Żebyś ty widział miny moich sąsiadów kiedy szorowałam na naszej klatce schody z kałuż syropu z potłuczonej butli
Synek wnosił kolejne zakupy, a ja kleiłam się do ścierki Jako, że był to wieczór, więc większość sąsiadów właśnie wracała do domu i prawie wszyscy patrzyli na mnie, jak na kretynkę 
Przecie jest dozorca! Czy mnie ktoś płaci za sprzątanie klatki schodowej? A może ja lubię wycierać ludziom pył sprzed stóp? Z "sąsiadki" stałam się "sprzątaczką", kimś niższym, gorszym, mniejszym Oni by się nigdy nie zniżyli do ścierania brudów... Do ozdabiania klatki schodowej też się nie zniżają Nie znam ich toku myślenia, może się wstydzą, może im się nie chce, może uważają, że to praca niegodna urzędnika czy przedsiębiorcy, może dla niektórych awans społeczny równa się życie w szklanej wieży, a może po prostu nie mają czasu na drobiazgi, a może nie czują potrzeby upiększania otoczenia, albo wracają z pracy prosto do sypialni i nic nie widzą przez zaspane oczy?
To wszystko nie znaczy, że mamy obwiesić ręce i znieruchomieć. Jak widać jest spora (i rosnąca) grupa ludzi, którym "chce się chcieć" i chwała im za to
