Ale tak naprawdę to nigdy nie przyszło mi do głowy, że trzeba sprawdzać datę produkcji na nawozach 
Teraz będę mądrzejsza.Gosiu - u nas jest inna sytuacja - burczenie nie jest bardzo negatywne. Wyraża tylko zdziwienie, niezrozumienie (po co przesadzać) i niezadowolenie z konieczności wykonywania pewnych prac (no bo on lepiej kopie niż ja, siłą rzeczy jest więc angażowany do takich prac). Nie jest to też kwestia finansowa - bo mimo, że musimy finansów pilnować, to nigdy nie zabraniał mi trochę poszaleć, a czasem wręcz w tym uczestniczył. Coraz bardziej lubi jeździć ze mną na zakupy ogrodowe i nie marudzi, że zabiera to dużo czasu, choć ja często mam "stresa", że za długo łażę i oglądam.
Nie wiem, jak by się zachował, gdybym zagęściła na maksa ogród, bo u nas trochę miejsca jednak jest, a on też chce przestrzeń. No i ja nie sadzę wyższych, kwitnących bylin, więc tu też nie musi ze mną wojować (nie wiem, czy lubi kwiatki). W sumie, to mam wrażenie, że lubi te zmiany (choć na początku burczy
). Bo potem efekt mu się podoba. A ja też jestem raczej despotyczna, jeśli chodzi o ogród, więc nie wiem, jak to by się skończyło, gdyby on chciał realizować swoje wizje. Z drugiej strony, wszelkie większe zmiany konsultuję z nim (choć czasem to jest tak, że po prostu ogłaszam, że zrobimy tak i tak 
).Aga - jesteś nie do pobicia
wysiewy ja zupełnie nie skojarzyłam tego faktu...
ponieważ nie ma z kim zostawić dziecka, dziecko od maleńkości zwiedza centra ogrodnicze, a ja odkrywam, że zakupy ogrodowe można robić w ciągu 5-10 min... swoją drogą ciekawe czy Zuzia łyknie bakcyla ogrodowego czy też się kompletnie zniechęci..
Bardzo niechętnie jeździła na działeczkę, choć nie zmuszałam jej do pracy i nie powinna mieć jakichś złych skojarzeń. Poskubała trochę owoców i już chciała wracać. Może dlatego, że nie miała tam żadnego towarzystwa i zwyczajnie się nudziła.
) więc chyba mu ołtarzyk w domu postawię za zasługi 
Kasiek *
