Madzik - moje storczyki cz. 2

[madzik]

Dokładnie Dorotko - miałam nawet podejrzenia, że po prostu złą fiszkę wsadzili Ma zaledwie dwa liście, niespecjalnie duże, a do tego jest chora, więc są strasznie pokancerowane .

Natalio - dziękuję za odwiedziny Zdjęcia robi moja druga połowa. A storczyki kupowałam w różnych miejscach - od wystaw, przez ebay, po importy, nawet z Ameryki Południowej

[dorotakol]

Moja też chorowała, ale chyba udało się jej przypadłościom zażegnać i ma tak ogromne liście, że nie może stać na parapecie. Przy takich liściach kwiatek wydaje się bardzo mikry
Może spróbuj opryskać ją 2x Topsinem potem Bravo, a na końcu kuracja zapobiegająca co kwartał moczenie w Previkurze
Wiem, że to może za dużo chemii, ale bardzo bałam się ją stracić, nie ze względu na mikre kwiaty, ale na jej urzekający zapach

[madzik]

Szczerze mówiąc to nie wiem czy cokolwiek jej jeszcze pomoże... Stosowałam już Topsin, Previcur, Bravo, Score, Physan, Miedzian, być może jeszcze coś po drodze, ale straciłam już rachubę

Lucynko - specjalnie dla Ciebie

[dorotakol]

Szkoda, ja mam nadzieję, że Ci się uda

[madzik]

Dzięki Dorotko za kciuki, przydadzą się . Wygląda okropnie, ale jakoś się trzyma - widać silna roślina

[Lana]

Madziu mam nadzieję, że chodzi o mnie . Zatem dziękuję bardzo, kwiatuszki cudne i zdjęcie także . Jest się czym zachwycać .

[Laura1806]

Gratuluję pięknych kwitnień Szczególnie podoba mi się Sophronitis cernua. Pierwszy raz kwitnącą roślinę zobaczyłam na łódzkiej wystawie. Nie dało się o niej zapomnieć. Przy pierwszej nadarzającej się okazji była moja Ładnie się zaaklimatyzowała. Mam nadzieję, że kiedyś zakwitnie tak pięknie jak Twoja. Umiarkowane warunki, które mam w domu powinny jej się podobać.

[madzik]

Lauro - i tego Ci życzę, żeby Sophronitis cernua jak najszybciej uszczęśliwił Cię swoimi uroczymi kwiatuszkami

Zakwitło następne Pahopedilum. W zeszłym roku były 3 pędy, w tym są dwa, ale póki co, kwiatek jeden i jeden pąk.



Tutaj "nowy" na rodzinnej fotce z "farbowanym Kingiem Arthurem", zdjęcie z serii ZNAJDŹ 10 RÓŻNIC



Restrepia dodsonii:

[Lana]

Witaj Madziu . Twoje Paphiopedila są jak bursztynowe cudeńka, aż chce się mieć w domu takie same . Dla mnie jednak prawdziwą wisienką na torcie jest oczywiście Restepia , prawie mam właśnie takie odczucia .

[madzik]

Witaj Madziu . Twoje Paphiopedila są jak bursztynowe cudeńka, aż chce się mieć w domu takie same .

A co stoi na przeszkodzie, Lucynko?
A tak poważnie, to mało problematyczne rośliny - czasem tylko podlewasz i czekasz aż zakwitną....
Jak też uwielbiam te "wisienki" , druga listki produkuje pracowicie.

[x-F-7]

Ale cudo

[Henrykbb]

...czasem tylko podlewasz i czekasz aż zakwitną....

Ha,żeby to było takie proste!Wszak już starożytni mawiali,że diabeł tkwi w szczegółach.

Ja mam jednego sabotka i nie tylko go podlewam i co?Kwitł ponad rok temu i nawet to nie była moja zasługa!

Co do fotek to tylko jedna uwaga.Stanowczo ich za mało.

[madzik]

...czasem tylko podlewasz i czekasz aż zakwitną....

Ha,żeby to było takie proste!Wszak już starożytni mawiali,że diabeł tkwi w szczegółach.

Ja mam jednego sabotka i nie tylko go podlewam i co?Kwitł ponad rok temu i nawet to nie była moja zasługa!

Henryku - nie napisałam przecież jak długo trzeba czekać... Zdarza się, że i latami, bo trafiłeś na delikwenta, którego rozeta dojrzewa np. 2-3 lata... i co takiemu zrobić? Nie przyspieszysz w żaden sposób

Co do fotek to tylko jedna uwaga.Stanowczo ich za mało.

Postaram się poprawić...jak tylko jakieś obiekty będą

Filigranowa27 - dziękuję :P

[Art]

Madziu, zajrzałam tu i nie żałuję
Restrepia dodsonii bezkonkurencyjna Co nie znaczy, że będę jej szukać dla siebie.
Takie maleństwa perełeczki najchętniej oglądam u innych
Ja chyba nie miałabym cierpliwości doglądać...

Sabotki wyglądają prawie jak bliźniaki z różnicą w nakrapianym deseniu. Jednak mów co chcesz - i tak są wspaniałe
A w parze jeszcze bardziej efektowne

[madzik]

Dawno mnie tu nie było....
Zniechęciłam się bardzo po tym, co nastąpiło, jak choroba zaatakowała moją kolekcję i zostały z niej dogorywające niedobitki. Niespecjalnie nawet chciało mi się dbać o to, co pozostało. Ze wstydem przyznaję, że zrzucony przez koty i wywalony z doniczki Psychopsis stał goły bez podłoża w doniczce co najmniej rok, bo nie miałam natchnienia, żeby go posadzić, a inne też lepiej nie miały... Zmobilizowałam się dopiero niedawno kiedy najpierw Asia - Art podarowała mi Phal. equestris (notabene wnuczek mojego, dawno umarłego ), a niedługo potem dostałam od Lucynki - Lany keiki Phal.lueddemaniany. Stwierdziłam, ze o rośliny trzeba w końcu zadbać. Poprzesadzałam większość storczyków, dałam spokój tylko trzem z pąkami.
Zaczęłam regularnie podlewać (z tym też różnie bywało - przeważnie stały mocno przesuszone)i zaglądać do nich i sprawia mi to teraz autentyczną radość, tym bardziej, że widzę jak rośliny pozytywnie reagują na moje zabiegi. Mam mnóstwo młodych grubych korzonków Psychopsis o dziwo przeżył, a posadzony wypuszcza piękne korzonki, a psb bardzo urosły.
Odważyłam się nawet kupić nowe rośliny z nadzieją, ze będzie dobrze. To dzięki Wam, Asiu i Lucynko, wróciłam do "życia"

Oto nowości:

Haraella retrocalla - przyszła z pączkiem i keiki na starym pędzie




Chiloschista sp. Burma - miała być wprawdzie parishii, ale nie robi mi większej różnicy, bo i tak innej nie mam. Roślinka z całą "miotłą" korzeni. Nie widać tego na zdjęciu, ale listki wyrastają z góry korzeni.



V. lamellata x Asca. Pralor - W sumie trzy rośliny, na jednej wychodzi pęd



No i na koniec jedna z moich starych roślin - Phal. equestris var. aurea