Tak to jest, jak się chodzi do pracy.
Całe dnie przed kompem i za kierownicą, to już siły brak na pogaduchy z Wami, o ogrodzie nie wspominając. 
Postaram się poprawić.Za to mój ogródeczek radzi sobie beze mnie doskonale.
Tej zimy nic nie zmarzło 
i wszystko bujnie rośnie jak nigdy. Nie mam powodów do narzekań, wręcz przeciwnie. Jestem zachwycona tym co widzę. 
Róże, lilie, jakieś roślinki z którymi pożegnałam się już dawno rozwijają się w zawrotnym tempie. Oczywiście pogoda nie jest bez znaczenia. To, że tak pada, jest u mnie Darem Niebios, na piachach. Nawet gradobicie mnie nie zasmuciło. 
Wiele kwiatów widzę po raz pierwszy od chwili zakupu, bo nigdy nie kwitły. 
Nie wiedziałam, że mam pomarańczową azalię, takie wielkie błękitne irysy, czosnek Gigant, a różyczki miniaturki potrafią urosnąć 80cm do czerwca. Generalnie jest tak bujnie, jak gdyby był to sierpień, a nie czerwiec. Za chwilę będę chodzić z maczetą po ogrodzie, żeby się przedostać. Po moich biadoleniach, że nic nie rośnie pozostało mgliste wspomnienie. Teraz rośnie i to w oczach, ku mojej ogromnej radości.
bo już byśmy list gończy za tobą puściły 
Twój ogród jest wyjatkowy i ... tak różny od mojego 
Wręcz przeciwnie, no i cieszę się ogromnie, że nawet pomimo robactwa niezliczonego zjadającego ogromne ilości kwiecia, chorób grzybowych męczących listeczki wszystkiego jest w takiej ilości, że będzie co oglądać.
Jak masz je w donicach, to niech sobie siedzą. Może jesienią znajdziesz dla nich miejsce, a jak nie to trzeba większe donice naszykować i już.
super to wygląda 
W różnorodności jest piękno tego świata 
