Ogród Madzi

[drewutnia]

Piękne skalniaki z tymi wielkimi kamlotami
W uroczym miejscu spędzasz czas.

[Madziagos]

Kamienie na skalniaki pozbieraliśmy z sąsiadem na polu. Potem zapakowaliśmy na przyczepkę (taką niską dwukołówkę, więc po odczepieniu od traktora można było ją oprzeć o ziemię) i zawieźliśmy na miejsce. Do przetaczania co większych sztuk użyliśmy dźwigni z deski i kilku cegieł.

[drewutnia]

Nieźle.Ja od paru lat nie mogę przenieść paru głazów w inne dogodniejsze miejsce

[Madziagos]

Weź kawał dechy ( dobrze trochę ją sprofilować na końcu (w kształt zaostrzonego szpadla), podłóż pod kamień. W niewielkiej odległości od kamienia trzeba ustawić jedna na drugiej kilka cegieł (lepsze sa pustaki - większe, więc nie spadają, a deska się nie zsuwa) i można przetaczać. Na początek proponuję wziąć kogoś do pomocy i uważać, żeby nie zrobić sobie krzywdy - źle podparta deska może zjechać z cegieł i ku ku gotowe.

Powodzenia, kobiety pracujące.

[Madziagos]

A propos zimowych zajęć okołoogrodowych....

zrywka po sobącku:

[drewutnia]

Nieźle,ale lód.ja bym sobie na łyżwach pojeździła
Z tymi kamieniami to powalczymy na wiosnę,ale pamiętam ,że nawet mąż próbował i ani drgneły

[Madziagos]

Ewo, z bardzo dużymi kamieniami rzeczywiście może być ciężko. Czasem najgorszą częścią operacji jest wydłubanie z ziemi (w takiej sytuacji można trochę podkopać i za pomocą dźwigni wytoczyć z zagłębienia). Jak już wyjdzie - jest Wasz. Jednak wydaje mi się, że powyżej 100 kg może być ciężko.

Kiedyś miałam taki na polu, ciągle ktoś urywał o niego lemiesze. Okazało się, że do wyciągania potrzeba było 5 traktorów. Po wyciągnięciu okazało się, ze kamień ma 180 cm długości i od 80 cm do 140 cm wysokości (szerokość podobna). Do tej pory leży prze błotku. Chciałabym go przewieźć, ale na razie nie było okazji.

Lód faktycznie był wtedy świetny na łyżwy - sprawdzałam. Natomiast w tym roku jeszcze nie byłam. I póki co, zaczyna padać śnieg, więc na łyżwy będzie niezbyt dobrze.

[anym]

Madziu cześć
Lód rzeczywiście wygląda jak lodowisko, powiedz proszę ile lat ma Twoja brzoza płacząca, czy ją na wiosnę podcinasz? Kupiłam w zeszłym roku taką mizerotkę i chciałabym, żeby się zagęściła

[Madziagos]

Moja brzózka płacząca rośnie u mnie jakieś 6-7 lat. Była kupiona za okazyjną cenę, zapewne ze względu na wyjątkowo paskudny wygląd. Korona składała się z dwóch marnych badylków, w dodatku zwisających na jedną stronę. Po dwóch czy trzech latach drzewko zagęściło się, a część gałęzi przywiązałam w taki sposób, aby rosły w różnych kierunkach, tworząc regularną koronę. Obecny efekt - na załączonych powyżej fotkach. Brzózki nie przycinam. Nie wolno tego robić zwłaszcza na wiosnę, gdyż tak potraktowana brzózka może wykrwawić się na śmierć. Jeżeli już - cięcie należy przeprowadzać w lipcu lub sierpniu. Później już nie, bo rany muszą zabliźnić się przed zimą.

[amba19]

Madziu na widok tych panów z drewnem na lodzie aż mnie wstrząsnęło. Ja się strasznie boję wchodzić na lód i nie lubię nawet patrzeć jak ktoś po lodzie chodzi. To efekt traumy z dzieciństwa, kiedy widziałam jak pod moim kolegą złamał się lód i tylko cudem udało się go wyciągnąć

[Sylwia85]

Witaj Madziu , ale się uśmiałam ze zdjeciam na którym kotek patrzy się obiadek i jeszcze napis Coś by sie zjadło, świetne
http://images64.fotosik.pl/589/639df298d8566b81med.jpg piekne zdjecia też bardzo mi sie podoba.
Madziu a ten lud jest na tyle zamarźnięty że można po nim bezpiecznie chodzić? Pewnie ja to bym się bała.
Sklniak przesliczny, tylipany na tle kamienia piękne. A jeśli chodzi o kamienie to ja je bardzo lubię w ogrodzie. Też mam taki jeden z pola wyciagnięty ale czeka cierpliwie na przywóz, może kiedyś sie uda. Pozdrawiam cieplutko

[Madziagos]

O tak, włażenie na lód może być tragiczne w skutkach. Natomiast lód (,,czarny lód"), który powstał, jak to się u nas mówi ,,z wody" tzn. wyłącznie z zamarzniętej wody w okresie, kiedy nie było opadów śniegu i ma ponad 5 cm grubości jest zasadniczo bezpieczny. Okazuje się, że jest, wbrew pozorom, całkiem elastyczny. Padające drzewo nie załamuje takiej tafli, choć ją ugina. należny unikać miejsc bezpośrednio przy brzegu i tych, gdzie występuje prąd (na jeziorach przepływowych, takich jak nasze). Kiedyś przejechałam całe nasze jezioro na łyżwach. Swoją końcówkę znam i tam się czuję, jak na podwórku. Natomiast w okolicach środka jeziora wrażenie jest mocne. Dopiero wtedy widać, jak rozległy jest to akwen. A najlepsze jest wrażenie głębi pod stopami. Tym bardziej, że lód, zamarzając na tak rozległym zbiorniku, nie tworzy jednolitej tafli, tylko coś w rodzaju delikatnie pofalowanej powierzchni (to niezupełnie to, ale nie umiem tego lepiej wyrazić) poprzedzielanej dylatacjami, które powstają w wyniku naprężeń tafli. To całkiem tak, jakby chodziło się po wodzie.

[izaziem]

Widzę że mamy na forum nową Pomorzankę Ogród masz przepiękny i fajnie, że się nim z nami dzielisz. Zajrzyj może na 'kaszubskie pogaduchy' jest tam parę fajnych babeczek i właśnie w środę mamy spotkanie

[klarysa]

Zaglądałam tu już wczoraj, ale noc mnie dopadła.
Masz piękny ogród .

[Grazia]

Witaj koleżanko zza jeziora. Tak jak pisała Marysia będziemy miały stację meteorologiczną a dla nas to ważna sprawa jaka tam jest temperatura/jakieś zboczenie ogrodnicze/.Twój ogród no cóż- Sobącki Raj. Zobaczyć go w realu i .........Nie,nie umrzeć ale zabrać się do roboty u siebie. Niech no tylko wiosna nastanie.