Ewiwa, niepotrzebnie bierzesz do siebie wszystkie przytoczone argumenty. ;-)
Dlaczego pisałam o poczuciu odpowiedzialności ? To była odpowiedź na argumenty spod znaku "ja chcem". Pewnie, że każdy z nas wolałby, żeby świat kręcił się po jego myśli, ale ustawodawca ma nieco inne zadania niż dogadzać wszystkim jak leci ;-)
Piszesz o swoim sąsiedzie - dendrologu z piekła rodem ;-) - ale czy to właściwie ma cokolwiek wspólnego z tematem ustawy o wycince drzew? przecież nawet gdyby można było wycinać bez kontroli, i tak nie nakażesz mu, żeby zrobił porzadek ze swoim drzewostanem (ja zresztą mam też takie przypadki obok swojego domu i nie powiem, zeby mi się podobało - ale przecież nie jestem w stanie wpłynąć na jednego sasiada, który dzialki nie kosi od pięciu lat, ale za to posadził tam jesiony, i na grudiego, który z kolei nie wiedzieć po co, ogłowił przepiękną lipę, rosnąca w naszej granicy)
A dyskusja sprowadza się do tego, że krytykujący przepisy o wycince traktowani są jak hołdujący zasadzie wolnoć Tomku.
A ja nie mam takiego wrażenia. Podajesz mnóstwo co najmniej wartych zastanowienia argumentów, ale w momencie, gdy dyskusja sprowadza się do " bo ja tak chcę" - to z tym się dyskutować po prostu nie da. Podałam kilka przykładów, do czego prowadzi "ja chcę" - które zresztą samo w sobie nie jest niczym złym, pod warunkiem, że sie wzięło pod uwagę również interes innych.
Przykłady z jednakowymi domkami i przesadnym poczuciem obywatelskiego obowiązku w Szwajcarii są w sposób oczywisty negatywne, ale czy nie ma żadnych rozwiązań "pomiędzy"?
i co do tych tuj. To naprawdę sie dzieje, choć to trochę inny temat - jadąc ostatnio przez rodzinną wies mojego M. zasępiłam się mocno, bo koło domów nie uświadczysz ani kwiatka, a w wielu przypadkach w ogóle żadnej liściastej rosliny. Tuje, jałowce, świerki, sosny...i te świerki to pospolite, czyli duże, więc to nie jest tak, że ludzie boją się sadzić duze rosliny. Raczej nie lubią drzew liściastych, bo smiecą, bo w zimie brzydko wyglądają, i takie tam...a chyba zgodzimy się co do tego, że takie - masowe już w tej chwili - przekształcanie krajobrazu nie jest korzystne dla ekosystemu.
Wiesz, ja wrócę do tej Irlandii, bo tam to robią nasadzenia z większym chyba pomyślunkiem. Domki są do siebie podobne (co nie znaczy - jednakowe), a nasadzenia obok nich są mieszane: liściasto - iglaste. Nie ma przy domach gigantycznych drzew, które mogłyby stanowić problem, raczej w mieście dominują rosliny "skromniejszego" pokroju. jeśli żywopłoty z iglaków, to strzyżone (bardzo ładne cisowe i zywotnikowe) . To prawda, że tam klimat inny, i wiele roślin zimozielonych - ale i tak uważam że jest wiele możliwości, aby posadzić coś, co za parę lat nie będzie miało piętnastu metrów i nie wlezie sasiadowi na posesję. Ale to trzeba niestety pomyśleć wcześniej...sąsiedzi moich rodziców dwadzieścia pięc lat temu ponasadzali przed szeregówkami świerki - minął jakiś czas i te świerki wchodzą im do kuchni. Tutaj problemem jest nie tyle pozwolenie (bo na pewno by je dostali) ile organizacja wycinki dwudziestoletniego świerka na bardzo ograniczonej przestrzeni. A wystarczyło pomyśleć...docelowe rozmiary dorosłego świerka to nie jest wiedza tajemna ;-)
Pozdrawiam!
Przyznaję, dyskusja zdfryfowała nieco od tematu, ale dla mnie była ciekawa. Odnośnie pewnej degeneracji współczesnego krajobrazu z mieszanego liściastego na iglaki, to mam takie zdanie na ten temat. W pewnej mierze jest to moda, tak jak w domu modne były benjaminy, a teraz zamiokulkasy. Nie mniej, w większości to ogromne ułatwienie pielęgnacji ogrodu dla ludzi, którzy po prostu nie mają czasu. Większość z osiedla to zakredytowani młodzi ludzie na dorobku, pracujący oboje i wychowujący dzieci. Najczęściej też po wykończeniu domu (a często nie do końca) brakło kasy na ogród. Sieją więc trawę - żeby się nie kurzyło podwórko i dzieci miały się gdzie bawić, a koszenie tych połaci to taka prosta, bezmyślna, odstresowująca robota. Sadzą też rośliny, najczęściej tujowate, żeby osłonić się od sąsiadów, ale też i od wiatrów. Na cięcie i grabienie liści nie ma już po prostu czasu. Podobnie jak na zabawę z cebulowymi i plewienie warzywnika. Tak to widzę, proste, tuje i trawnik, choć niestety kojarzą mi się cmentarnie, to jednak to najprostsza i najtańsza forma organizacji własnego terenu zielonego. Ja to rozumiem, choć ubolewam, że tak jest. Ci, którzy przycinają brzózki wokół domu - to zrozumiałam dopiero, jak przytrafiło się w mojej rodzinie. To kompromis między usunięciem drzewa, którego żal wycinać, bo jednak ludzie naprawdę chcą bardzo mieć efektowne duże drzewa na posesji, a niestety potężnymi uszkodzeniami dachu i rynien. I to mimo zgody na wycięcie. Żal drzewa karczować. Na razie trochę szpetnie to wygląda, ale już widać, że odbijają. Nadal obstaję przy swoim, że wycieczki urzędników, żeby obejrzeć drzewo, które ma mniej niż 40 lat (powiedzmy, około), a na przykład 15, albo 7 jak rok temu - po to, żeby stwierdzić, że może to jakiś wyjątkowo cenny okaz, to absurd i marnowanie pieniędzy podatników.
.Ostatnie zdanie to bzdura totalna... było starszych niż 5, teraz 10
Czy potrzebne jest zezwolenie na taką wymianę?
