




Lobivia aurea v. fallax WR 711a
Lobivia aurea v. sierragrandensis WR 711b
Lobivia chrysochete v. tenuispina BLMT 132.06
Lobivia ferox JK 480
Lobivia haematantha v. amblayensis WR 19





Lobivia haematantha v. chorrillosensis MN 114
Lobivia lateritia f. camataquiensis WR 490
Lobivia lateritia v. kupperiana WR 673a
Lobivia lateritia v. rubriflora WR 306
Lobivia maximiliana v. sicuaniensis WR 426





Lobivia pugionacantha v. culpinensis JK 410
Lobivia pugionacantha v. salitrensis JK 418
Lobivia saltensis v. multicostata DH 323
Lobivia saltensis v. zapallarensis WR 16
Lobivia wrightiana v. winteriana FR 1312
Powyższe fotki to raptem roślinki z jednego rodzaju, więc blisko ze sobą spokrewnione ale o bardzo różnych systemach korzeniowych. Jak widać na fotkach duża część tych roślin posiada spore rzepy, które do pewnej głębokości właściwie zupełnie się nie rozgałęziają. I jeśli powyżej poziomu włośników znajduje się podstawowe podłoże kaktusowe a nie drenaż to po podlaniu niepotrzebnie wrażliwa szyjka korzeniowa moczy się w wilgoci po podlaniu. Jednocześnie z tej przestrzeni korzenie nie pobierają składników pokarmowych, bo na takiej wysokości praktycznie wcale się nie rozwijają.
Lobivia aurea ma system korzeniowy, który nie tworzy rzepy i może rosnąć bez drenażu na powierzchni. Natomiast Lobivia pugionacantha (niektóre formy) i Lobivia haematantha (większość odmian) mają duże i głęboko osadzone rzepy i w ich przypadku stosowanie drenażu również z góry jest praktycznie konieczne.
Jeśli masz problemy z określeniem czy podłoże jest wilgotne czy też nie to sugeruje zakup prostego urządzenia elektronicznego, które mierząc rezystywność podłoża sprawdza jego wilgotność. Koszt to ~25PLN. Na upartego można taki pomiar wykonać najzwyklejszym omomierzem, wystarczy jedynie wcześniej określić rezystancję podłoża gdy jest ono suche i wilgotne.