W słońcu się mieni tysiącem odcieni błękitu
Tak mi z nim dobrze, jak tylko być może najlepiej
Choć wiatr ze śmiechem powtarza mi
Taki dzień się zdarza raz
Tylko raz i więcej nie..."
Tak kiedyś śpiewała Zdzisława Sośnicka i tak podśpiewywałam dziś ja, chociaż taki dzień zdarzył się nam już niejeden raz...
Witam Was więc śpiewająco
A teraz reportaż z dzielenia małej delikatnej roślinki doniczkowej. Oto ona i rozsadzona przez nią donica.
Przy użyciu dwóch siekier , w tym jednej jako klina i piły typu lisi ogon, w pocie czoła, sapiąc i stękając na całą wieś, po małych trzech godzinkach udało mi się od matecznika odrąbać to:
Matecznik, obdziabany ze wszystkich stron, wylądował w nowej donicy. Ciekawe czy przeżyje tę operację...
.
Ten reportaż dedykuję wszystkim, do których ta roślinka (he, he) trafi - ku przestrodze
.Pell, ja uwielbiam stary złom. Mam jeszcze trochę takich artefaktów (lubisz to słowo).
Może uda mi się kiedyś zrobić ich ekspozycję. A Twojego żelastwa jestem bardzo ciekawa
.Dla Ciebie marcinki, których jesteś królową.
Sosenko, jesteś niesamowita
, zazdrościsz ludziom roboty , Ty, największy forumowy pracuś 
Zdążysz się na tych swoich hektarach napracować po uszy 
.A skąd wylazł tak udekorowany Wicek nikt nie wie, ale ucieszył się, kiedy mu te woale z pyska zdjęłam. Sam nie umiał, przez ten lejek
.Ciebie zapraszam do słonecznego salonu.
Oj, Lisico, biję się, że z Wicka taki agent, jak z koziej d... rajzentasza
.A czym zadowolić Lisicę? O tym:
Asiu, złośliwe oprogramowanie
, coś takiego Dywersja jakaś, czy co?Dla Ciebie widok z tarasu.
Agnieszko
, faktycznie. A Tobie dedykuję rabatę iglastą.
Marysiu, masz buziaki od Wicka, bardzo mu się spodobało, że ma być Twoim ulubieńcem
.Na maglu nie posiedzisz
. Po pierwsze za wysoko, po drugie stolik już się rozłazi, stojąc któryś rok na słońcu, deszczu i śniegu. Wytrzymuje tylko Wicka, który tam chętnie siedzi.Dla Marysi dowód, że żyjemy pod tym samym niebem
.
Cześć, Michałku . Goi się na moje oko, ale baaaaardzo powoli
i tak jakoś zarasta niesymetrycznie 
.Faktycznie, mam wrażenie, że tego lejka ma już serdecznie dość, ale ja nie mogę zostawić tej rany niedogojonej. Musi się zagoić na fest, trudno.
Tym razem dla Ciebie rozanielony Szuwarek.
Wiesz, Margo, na tej nowej rabacie coś tam rośnie, ale jest dużo luzu. To najbardziej przewiewna moja rabata. No chyba, ze dolary rozrosną się jakoś monstrualnie, ale są tylko trzy. Poza nimi róże, kocimiętka, żurawki i dwie bukszpanowe kulki. A rabata ma ok. 10m długości.
A dla Margo Garden of Roses, właśnie z tej rabaty.
No i dla tych, którzy tylko zaglądają do zielonych pokoi przez dziurkę od klucza...dom do góry nogami
.
Do zobaczenia w listopadzie - Jagoda
Dziękuję za Szuwarka, wygląda bardzo puchato 
Oj narobiłaś się przy tym kwiatku ale jaką fajną masz tę dużą siekierę, nic ino rąbać 
Będę jeszcze bardziej go hołubić 
U ciebie ma padać...eeee tam może się nie sprawdzi 
Pozdrawiam wiosennie 
Jabłonie zapewniają cień w tej części ogrodu, zwanej jadalnią, bo tu najczęściej się biesiaduje, ale ilość jabłek, które rodzą staje się dla mnie dużym kłopotem...
, co jest tak samo skuteczne, jak gdybym się darła, jak stare prześcieradło 
.
.
