Jak fotografować storczyki i inne zielska (next level)

[vito157]

Nie trzeba było od razu napisać, że to wszystko zostało już zebrane wcześniej?

Ja tego zrobić nie mogę. Ale Ty jesteś modem - to wyedytuj pierwszy post i po sprawie. Masz na to moje błogosławieństwo.

[bishop]

Teraz, jak już zebrałem?
Żartuje oczywiście, pisanie w odcinkach ma też wiele zalet, pozwala przyswajać wiedzę w odcinkach.
Napisanie w pierwszym poście, ze jest gotowy tutorial spowodowałoby w pewnym stopniu bezcelowość tego wątku, a uważam, że on jest potrzebny, bo umożliwia interakcję między uczniami a nauczycielem - chociażby sugerowanie nowych tematów
A ja zbierałem, bo oczy już mi nie pozwalają na zbyt długie czytanie z monitora

[vito157]

RAW - z czym to się je?

RAW (z j. angielskiego 'surowy') nie jest tak naprawdę formatem zapisu zdjęcia. Jest to ogólna nazwa różnych formatów, właściwych poszczególnym systemom: Pentax zapisuje w formacie PEF, Nikon - NEF, Sigma - 3XF itp. Istnieje także pewien uniwersalny format, DNG (Digital Negative - cyfrowy negatyw), opracowany przez Adobe, która miała ambicję, żeby stał się ona standardem plików RAW. Przyznać trzeba, że właściwie wszystkie (a w każdym razie znacząca większość) aparatów ma możliwość wybrania formatu zapisu pomiędzy DNG a formatem natywnym.
Czym zatem jest RAW? W przeciwieństwie do plików JPG czy TIFF, RAW nie zawiera obrazu wywołanego przez procesor aparatu, ale zbiór surowych danych pochodzących z matrycy aparatu. Przekładając to na język bardziej zrozumiały, format jpg czy tiff jest odpowiednikiem gotowej 'odbitki', zaś RAW - negatywem, który dopiero należy wywołać. O ile w jpg czy tiff aparat sam wywołuje RAWa, o tyle w DNG, PEF czy 3XF - musimy zrobić to sami. Ale zrobić tak - jak chcemy, a nie tak, jak chce aparat.
RAWy są pamięciożerne. Dla porównania: na tej samej karcie mogę zapisać 245 RAWów w formacie DNG lub zdjęć 833 w formacie jpg. Różnica - jak widać jest prawie 3,5 krotna! Ale jest to właściwie jedyna wada RAWów; reszta - to zalety.
Pokaże Wam jak wygląda proces wywoływania RAWa. Ja mam zwyczaj zapisywać go jako DNG; zajmuje na karcie 16,1 Mb.

1. Oto surowe zdjęcie:



2. Otwieram je w programie CameraRAW, standardowo dołączanego do PhotoShopa. Nie należy tym się jednak zrażać, bo programów do wywoływania RAW jest w sieci trzy razy mnóstwo. Są oczywiście płatne i darmowe. Zwróćcie proszę uwagę na wartości w 'okienkach' po prawej stronie: są inne, prawda? I porównajcie zdjęcia... Też są inne...





3. Zdjęcie, po wywołaniu RAWa wygląda tak:



4. Drobna obróbka w PhotoShop (levels, saturation - tym już pisałem wcześniej), do tego czarna ramka, wyostrzenie - i zdjęcie jest gotowe do publikacji.



A wyglądało tak:



Prawda, że proste?

[Malgorzata]

A jaka różnica Muszę przetestować.

[vito157]

No to jeszcze kilka przykładów: pierwsze zdjęcie 'przed', drugie 'po':

[nirali]

Wspaniały wątek...choć po przeczytaniu kilku stron to ciut mętliku w głowie mam jednak cała zima przede mną więc liczę że moja ,,fotograficzna wiedza,, będzie na lepszym poziomie.
Pozdrawiam.

[Malgorzata]

Przeczytałam cały wątek...ło matko i córko... a ja całkiem nieświadomie te zdjęcia "cykałam" Jak to mówią, nie ma rzeczy niemożliwych do nauczenia, tylko na niektóre trzeba poświęcić więcej czasu. Podążam więc w poszukiwaniu ofiar moich fotograficznych eksperymentów ;P

[vito157]

Wspaniały wątek...choć po przeczytaniu kilku stron to ciut mętliku w głowie mam jednak cała zima przede mną więc liczę że moja ,,fotograficzna wiedza,, będzie na lepszym poziomie.
Pozdrawiam.

Do zimy, to pewnie będzie 2x tyle materiału...
Czekaj, jak egzamin zrobię...

[lesioc]

Dopiero teraz znalazłem temat, ale z ciekawością przeczytałem. Gratuluję pomysłu i chęci .

Pozwolę sobie też dodać swoje 3-grosze do wczesniejszych wypowiedzi - może ktoś skorzysta.

I jeszcze jedna uwaga: wielu trzyma zdjęcia na dyskach. Czy komuś już 'padł' dysk? Nie? No to wszystko przed Wami. Mnie już padł i kilka tysięcy niepowtarzalnych zdjęć poszłoooooooooo w kosmos...

Ponieważ przez pewien czas dorabiałem sobie odzyskując dane z dysków twardych, to moge wam powiedzieć, że w tej chwili zdjęcia są najbardziej pożądanymi plikami do odzyskania... miałem nawet jednego klienta, któremu żona całkiem serio groziła rozwodem jeżeli jej zdjęcia się nie odnajdą (odzyskałem mniej więcej połowę... niestety nie wiem jak się sprawa skończyła).

Co do archiwizacji zdjęc to moge polecić 2 serwisy internetowe na kórych można sobie taki amatoraski back-up zrobić.

Pierwszy serwis to http://www.chomikuj.pl - można tam wrzucać i dzielić się róznego rodzaju plikami. Najważniejsze jest jednak możliwość zakładania hasła na poszczególne katalogi. W ten spsób można zrobić sobie prywatny katalog gdzie trzymamy tylko zdjęcia dla siebie w celu archiwizacji. Najlepiej w ogóle zdjęcia jest pakowac sesjami albo miesiącami do np. zipów czy rarów... i w takiej postaci trzmać na chomiku. A teraz najwazniejsze - ten serwis jest do tych celów bezpłatny (jeżeli ściągasz piliki które sam wgrałes - nie musisz płacić), i co jeszcze ważniejsze - nie ma limitu na rozmiar i ilość wgranych plików.

Drugi serwis to http://www.flickr.com (niestety tylko angielskojęzyczny) - ten serwis ma to do siebie, że bez opłat można wrzucać dowolną ilość zdjęć, ale widac tylko ostatnie 50 wgranych. Ale UWAGA! - starsze zdjecia nie przepadają, one tylko nie są widoczne. Jeżli coś się nam stanie z dyskiem, wtedy dopiero możemy zapłacić (25$ - czyli wychodzi to jakieś 80zł) za udostępnienie tych starszych zdjęć - mamy wtedy rok czasu na ich zgranie z powrotem (są do tego specjalne programy, które odzyskują cała kolekcję)

Oba rozwiązania mają tylko jeden wymóg... trzeba mieć dosyć szybkie łącze internetowe w kierunku "do sieci", albo dużo cieprliwości jeżeli chcemy archiwizować orginalne RAWy z aparatu.

Do którego współczesnych aparatów można by wkręcić obiektywy Zenita?

Tutaj zdecydowanie polecam aparat z którego sam korzystam ostatnio najczęściej - czyli Panasonic Lumix G1. Ceny używanego body (czyli bez obiektywu) często spadają obecnie ponieżej 500zł. Do tego aparatu można bez najmniejszego problemu dopkupić bardzo tanie (zwykle poniżej 10$ na eBayu / 50zł na Allegrooo) adaptery do niemalże wszystkich istniejacych bagnetów oiektywowych - w tym róznież M42 stosowany w Zenitach. Aparat ten ma cyforwy (ale doskonały!) wizjer, który automatycznie adaptuje się do natezenia wpadającego światła. Dzięki temu mozna bez problemu korzystać z manualnej przesłony i na bieżąco widzieć uzyskaną głębie ostrości bez utraty jasnosci w wizjerze. Dzięki możliwości bezporblomewgo zakupienia (a często nawet wykopania z piwnicy) róznych starych manualncyh szkieł można się bardzo ekonomicznie uczyć fotografii i tani rozpoznać swoje potrzeby co do obiektywów zanim przesiądziemy się na znacznie droższe współczesne lustrzanki cyfrowe.

Z innych zalet tego aparatu: jest znaczniej lżejszy od nawet amatorskich lustrzanek (niestaty szklane obiektywy od Zenita już nie bardzo), zdecydowanie mniejszy, bez dodatkowych opłat mamy uchylny wyświetlacz i LiveView.

Z minusów - mniejsza matryca powoduje mnożenie ogniskowej x2 (czyli standardowy Helios 50mm/2 staje się tutuaj 100mm/2), a użyteczne ISO jest powiedzmy o rząd wielkości mniejsze niż w lustrznakch (powiedzmy akceptowalny poziom szumów jest do ISO400-ISO800).

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Mam też pytanie, które zadał mi jeden z forumowiczów (obecny również w tym wątku, więc pewnie się zainteresuje) a ja nie bardzo potrafiłem odpowiedzieć. Na wielu zdjęciach z przewagą intensywnego koloru czerownego przestają być widoczne datale i faktury, a czerwony zlewa się w jednolitą rażąca plamę. Jak widzę jest to przypadłość wielu kompaktów, hybryd i amatorskich lustrzanek. Podobnie sprawa ma się z czerwonymi obiektami na dalszym planie - rozmywają się zdecdowanie mocniej i brzydziej stajac się nieprzyjmnie w odbiorze (przykład poniżej). Czy można sobie z tym jakoś radzić?

[vito157]

lesioc, dziękuję za obszerny post.

Flikr niestety to nie jest to. Przynajmniej dla mnie. Z kilku powodów: niekoniecznie lubię udostępniać swoje zdjęcia, mam za duże pliki (u mnie liczy się to w TB!) i za często muszę wracać do plików, żeby dobrym pomysłem było ich wysyłanie na serwer i kopiowanie. Są takie serwisy, które zajmują się archiwizowaniem zdjęć - ale jeszcze z nich nie korzystałem.

O obiektywach do Zenitów napisałeś właściwie wszystko. Z tym, że z ich 'krotnością' nie do końca jest tak. Jeśli masz lustrzankę z matrycą FF (Full Frame - pełna klatka) - to owa krotność, w żargonie zwana 'crop' wynosi ni mniej, ni więcej tylko 1. Czyli obiektyw 50 mm będzie obiektywem dokładnie 50. milimetrowym. Jeśli masz matrycę APS-C, to crop wynosi 1,6 (najczęściej) lub 1,5 (rzadziej), a nie 2 jak podałeś. Czyli obiektyw 50 mm po cropie - to będzie 80 mm a nie 100 - czyli całkiem przyzwoita 'portretówka'. Nie od rzeczy będzie wspomnieć, że obiektywy do aparatów cyfrowych nadal są wyskalowane tak samo, jakby były do aparatów analogowych.

Przyznam się szczerze, że nie spotkałem się ze zjawiskiem o którym piszesz. Pewnie dlatego, że używam trochę innych aparatów, w których to zjawisko nie występuje.
Nie mam 100% pewności że tak właśnie jest, ale przyczyny upatrywałbym w budowie matryc Bayera (ponieważ matryce typu Foveon działają na innych zasadach) i ułomności formatu jpg, w którym to formacie prostsze aparaty zapisują zdjęcia.
Otóż matryca Bayera składa się z sensorów R(red - czerwony), G (green - zielony) oraz B (blue - niebieski). Ułożone są naprzemiennie. A ściślej mówiąc - obok siebie ułożone są po dwa sensory. Każdy z nich rejestruje tylko jeden kolor (używam tu ogromnego uproszczenia po to, żeby wyjaśnić to jak najbardziej obrazowo). Co się dzieje, jeśli mamy dużą czerwoną plamę na zdjęciu? Na sensory G i B także pada czerwone światło i aparat musi sobie 'dorysować' te kolory. W tym momencie gubi trochę szczegółów. Kolejne szczegóły gubi, gdy następuje kompresja do jpg. Pisałem już o tym wcześniej: aparat z 8 pikseli robi jeden z uśrednionym kolorem. Jest to mój czysto teoretyczny wywód z wiedzy, którą posiadam i wcale nie upieram się, że tak właśnie jest - bo równie dobrze mogę się mylić.
Jeśli powyższy wywód był słuszny - a nawet jeśli nie był - to i tak pragmatyka wskazuje, że lepszą jakość zdjęć otrzymuje się z aparatów o większej matrycy, np. APS-C, która ma wymiary 22,5x15,1 mm; dla porównania: matryce w kompaktach mają wymiary od 8,4x6,3 do 12,8x9,6 mm. Lepszą jakość także zapewniają pliki RAW - ale nie każdy aparat ma możliwość zapisu w tym formacie.
A najlepszą jakość - moim zdaniem - dają aparaty z matrycą typu Foveon. Nie będę się rozpisywał o jej budowie - bo to jednak nie jest forum fotograficzne - powiem tylko, że żaden z aparatów z matrycą typu Bayer nie zapewni takiej ostrości i takiej dynamiki (dochodzącej do 9-10 EV) jak właśnie Foveon. Jedyna seria lustrzanek z tą matrycą nosi nazwę Sigma; flagowym modelem jest Sigma SD1, która ma 46 Mpix upakowane na matrycy wielkości APS-C! Ma tylko jedną wadę: korpus (bez obiektywu) kosztuje ok. 9600 dolarów... Za te pieniądze chyba wolałbym kupić średnioformatowego Pentaxa 645D, zadowalając się Sigmą SD9, którą od czasu do czasu także robię zdjęcia w studio.

[Papcio]

Vito i lesioc dzięki za informacje.
Vito, ja myślałem, że bitmapa jest tym najdokładniejszym formatem zdjęć ponieważ zapisywane są wszystkie bity po kolei.
Kolejna fajna lekcja!
Pozdrawiam

[nirali]

Do zimy, to pewnie będzie 2x tyle materiału...
Czekaj, jak egzamin zrobię...

No nie wiem czy Cię zaskoczę ale na wieść o egzaminie to ogromnie się ucieszyłam

No i jeśli można dwa słowa o moim aparacie...Panasonic-Lumix DMC-FZ8...czy mam szanse nim poszaleć? Głównym obiektem do fotografowania są rośliny i wnętrza kościelne.

[lesioc]

Tak dla sprosotwania - na Flickrze nie trzeba upubliczniać zdjeć, nie ma takiego wymogu. Mozna mieć wyłacznie kolekcje prywatne. Niestety jak dzisiaj sprawdziłem zasady darmowego konta, to wprowadzili ogranicznenie do 500MB danych wgrywanych na miesiąc - dla bardziej profesjonalnych zastosowań to może być zbyt mało.

Mnożnik (crop) x2 - podawałem wyąłcznie dla matrycy w moim Lumixie G1 - ale oczywiście masz rację, zależnie od rozmiaru matrycy mnożnik jest inny, ale są równnież matryce mniejsze niż APS-C i jest ich na rynku coraz więcej. Poniżej lista corpów dla róznych systemów:

* Lustrzanki Full Frame - x1.0 (jak sama nazwa wskazuje nie trzeba przeliczać, bo matryca ma rozmar klatki 35mm)
* Lustrzanki Canon APS-H ~1.3
* Leica M8 - 1.33
* Lustrzanki APS-C (Sony/Minolta/Nikon/Pentax) ~1.5
* Lustrzanki APS-C (Canon) ~1.6
* Bezlusterkowce Sony NEX ~1.5
* Bezlusterkowce Samsung NX ~1.5
* Sigma SD (Foveon X3) ~1.7
* Lustrzanki Panasonic L (four thirds) -2.0
* Lustrzanki Olympus E (four thirds) -2.0
* Bezlusterkowce Panasonic G (mico four thirds) -2.0
* Bezlusterkowce Olympus PEN (mico four thirds) -2.0
* Bezlusterkowce Nikon 1 (CX) -2.7
* Bezlusterkowce Pentax Q -5.6

Zasadę działania Foveon znam bardzo dobrze i aktualnie szukam nawet używanego aparatu Sigmy, Prawdę mówiąc o mały włos bym się stał posiadaczem SD15 w zeszłym tygodniu - niestety właściciel się rozmyślił w ostatnim momencie . Ale to bardzo miło usłyszeć, że problem czerwonego koloru jest Sigmom obcy

[lesioc]

No i jeśli można dwa słowa o moim aparacie...Panasonic-Lumix DMC-FZ8...czy mam szanse nim poszaleć? Głównym obiektem do fotografowania są rośliny i wnętrza kościelne.

Posiadam od 3 lat jako dodatkowy aparat Lumixa FZ18 - to bardzo podobna konstrukcja do FZ8 tylko nieco nowsza (powiększony zoom). To bardzo dobry aparat aby zacząć zabawę z fotografią, bo jak niewiele tańszych kompaktów oferuje komplet ustawień i programów manualnych. Myślę, że do fotgrafowania roślin w zupełności wystarczy, gorzej niestety będzie z wnętrzami kościoła. Te aparaty bardzo mocno szumią na dużych czułościach (wysokie ISO), więc nie można używać w zasadzie innych wartości jak ISO100 i w ekstremalnych przypadkach ISO200. To spowoduje, że w ciemnych wnętrzach - do jakich kościelne często się zaliczają - często nie uda ci się zrobić zdjęcia trzymając aparat w dłoniach. Potrzebny będzie statyw i dłuższe czasy naświetlania - ala aparat jest ekstremalnie lekki więc w zupełności wystarczy tani statywik aby go utrzymać.

[vito157]

ja myślałem, że bitmapa jest tym najdokładniejszym formatem zdjęć ponieważ zapisywane są wszystkie bity po kolei.

Totalne nieporozumienie!
Bitmapa, czyli grafika bitmapowa to jeden z rodzajów obrazów graficznych tworzonych w komputerze. Jeśli podzielisz obraz na takie malutkie kwadraciki, to każdemu kwadracikowi możesz przypisać kolor, określony przez składowe RGB lub CMYK, że ograniczę się do tych dwóch najpopularniejszych. Jeśli masz obraz o wymiarach 100x100 pikseli (czyli tych małych kwadracików) i zechcesz go powiększyć dwa razy, to piksele także powiększą się także dwa razy. Bitmapami są zdjęcia - więc każde powiększanie zdjęcia na ekranie powoduje, że tracą one na jakości w zastraszającym tempie! Po prostu na obraz będziesz widział pojedyncze piksele!
Innym rodzajem grafiki jest grafika wektorowa. Zapis takiej grafiki wygląda następująco: linia o początku (0,0) i końcu np. (5,5) - to w układzie współrzędnych XY, lub początek (0,0,0) koniec (5,5,5) w trójwymiarowym układzie XYZ. Tę grafikę możesz skalować w dowolny sposób bez jakichkolwiek strat jakości. Tyle, że grafiki wektorowe tworzysz w takich programach jak AutoCAD, 3D Max, CorelDraw, AdobeIllustrator i innych.
Reasumując: bitmapa - to zdjęcia, grafika wektorowa - to rysunki.

A teraz idę 'na szychtę'.