Początki nowego ogrodka

[Tamaryszek]

Witaj w Nowym Roku Felu !
dziękuję, jeśli będę planować podróż do Bretanii na pewno poproszę Cię o rady ! I będę miała nadzieję na spotkanie.
Czy próbowałaś rozkopać kawałek przy tym ogrodzeniu ? Może tam pod spodem jest jakiś gruz czy coś...Wtedy nawet miejscowo pod jedną czy dwie rośliny można by się z tym uporać. Wykopać spory dół, wsypać dobrej ziemi.

[Elizabetka]

Witaj Felu w Nowym Roku.
Dziękuję za piękne życzenia...też bym tak ładnie chciała je złożyć po góralsku ale niestety nie potrafię...ale nie wykluczone, że kiedyś się nauczę ....jak wsiąknę .
...już widzę jak sobie po plaży spacerujesz

[fela]

Tamaryszku, rada bardzo dobra, nie wiem jednak czy podejmę jeszcze ten problem na nowo. W ogrodzie robię wszystko sama, bo mój kochany mąż nie lubi pracy w ziemi. Owszem, lubi otoczenie pięknych roślin, ale nie lubi się nimi zajmować. On jest też kompletnie niemanualny. Jedyne co robi to kosi trawę, ale kosiarka niemal sama chodzi i jeszcze miele i rozrzuca zmieloną trawę, aby M nie musiał jej grabić, ani wywozić jej do śmieciarni. Generalnie to to jest bardzo delikatne, choć duże zwierze.
Co do planu podróży to bardzo chętnie pomogę. Sukcesywnie przygotowuję całą dokumentację w postaci zdjęć ze szczególnie interesującymi miejscami. Jeśli chcesz to mogę Ci je wysyłać podaj mi tylko swojego e-mail-a.
Elizabetko, ucz się kochana pilnie, bo Wasz język jest niezwykle barwny i przede wszystkim niesłychanie dowcipny. A myślałach żeś ty jest prowdziwo góralka. Popraw mnie, bo to pewnie wcale nie po Waszemu . Kochana Halżuniu, my to ciągle jeżdzimy nad ocean. Ja nawet nie pytam M gdzie on chce jechać na wycieczkę czy spacer. Odpowiedż jest zawsze ta sama.

[Tamaryszek]

Felu, rozumiem, trudno jest robić wszystko samej...Mój M. też nie bardzo ma czas i ochotę na pracę w ogrodzie, więc większość robię sama.
Dziękuję Ci za propozycję ! Wyślę maila na pw, jeśli to nie będzie problemem, w wolnej chwili prześlij mi swoje materiały. Zawsze przygotowuję się starannie do podróży, na pewno sie przydadzą.

[goryczka143]

Witaj Felu!

Przeczytałam, że spacerowałaś w wolnych chwilach nad oceanem,
zazdroszczę. Bardzo lubię chodzić plażą wzdłuż morza,
niestety nie byłam już nad nim pięć lat. Felu czy obserwując
ocean, widzisz różnicę między morzem a oceanem.

[fela]

Wybrzeże bretońskie jest malownicze, różnorodne i przede wszystkim niezwykle poszarpane. Zazwyczaj to skaliste klify a pośród nich wtulone, piaszczyste plaże. Mieszkając nad takim skalnym urwiskiem można być obserwatorem wielu zachwycających spektakli. Pogoda zmienia się tu z szybkością płynących chmur po niebie. Wraz ze zmiennością światła, wilgotności powietrza zmieniają się też kolory. Od ołowiano-czarnego podczas burzy po szmaragdowo-niebieskie podczas słonecznego dnia. Od czerwieni zachodzącego słońca po delikatną szarość mgieł poranka. Można podziwiać ogromne, szalone fale rozbijające się z impetem o skaliste brzegi podczas sztormu. Najbardziej jednak spektakularne zjawisko jakie można tu obserwować to przypływy i odpływy, które powtarzają się cztery razy na dobę. Związane to jest z siłami grawitacyjnymi Słońca i Księżyca. W marcu i we wrześniu różnice poziomów dochodzą nawet do 15-stu metrów. A dzieje się to w ciągu niewielu minut, dosłownie na naszych oczach. Zdjęcia poniżej przedstawiają nieco fenomen pływów. Jak widać wysepka początkowo była połączona z lądem dość szeroką groblą. W przeciągu 20 minut grobla kompletnie zginęła pod powierzchnią wody. Spóżnialscy spacerowicze zdejmowali buty i śpiesznie powracali na ląd, brodząc w zimnej, marcowej wodzie.
Tak już kiedyś o tym pisałam Goryczko. Dodałabym jeszcze, że energię wynikającą z pływów wykorzystywano już w XII wieku do przemiału zboża, obecnie używa się jej do produkcji energii elektrycznej i jest tu chyba największa na świecie hydroelektrownia.
Wczoraj w głównym wydaniu dziennika tv pokazywano krótki reportaż z wybrzeża marsylijskiego zalanego falami morskimi. Nad brzegiem morza dość rzadko się to zdarza. Ludzie byli zaskoczeni siłą wiatru 100 km/h i impetem moskich fal zalewających przybrzeżne restauracje. Tu nad Atlantykiem nie jest to nic nadzwyczajnego, dlatego też bretońska linia brzegowa jest tak bardzo poszarpana.

[goryczka143]

Witaj Felu!

Bardzo dziękuję za wyczerpującą odpowiedź i przepiękne widoki.
Mogę tylko pozazdrościć. Ja mogę zwiedzać Polskę i to
zawsze w pierwszym dniu choruję /choroba lokomocyjna/.
Miłej niedzieli.

[fela]

Też cierpiałam na tę chorobę, ale w wieku 16-stu lat przeszła. Teraz rozumiem dlaczego u Ciebie cały kosmos piękna .

[e-genia]

Witaj Felu dziś śniło mi się że pojechałam z mężem do Paryża . Najpierw na stacji kolejowej mąż zgubił buty i jechał bez butów . W końcu ja dojechaliśmy do Paryża i wysiedliśmy , było tak pięknie i w końcu jak obejrzałam się za siebie to męża już nie było , byłam przerażona bo nigdzie nie mogłam go znaleźć a języka nie znam nie mogłam nikogo o nic zapytać , dobrze że budzik zadzwonił i mnie obudził .

Co o choroby lokomocyjnej to kiedyś też ja miałam , ale ostatnio mogę jeździć wszędzie .

Genia

[fela]

Ale zabawne wspomnienia z podróży Geniu . Mam nadzieję jednak, że choć bez butów to udało Wam się trochę pozwiedzać .

[e-genia]

Ale zabawne wspomnienia z podróży Geniu . Mam nadzieję jednak, że choć bez butów to udało Wam się trochę pozwiedzać .

Kochana to tylko sen koszmar , mam takie często ,tylko po raz pierwszy byłam w Paryżu

Zawsze gdzieś gubię męża albo on mnie

[mag]

Też cierpiałam na tę chorobę, ale w wieku 16-stu lat przeszła. Teraz rozumiem dlaczego u Ciebie cały kosmos piękna .

Mnie też w wieku 15-16 lat przeszła, ale za to po 40-tce wróciła ze zdwojoną siłą

[fela]

Magdo i Goryczko, mam dla Was szalejący ocean http://www.youtube.com/watch?v=m2LeNBY_5gk Trochę trzeba poczekać, bo dość długo się ładuje, ale warto, bo film niesamowity. Mam nadzieję, że film nie wywoła u Was choroby lokomocyjnej .

[mag]

Widoki fascynujące, ale mieszkać tam... hmmm, chyba bym się bała

[Tamaryszek]

Ja też obejrzałam filmik, niesamowity... Że te budowle wytrzymują te wściekłe ataki !
Zawsze człowiek nabiera pokory wobec takiej potęgi natury...
A mieszkać czy pracować tam też bym nie chciała.