Witajcie
Geniu, bardzo dziękuję, że pamiętałaś
Twój magiczny zeszycik zdaje egzamin
Z powojnikami to jest tak, że nic na siłę, czasem sieuda, czasem nie. Ja nie owijam, po prostu przyginam, co sie daje przygiąć i pozwalam młodemu pędowi rosnąć do góry. Ze starego w ciagu kilku miesięcy powinien sie puścić korzeń. Wydaje mi sie, że najlepiej robić to na wiosnę, wtedy wszystko tak się rwie do życia...
A rwie się, rwie. Słuchajcie, jest cudownie, a będzie jeszcze cudowniej! Dzisiaj oczywiście totalna nieczasówka, bo po pracy musiałam jechać z młodą do lekarza, potem po spodnie, potem po gitarę, potem po "Kreta", ot taki los Matki - Polki
Ale po przyjeździe rozejrzałam się, chwyciłam za aparat, i oto...
To u mnie za domem...chyba ałycze jakoweś, mają malutkie i kwaśne owocki - w zasadzie jadalne
W zeszłym roku kompot z nich robiłam. ale przyznam szczerze, że wartość konsumpcyjna nie dorównuje wartości ozdobnej ;-)
I dziwić się, że mi tak dobrze na tych nieużytkach? "Nie przenoscie nam stolicy do Rzeszowa..."
A oto coś, na co długo czekałam...
Te pomarańczowe tulipany występują w tej chwili w kilku miejscach ogródka. Tak to jest, jak sie przesadza inne roślinki z bryłą ziemi
Rabatka frontowa z innej perspektywy
Widok na tył domu
Dereń (w tym roku postanowiłam dać mu zakwitnąć). I żywopłot z ligustru. No powiedzmy, na razie OMC żywopłot ;-)
Nieco już przekwitnięta wiosenka
O matko, ale tego natrzaskałam
Dobra wiadomoś jest taka, że groszek i koperek już schodzi. Ale w rabatce warzywnej odkryłam costajemniczego - jakby jeden rodzaj chwastu kiełkował dość regularnie...a ja taka niedomyślna ;-) A wystarczyło popatrzeć za płot
Jest wiosna, jest życie
Co to ci wykiełkowało? Co rośnie za płotem?
Piękna, taką chcę!!! Moja bździna ledwie rusza, ech... 
