Działka na Kaszubach - amba19

amba19 · Post » 25 lis 2007, o 10:16

Dzięki Jolciu!! Moj kominek faktycznie jest nietypowy. Wygląda jak pół małego pieca. Ale taki był pomysł, ponieważ salon mam umeblowany starociami - to nie pasowałby tam absolutnie taki typowy współczesny kominek. A na dodatek od jakichś 10 lat miałam te zielone kafle, z których został zbudowany. Kafle mają na pewno ok. 100 lat. Pochodzą z pieca, który był w starej secesyjnej kamienicy w Sopocie. I szczęśliwie dla mnie znudził się właścicielom. Kafle są sygnowane. Muszę sprawdzić w internecie czy to jakaś znana fabryka.

Babopielka · Post » 25 lis 2007, o 11:17

Piękne te kafle -dobrze ,że się pochwaliłaś bo to rzadki widok takie cudeńka

jolciajci · Post » 26 lis 2007, o 00:28

Kafle to istne cudeńko i trzeba sprawdzić koniecznie w internecie skąd i z kiedy pochodzą :P .
Jeszcze raz powtarzam Ambuniu że kominek jest śliczny

miikaka · Post » 26 lis 2007, o 10:37

Kominek śliczny, pomysł naprawdę wspaniały... a kafle, jej brak mi słów

cudeńka

mora1 · Post » 26 lis 2007, o 10:47

Ale cudowne kafle - rarytasik, masz coś jeszcze secesyjnego? Ja ogólnie kocham starocia głownie to secesję i eklektyk . Piękne miejsce takie z duszą. Kominek piękny, nie ma domu bez ognia

. Wspaniałą masz odskocznię. Pozytywnie zazdroszczę

amba19 · Post » 26 lis 2007, o 19:25

Dziewczyny kochane: Jolu, Bożenko, Miko i Moniko - dziękuję Wam za pochwały pod adresem mojego kominka i starutkich kafli. Wyobraźcie sobie że ktoś rozebrał stary piec a te cudne kafle wyrzucił na śmietnik. Wypatrzył je tam mój znajomy i postanowił nie dopuścić do ich bezpowrotnego zniszczenia. Zapakował je do samochodu - i teraz cieszą swoim widokiem trzy rodziny, ponieważ wystarczyło ich na trzy kominki.
Moniko ja również lubię starocie i mam ich trochę w moim domeczku na działce. Nie są to jakieś wartościowe rzeczy, ale każda z nich ma swoją historię. Widzisz jak w miarę wykończyłam mój domek i nadszedł czas wyposażania go w jakieś tam umeblowanie nie bardzo miałam na to środki finansowe. Jak się nie ma pieniędzy to trzeba mieć pomysł. Wszystko zaczęło się od starego kredensu, który wypatrzyłam w stolarni u mojego kolegi. A służył on tam jako składnica narzędzi, częsci, farb i setki innych "przydasi". Nie muszę mówić jaki był ubrudzony, a jedną nogę ktoś mu pomalował olejną farbą.
Wyżebrałam tego mebla i wykonałam pod dyktando kolegi mu lifting. Odrestaurowany bohater tej opwieści wygląda tak To ten po prawej stronie zdjęcia .

amba19 · Post » 26 lis 2007, o 19:29

I takie historyjki można opwiedzieć o wielu przedmiotach, które znajdują się w moim domku. Na przykład po lewej stronie kredensu pod małym oknem stoi komoda od biskupa. Ale nie będę Was zanudzać, bo może te opowiastki są ciekawe tylko dla mnie. Pozdrawiam wszystkich AMBA

Babopielka · Post » 26 lis 2007, o 21:15

Opowiadaj - ja uwielbiam takie opowieści no i zawsze to kawałek historii no nie

,a kafle śliczne aż swojemu M pokazywałam to cudo

amba19 · Post » 26 lis 2007, o 21:52

Historia komody od biskupa jest następująca. Otóż mam znajomego, który pracuje jako konserwator oraz "złota rączka" w Kurii Biskupiej w Oliwie. Któregoś dnia przyszedł do mnie i mówi że przywiózł z pracy jakiegoś starego grata i że jak chcę to mogę go sobie wziąć, bo jak nie to pójdzie do spalenia. Poszłam i zobaczyłam..... mebel służył malarzom jako namiastka drabiny. Dla odmiany był cały w farbie emulsyjnej, ze śladami ogromnych buciorów. No i znowu lifting. Kładę na niej serwetkę bo w jednym miejscu jest ubytek forniru a tego nie umiem uzupełnić. A oto komoda od biskupa w całej okazałości (teraz chyba jest jasne dlaczego tak się nazywa)

inag1 · Post » 26 lis 2007, o 21:56

Też lubię słuchać takie historie i bardzo szanuję ludzi,którzy widzą nie tylko przedmiot ale jego piękno.Kafle super .Meble pięknie odrestaurowane a pokój,który pokazałaś ma duszę. Brawo!!! :P

amba19 · Post » 26 lis 2007, o 22:05

Pokój który pokazałam wymaga jeszcze wiele pracy, zanim zostanie wykończony. Ale być może,że już zalęgła się w nim jakaś "dusza". Cieszę się że ją zauważyłaś Inag!
Opowiem jeszcze jedną historię. Dotyczy ona obrazu. Kilka lat temu pewien starszy pan na wsi dał mi stary obraz mówiąc: " Dam pani ten obraz,bo nie wiem co z nim zrobić. Młodzi nie pozwolą powiesić go na ścianie, wyrzucić nie wypada bo poświęcony i wiele lat był w mojej rodzinie. Dam go pani, jeśli mi pani obieca że go uszanuje."
Starałam się bardzo żeby obrazowi nic się nie stało. Przekładałam go pieczołowicie przez te lata z miejsca na miejsce. Aż wreszcie w tym roku we wrześniu obraz zawisł na ścianie w moim domku na wsi. I dopiero wtedy zobaczyłam że na dole obrazu jest napis <100 dni odpustu Leon XIII > i data (nieco zamazana) 1873.
To jest oleodruk zapewne bez żadnej materialnej wartości ale poraził i wzruszył mnie jego wiek. Pomyślcie w małym domku nad Wisłą w okolicy Gniewa przetrwał dwie wojny i kilka pokoleń mieszkańców. Będę go szanowała do śmierci.

mora1 · Post » 26 lis 2007, o 22:43

Opowiadaj, ja kocham takie opowieści. Każdy mebel ma swoją historię i własne życie i o to chodzi, sama mam lustro od proboszcza

.Taki obraz to wspaniała wróżba na przyszłość, ma moc. Mam w domu też lustro przed którym moja prababcia wiązała mi kucyki, zawsze jak przed nim stoję to cofam się w czasie. Takie stare przedmioty to wehikuł który przenosi nas w czasie, ja bardzo lubię to uczucie. Komoda biskupa jest super i okucia oryginalne. Chętnie posłucham następnych historii.

mora1 · Post » 26 lis 2007, o 22:45

Z tego zachwytu wysłałam dwa razy

jolciajci · Post » 28 lis 2007, o 03:46

Opowiadaj :P opowiadaj , ja też lubię bardzo słuchać takie opowieści

A meble to cudeńka .

piku · Post » 28 lis 2007, o 08:03

Och mnie też podobają się takie starocie , dom dzięki nim jest taki przytulny i cieplutki. Ja zaczęłam przygodę ze starociami od drobnych bibelotów :P