kwietniowym numerze moje dekoracje tarasowe. Czuję się zaszczycona i niecierpliwie czekam na wydanie
Martuś, czytałam program, choć mój niemiecki słaaaaaby
Ale hasło "rosen" znalazłam 
Nifredilku, zademonstruj koniecznie, edukacji ogrodniczej nigdy za wiele
Ja ostatnio szukałam na giełdzie dichondry i wyobraź sobie, że też nikt nie słyszał o takiej roślinie 
Monia, wyższa cena nie musi być regułą. O tym decyduje producent, styl, ręczne wykonanie i masa innych rzeczy. Skoro zimowały Ci dotychczas bez problemu, to nie masz powodów do obaw. U mnie pękła mrozoodporna donica, prawdopodobnie miała wadę fabryczną, to kwestia stopu. Uznali mi reklamację i dostałam 20% upustu na kolejne zakupy. Wyszłam zadowolona, żeby nie powiedzieć wniebowzięta
Ula, powinna dać sobie radę, zawsze możesz ciąć, żeby ją okiełznać
Elwi, kochana, dziękuję za poświęcony czas na lekturę
Z definicji, jeśli kupuję więcej sadzonek jednej róży to dlatego, że się sprawdziła Ale przechodząc do szczegółów - Chippendale - to żelazna Niemka. Jak za nimi nie przepadam, to ta jest naprawdę godna polecenia. Bardzo zdrowa, obficie kwitnąca, ma ładną budowę krzewu, zupełnie bezproblemowa. Artemis to dla mnie róża niemal idealna, kwitnie w kiściach, ma cudnie ułożone płatki w filiżankę, pachnie i ma przepiękny kolor ecrue. Zdrowiutka. Eden nie wymaga komentarza, prawda? Ale jest ich więcej, The Fairy, Heidetraum (Gartentraume mam tylko jedną, wspomniałaś o niej), Nostalgia, New Dawn, First Lady, Pomponella. Angielek też najchętniej sadziłabym po 5 z odmiany, ale na to już za ciasno 
Piatka97, witaj! Jak Ci na imię? Dziękuję za odwiedziny i zapraszam ponownie
Asiu, witaj
Plan na wyjazd pojawił się dość spontanicznie, ale takie są najlepsze ;-) Ja też miałam dylematy podczas cięcia róż, ale żebyśmy co roku miały takie problemy! Generalnie pnące i raz kwitnące zostawiłam w spokoju, parkowe starałam się przyginać, angielki cięłam wyżej, na ok. pól metra. Pozostałe - czyli wielkowiatowe, rabatówki i okrywowe nisko jak zawsze. Ładniej się rozkrzewiają i obficiej kwitną. Niemcy mawiają, że przy cięciu róż wiosną, trzeba mieć mocne serce i ostry sekator ( czy jakoś tak ;-)) i tego się trzymajmy
Adrianie, witaj! W mojej zaufanej prognozie przymrozków nie widać i tą wersję wolę ;-) Ale oczywiście mogą się zdarzyć. Nie sądzę jednak żeby były na tyle duże, żeby zaszkodzić roślinom. Ja niczego nie okrywam, przyroda musi obronić się sama.
O cięciu róż pisałam Asi. Dylematy owszem, ale trzeba pamiętać, że nie zawsze dłuższe pędy znaczą więcej kwiatów
Pozdrawiam
Ilonko, fajnie, że kupiłaś kolejne róże! Widziałam te Pilgrimy u Ewy i sadzonki są naprawdę prima sort. Sama mam ochotę ich dokupić, ale jak sama wiesz, miejsca brak. Ta budowa to kompleks szkolny, duża inwestycja. Ale od naszej strony będą boiska i pasmo zieleni więc spox, nie przeszkadza mi taka zabudowa. Poza tym widok od ogrodu jest na las i ten na szczęście cały czas widać. Pozdrawiam serdecznie
Kasiek *
Dobrze, że chociaż raz miał narty na nogach 
Latałam właśnie ze szmatami na magnolię i hortensję...
) Mój ogródek jest po prostu ostrożny 
Nie zdążyłam pstryknąć mojego szpaleru sasankowego, bo słoneczko zaszło 
