Sosny, sójki, sarny i inne takie

[czar_na]

Danusiu to zapraszam wiosną na wąchanie

Ula tak , to moja bąblica kochana.

Ilonko miło ,że mnie odwiedziłaś. Niestety mniejsza jeszcze większego podgryza czym utrudnia pracę większemu. No ale ona stała w kolejce po apetyt a nie po mądrość - niestety

[zielonajagoda]

Nie dość że cwaniara to jeszcze łakomczucha , a ten duży piesek to już staruszek, dziesięć lat przy tej wielkości psa, to już sędziwy wiek, można powiedzieć - emeryt.

[Lukrecja]

Aniu nie chciałam Cię dołować, a jedynie oszczędzić Ci pracy ponad siły, która nie przynosi efektów. Od ziemi niestety musimy zaczynać. A w jakimś programie chyba "Ogrodowi najeźdźcy" widziałam jak zrobili cały ogród w skrzyniach! Co prawda powód był inny, bo właściciel jeździł na wózku inwalidzkim i nie mógł się schylać, a że kochał ogrodowe prace więc mu zrobili takie podwyższone rabaty w skrzyniach z ziemią, jeździł tym wózkiem między rabatami i sadził, i plewił.Nawet ziemniaki tam hodował! Pomysł mi się wtedy bardzo spodobał, a zastosowanie dość proste - może to jest wyjście na częściową zmianę ziemi? Pozdrawiam serdecznie! Będę kibicować cokolwiek postanowisz i zrobisz!

[czar_na]

Iwonko niestety a przeżycia schroniskowe jeszcze mu dołożyły tych lat. Mam jednak nadzieję ,że będzie jeszcze długo z nami ,bo nie wyobrażam sobie co będzie jak go zabraknie. On jest jak moje dziecko...
Kokrzyca jest jedyna w swoim rodzaju. Nie znam 2 psa , który by mógł pęknąć z przejedzenia

Nelu w skrzyniach powiadasz... ciekawy pomysł ale zostawię go na czas kiedy będzie mi się kiepsko schylać a póki co ... drobnymi kroczkami będę sobie sadzić w miarę dopasowane rośliny podsypując im co nieco. Nie osiągnę rozmachu Waszych ogrodów ale z tym chyba już się zaczynam godzić. Będę przychodziła się do Was napatrzeć

[Lukrecja]

Jak napisałam będę Ci dzielnie kibicować, cokolwiek nie zrobisz! A zmieniając nieco temat...

Mam jednak nadzieję ,że będzie jeszcze długo z nami ,bo nie wyobrażam sobie co będzie jak go zabraknie. On jest jak moje dziecko...
Nie znam 2 psa , który by mógł pęknąć z przejedzenia

Mój piesio podobny do Twojego Oj, walka z sąsiadką była okrutna, bo nasyłała na nas straż miejską, że się boi do ogródka wyjść... (choć był za siatką, ale jej nie lubił)... tak to jest jak pisałaś, jak już pies jest duży i czarny to każdy myśli, że to morderca! W końcu postawiliśmy betonowy płot, urokliwy to on nie jest, ale do sąsiadki nie widać! Mój pies jest wart tych kilku tysięcy wydanych na płot! Sąsiadka czuje się bezpiecznie, ale marudzi, że nic nie widzi, zwłaszcza co robię w ogródku!

[aage]

Nie tylko tyczy się to czarnych dużych psów...białych również

[Lukrecja]

Aga chyba kiedyś nawet pisałyśmy o podobnych problemach psich Choć to wcale nie śmieszne!

[czar_na]

Nelu z ludźmi wesoło nie jest i nieraz się nam oberwało za sam fakt posiadania dużego psa.
A mój to taki tchórzliwy pacyfista i do tego romantyk. Potrafi stanąć na środku drogi i zamyślić się, patrzyć w niebo... Wygląda jakby natchnienia na kolejne wiersze szukał albo wystawiał łeb przez siatkę (czasowo zamocowaną na bramie) i przyglądał się przechodniom -wiejskie reality show sobie zrobił .
Teraz daje nam nieraz nogę i idzie sobie psich znajomych odwiedzić ale szczęśliwie wraca. Dostał mu się na stare lata elektryczny pastuch ,bo póki nie spłacimy kredytu nie ma szans na zmianę ogrodzenia.

Aga

[Lukrecja]

Ania to one są bardziej podobne niż myślałam! Mój to "straszek" nieziemski boi się plastikowej butelki! Ale chodzi i wącha kwiatki! A nasza kotka jest jego Bogiem! Wielki taki, a strachliwy... Nasz też z odzysku, czasem gryzie znajomych jak się ich wystraszy. Zawsze winny człowiek, powinien pomyśleć, a zwierzątko reaguje intuicyjnie. Dlatego uczulam wszystkich: nie głaskać! Bo myśli, że się go uderzy. Głaskać i miziać to mogę ja, tak sobie umyślił i tak ma. Trochę to stresujące, ale wolę znajomych spotykać w pubie, a pies niech ma spokój. W końcu on jest u siebie, to po co ma się stresować. Może głupie to moje podejście, ale bardziej mi zależy na nim, niż na ludziach.

[czar_na]

Nelu ja też wolę zwierzęta niż ludzi (niektórych). Niejeden raz wielki, ciepły, mądry i miękki łeb plastra był dla mnie pocieszeniem.
Nasz nie gryzie w ogóle chyba ,że jakieś chłopy się kręcą wg niego niepotrzebnie po naszych włościach to szczypie ich w dupki. Mimo ,że muszę mieć ganiącą go minę nie sposób nie wybuchnąć śmiechem.

[zielonajagoda]

Aniu (jeśli mogę tak napisać), psy ze schronu, odradzają się w nowych, kochających domach. W zeszłym roku, w styczniu, przywiozłam ze schroniska, bardzo chorą, można powiedzieć odchodzącą babcię. Jej życie liczono już na tygodnie. Jest z nami do dziś, co prawda każdy jej dzień życia, to dzień darowany od losu, jestem przygotowana na to że dzisiaj jest a jutro może jej nie być. Jednak między kilkoma tygodniami a rokiem jest wielka różnica. Wielu zdrowych lat życzę Twojemu czworonożnemu przyjacielowi.

[zwkwiat]

Aniu dziękuję za link dot. naklejek z ptakami umieszczony w wątku Marii-Maski.
Gratuluję domu i obejścia.
Zeby tak można było wszystkie żle traktowane zwierzęta przytulić.

[majowa]

Aniu, jestem z baaaardzo spóźnioną rewizytą . Miejsce, które wybraliście na "Swoje" jest przepiękne i będę z całego serca kibicować Twoim ogrodowym poczynaniom i dogadaniu się z czworonogami. Ja swoją sunię owczarka niemieckiego od pierwszych dni bytności u nas oswajam z ogrodem, roślinami. Pewnie mam łatwiej, bo to szczeniak i szybko chwyta zakazy, zwłaszcza jak są poparte nagrodą
Zobaczymy jak to będzie na wiosnę, jak śnieg odsłoni rośliny do podgryzania....., trawkę do kopania.... . Rozważam też elektroniczne ogrodzenie (nie pastuch elektryczny) , zwłaszcza dla nowych części ogrodu.

Miłego popołudnia!

[czar_na]

Ilonko oby i w przypadku Plastra się to sprawdziło. Nigdy nie będę gotowa na jego odejście i już sama myśl o tym sprawia ,że łzy płyną po policzkach ale podobnie jak Ty staram się nie myśleć o przyszłości tylko cieszyć się każdym dniem razem.
A nasze psy są niesamowitymi przyjaciółmi dla naszej córeczki.

Iwonko Majowa dziękuję za rewizytę. Czekam na wiosnę i twoje dalsze metamorfozy ogrodowe
Ogrodzenie elektryczne jest lepszym rozwiązaniem niż pastuch jednak nie przy małym dziecku

Zwkwiat cieszę się ,że mogłam pomóc

[zielonajagoda]

Aniu i Majowa, życzę żeby się udało wychować psiaki, ale jak będziecie stawiać ogrodzenia, to żelazna zasada - 50 cm od płotu jest dla psa, bo biegania przy płocie nikt psa nie oduczy, nie ma takiej opcji, i tak tam będzie klepisko. My wzdłuż płotu, wyłożyliśmy włókninę około 40cm (małe psy), krawężniki z kamiennych kostek i wysypaliśmy grysem a i tak co dwa miesiące trzeba ten grys rozgarniać, bo od biegania robią się w rogach grysowe Himalaje.