grazynarosa22 pisze:....ja kilka lat wstecz wykopałam swoja obraczkę-po 10 latach zakopania jej
To się nazywa szczęście.... chciałam napisać fart ale nie jestem przekonana do poprawności językowej 
A w związku z powyższym zdarzeniem przypomniała mi się historia z mojego dzieciństwa, kiedy to spędzając wakacje u babci, mając lat 6 zaledwie,
z dwójką mojego kuzynostwa w podobnym wieku, zakopaliśmy w ogródku całkiem sporą sumkę, zebraną od wujków i cioć wszelakiej maści.
Któryś z tych wujków po 2 lub 3 kieliszkach wmówił nam, że jak zakopiemy to urosną jak ziemniaki.
My, młodzi, naiwni i z brakiem jeszcze poczucia wartości banknotów i monet zapomnieliśmy o naszym zakopanym skarbie. 
Jakież było zdziwienie i radość mojej babci, kiedy po jakimś czasie, pieląc ogródek znalazła szczerą gotówkę. 
..... a dalej to było już tylko weselej, bo z dziadkiem przekopali cały ogródek w poszukiwaniu kolejnych skarbów. Nigdy nie zdobyłam się na odwagę aby powiedzieć babci prawdę. 
Mariola jak tam Twoje kopanie?U mnie został jeszcze jeden kawałek.Zawdzięczam to swojemu T,postarał się chłop jak nie wiem co.Ostatni to już chyba ja załatwię żeby mi nie wykopał siedmiolatki i szałwi.Szkoda,że to już jesień,piękna ale wolę cieplutkie lato.Pozdrawiam. 
Oj trefna jestem 
"RODOS"-ie a tu wykopaliska,archeologia... 
Pięknie teraz nawet jesienią. U mnie niestety tegoroczna jesień nie będzie zbyt pracowita (a było tyle planów). Pokroili mnie w zeszły weekend w szpitalu i parę tygodni mam z głowy z pracą fizyczną 
No ale takich rzeczy się nie planuje, trudno...
) odpowiadam w Waszych wątkach. Najlepiej, jak potrafię 
. Przeciągnęłam kabel i mam światło 
. 
