Czyżby lisica obnażyła swą prawdziwą naturę? Trudno mieć jednak jej to za złe...Dbałość o język zdecydowanie popieram
Ambicją córki filologa polskiego zawsze było (i jest) być nie gorszą od Mamy 
Miałam iść w jej ślady. Zwyciężył jednak pragmantyzm. Już na egzaminie na studia z języka polskiego załamałam się, gdy kolega, który wyszedł z egzaminu iokraszając swą wypowiedź popularnym wulgaryzmem wyraził swe oburzenie, skąd miał wiedzieć, że Leon Kruczkowski napisał wiecej niż jeden dramat 
Nie wytrwał na studiach więcej niż jeden semestr. Dziś walczę z moim dzieckiem, ale to inne pokolenie i inna szkoła. A moi praktykanci czy aplikanci piszą zdecydowanie słabiej niż my kiedyś... Tym, co zdradza nas najczęściej, nie są ani przyjaciele, ani wrogowie, ale nasz własny język.
Język to najlepszy, najbardziej wyrafinowany, ale bywa, że i perfidny pośrednik w kontaktach międzyludzkich ? od tych ściśle intymnych, poprzez codzienne, prywatne i oficjalne, do szczególnie wysublimowanych ? w utworach literackich. To najdoskonalszy środek służący wymianie informacji, a także ich gromadzeniu i przechowywaniu. Przecież właśnie dzięki językowi nie musimy w każdym pokoleniu poznawać i oswajać świata od początku, bo ci, którzy byli przed nami, przekazali nam albo pozostawili zapisane w języku całe bogactwo wiedzy o świecie. Przekazali to, co wiedzieli, ale i to, o czym myśleli. Bo też język to podstawowe narzędzie ludzkiego myślenia.
? Andrzej Markowski
Dla ścisłości - powiedziałabym "filolożki", a le nie cierpię tej formy 
.
. Poza tym Gajowa wywołała feministycznego wilka z lasu. Ewuniu, jesteś tego świadoma 
Te "politolożki, architektki, polityczki" - a kysz 
, nawet komputer podkreśla te słowa jako błędnie napisane 
.
(...) 
Sikorki to bardzo pożądani goście w naszych ogrodach! Na podwieczorek zapraszam do mnie, na pobliskie pola - myszy tam harcują, bo leniwie koty z sąsiedztwa wolą drapać mojego cyprysa 
Kasiek *
.
Jagoda
) na topliwość wody u nas 
A jak kuszące te czerwone jabłka - aż chciałby się zerwać jedno 
