Foto zabawa cz. 2

[AnnaL]

Stokrotka


Ja proszę o maki

[Aga500]

poproszę malutkie kotki

[AnnaL]

Małe kociaki i

ja proszę o sarenkę

[Tulipan998]

Proszę :

A ja poproszę coś słodkiego

[leosta]

Witam
buraki cukrowe

kicia dewuki

Poproszę o drużynę piłkarską Górskiego.

[AnnaL]

Nie wiem czy dokładnie o to chodzi
Proszę

Ja poproszę orła bielika

[karpek]

No może w niezbyt "królewskiej" pozie:


Dla odmiany, może jakaś mała, pięknie kolorowa rafowa rybka ?

[leosta]

Witam


To ja poproszę o Mamuta.

[AnnaL]

Proszę

Ja proszę delfina

[Lanuszka]

Proszę
Ja poproszę piękną choinkę.

[leosta]

A ja poproszę o prezent. Chcę powiedzieć że byłem grzeczny.

[AnnaL]

Prosze prezent dla Ciebie

Ja proszę o renifera od Św. Mikołaja

[Lanuszka]

Bardzo proszę
A ja poproszę o wielkiego bałwana

[AnnaL]

Prosze

Ja proszę kolędników

[leosta]

Popularny niegdyś bożonarodzeniowy zwyczaj - kolędowanie z gwiazdą, szopką czy turoniem należy dziś do rzadkości i spotykany jest głównie we wsiach, głównie południowej Polski.

Obchody kolędnicze znane były w całej Europie, a ich początki sięgają średniowiecza. W Polsce pierwsze zapisy o nich sięgają XVI wieku, lecz zwyczaj ten prawdopodobnie praktykowano już wcześniej.

Grupki kolędników we wszystkich regionach Polski chodziły od drugiego dnia świąt Bożego Narodzenia do święta Trzech Króli (6 stycznia), a niekiedy przez cały okres karnawału.

Popularny niegdyś bożonarodzeniowy zwyczaj - kolędowanie z gwiazdą, szopką czy turoniem należy dziś do rzadkości i spotykany jest głównie we wsiach, głównie południowej Polski.
Obchody kolędnicze znane były w całej Europie, a ich początki sięgają średniowiecza. W Polsce pierwsze zapisy o nich sięgają XVI wieku, lecz zwyczaj ten prawdopodobnie praktykowano już wcześniej.
Grupki kolędników we wszystkich regionach Polski chodziły od drugiego dnia świąt Bożego Narodzenia do święta Trzech Króli (6 stycznia), a niekiedy przez cały okres karnawału.


Kolędnicy różnili się przebraniem, repertuarem odgrywanych scen i akcesoriami. Jedni pukali do drzwi prowadząc żywe zwierzęta, inni przychodzili z gwiazdą lub szopką, niektórzy z turoniem, konikiem, bocianem i kozą. Na scenie szopek odgrywano jasełka czyli przedstawienie o narodzeniu Chrystusa, kolędujący z gwiazdą śpiewali bożonarodzeniowe pieśni, a tzw. Herody odgrywały przedstawienie o Bożym Narodzeniu i królu Herodzie.
Wizyty kolędników były wielką atrakcją dla mieszkańców wsi. Ci, którzy hojnie ich podjęli, byli wychwalani w rymowankach i piosenkach, jeśli jednak zapomnieli o datku, kolędnicy wyśmiewali ich skąpstwo, niegospodarność, a także... brzydotę ich córek. W wioskach żywieckich w okresie Bożego Narodzenia jest zwyczaj chodzenia z turoniem. Turoń czyli ?koza? jest to człowiek okryty kocem, podpierający się laską, a na głowie ma głowę z rogami z drzewa, obitą skórą jakiegoś zwierza. Koza ma ruchomą paszczę, którą groźnie otwiera i zamyka wśród skoków, rzucając się na ludzi z przekrzywioną na bok głową. Zjawienie się kozy wywołuje śmiech i ogólną wesołość.

Kolęda - to zwyczaj odwiedzania bliskich i śpiewania w radosnym klimacie kolęd i pastorałek oraz składania życzeń. Wędrują więc kolędnicy: dorośli, młodzież i dzieci po wsiach i miastach z przedstawieniami scen z Bożego Narodzenia ku uciesze dorosłych z nauką dla dzieci. Po złożeniu życzeń kolędnicy są obdarowywani jadłem i groszem, bywa też, że są proszeni do stołu. W wielu szkołach również świętuje się Boże Narodzenie przez wystawianie jasełek i dzielenie się opłatkiem.

W Krakowie największym wzięciem cieszyli się kolędnicy w XVII w. Natomiast w XVIII w. nastąpiło pewne zobojętnienie dla tego rodzaju zwyczajów.Jeśli mieszczanie krakowscy z biegiem lat zobojętnieli wobec kolędników, to ludność wiejska i małych miasteczek witała zawsze kolędników z niekłamaną radością; kolędowanie stanowiło bowiem niecodzienną rozrywkę, dostarczało zabawy i radości.

To ja poproszę o trzech króli