O zielonych pokojach, kocich łapach i mowie polskiej, cz.7

[Mufka]

Biedna, zrozpaczona Lisico

Przytulam ze współczuciem i zrozumieniem, bo wiem, jakie życie bywa czasem trudne do zniesienia, szczególnie wtedy, gdy odchodzą najbliżsi przyjaciele...
Trzymajcie się obydwie z Jagi dzielnie, sercem jestem z Wami i najserdeczniej pocieszam

[Daria_Eliza]

Lisico, Jagi - bardzo Wam współczuję utraty Diekielka. Bardzo. Wiem, co przeżywacie.

Ale też nie mogę się powstrzymać od uwagi, że chyba nie istnieje zwyczajny kot, każdy jest przecież niezwykły i ma własną złożoną osobowość. Tylko nie każdego jest nam dane bliżej poznać.

Jagi, dziękuję Ci za piękne zdjęcia Ibry z koszem kocimiętki.
Róża Parky mnie zachwyciła - przepięknie kwitnie, mimo niewielkiego rozmiary krzewu.
A jaka to różyczka zwiesza kwiaty nad oczkiem wodnym? Ładnie to uchwyciłaś na fotografii.

[Yollanda]

Lisico, bardzo Ci współczuję z powodu Dekielka.
Spotkało Cię bolesne doświadczenie , pełne żalu i cierpienia. W śmierci najgorsza jest jej ostateczność i nieodwracalność.
Taka strata to cios w samo serce. Uczucie opuszczenia i krzywdy będzie Ci długo towarzyszyć, ale kiedyś przeminie.
Czas musi upłynąć, żeby przestało boleć. Dekielek będzie zawsze żywy w twojej pamięci.
JagiS i Tobie słowa pocieszenia wysyłam.

[ewelkacha88]

Witam. Lisico , Jagi bardzo mi przykro z powodu straty. Dekielek musiał być bardzo wyjątkowym kotem . Czas leczy rany chociaż 18 lat życia to szmat czasu . Pozdrawiam i życzę mimo wszystko miłego dnia.

[e-genia]

Witaj Jagi ja Ci zazdroszczę bo masz porządek , a ja bałam się za bardzo porządkować ogród ,żeby nie stracić roślinek w razie mrozu i ogród wygląda koszmarnie .

[amba19]

Żegnaj Dekielku ...masz swój kącik w moim sercu...
Lisico - przytulam.

[Maska]

Ojej Lisico nie ma już Dekielka, cóż każdemu kiedyś wyłączą prąd
Utulam mocno! Na tym zdjęciu jest taki podobny do Maćka
Dekielek już goni motylki na niebieskiej łące

[JagiS]

Dobry wieczór wszystkim!
W pierwszym rzędzie chcę, w imieniu Lisicy i swoim, bardzo podziękować Wam za serdeczne słowa o Dekielku. O ile ja w swoim życiu pożegnałam na zawsze już trzy psy i trzy koty, to dla Lisicy Dekiel jest pierwszą stratą. Dekiel nie był znajdą ani podrzutkiem, nie był też kotem rasowym, ale był pieczołowicie sercem wybrany z miotu brykających kocionków u pewnej pani, Polki, której rodzina sięgała korzeniami carskiej Rosji, co było widać po meblach, srebrach i portretach w domu (z kolei poniemieckim).
Ilekroć Lisica wyjeżdżała na dłużej Dekiel trafiał do mnie. Nauczyłam się nawet robić mu zastrzyki z insuliny, ponieważ oprócz innych dolegliwości, nękała go cukrzyca. Ale życie miał bardzo dobre i dłuższe niż którekolwiek moje zwierzę.
A Lisica spakowała manele i dziś poleciała leczyć swoje złamane serce inną swoją miłością - nartami w Alpach.


Ewelino, koty wcale nie muszą być w tym samym wieku. Kiedy przywiozłam malusieńką Ibrakadabrę, Szuwarek był już czteroletnim kocurem. A grande amore między nimi zapłonęło i tak.
Dla ostróżek przygotuj fiolkę niebieskich granulek przeciw ślimakom, dobrą ziemię, dużo wody i nawozów, a sukces murowany .


Alexio, witaj! Co prawda nie przemawiasz do mnie, ale fakt, że jesteś, głęboko mnie wzruszył.
Ty też trzymaj się dzielnie, jeśli piszesz o utracie tej "Różyczki", która brykała w falach Bałtyku . Rozumiem Twój płacz i bardzo współczuję...


Krysiu! Odświeżyłaś mi pamięć. Faktycznie kiedyś "Maja w ogrodzie" pokazywała ogrody bliżej nas, przypomniałam sobie niemieckie, ale austriackich nie pamiętam. O emisjach powtórkowych wiem, ale, niestety, te o godzinie 9 najczęściej przesypiam. Czasem myślę, że jestem krzyżówką człowieka (małpy?) z kotem, oczywiście zimą .
Ogród pana Sołtysa widziałam, choć inaczej sobie wyobrażałam jego rozarium .
Zobacz, jak zdobią moją kuchnię Twoje hortensje... i do zobaczenia.




Dario, o Parky krążyły opowieści, że ma bardzo nietrwałe kwiaty, a tu, w tym skwarze, nie tylko zakwitła dziesiątkami kwiatów tworzonych na bieżąco, to jeszcze zupełnie zlekceważyła skwar . Dobra szkoła Harknessa.
Nad jeziorem zawisła Jasmina, jedyna pnąca, jaką mam, wielkie, kolczaste krzaczysko nabyte na cześć mojej Rusałki, Jaśminki. Bardzo malowniczo wygląda, a kwiaty ma, jak stwierdziła Elwi, jak z obrazów starych mistrzów.


Geniu, ponieważ na ogród patrzę przez panoramiczne okno cały rok, zawsze staram się porządek zrobić jesienią. Rośliny przed mrozem okrywam korą i iglastymi gałązkami, a to nie szpeci.
Ale u Ciebie żadnego paskudnego stanu nie widać, wręcz przeciwnie .


Jeszcze raz wielkie dzięki za empatię i serce .
Ciąg dalszy trochę późniejszym wieczorem...
Jagi

[Margo2]

A raczej w nocy
Strata czworonożnego przyjaciela jest bolesna
Coraz częściej patrzę na swoją psinę z niepokojem. Od jakiegoś czasu ma problemy ze wstawaniem.
Stawy. Dzisiaj chyba za długo był na dworze, zmarzł i od razu mu się pogorszyło
Ale co ja mam zrobić, kiedy ja musze popracować w ogrodzie, a on się ze mną rwie na zewnątrz?

[ewelkacha88]

Witaj . Dziękuję za podpowiedzi w sprawie uprawy ostróżek , będą pomocne . A co do kotów ,skoro tak mówisz nie mam się czego obawiać w takim razie. Pozdrawiam .

[JagiS]

He, he, Margo, Ty wiesz, że wieczór u mnie zazwyczaj przeciąga się do bladego świtu .Mało brakowało, a dziś byłoby tak samo, bo skusiłam się na "50 twarzy Grey'a", a teraz zaczął się mecz PSG. Ale że mój idol dziś nie gra ( ), wracam na FO. Wiadomo: NO ZLATAN, NO PARTY!!!
A o pieska słusznie się martwisz, ale psiej natury nie zmienisz. Po prostu inch'Allah!


Ewelino, do usług, zawsze możesz na mnie liczyć .


A teraz chyba nadejszła najwyższa pora zakończyć wizytę w posiadłości królowej Elżbiety II w Sandringam.
Poprzednim razem widzieliśmy się w ogrodzie formalnym z posągiem Buddy.




I jeszcze raz byliny, specjalnie dla Basi, której spodobał się pomysł wypełnienia nimi bukszpanowej kwaterki.




Droga poprowadziła nas do królewskiej kaplicy z pięknymi witrażami. Te wiszące poduszeczki są po to, żeby szlachetnie urodzone kolanka klękały na stosownym podłożu .








Stareńki cmentarz przy kaplicy.




Przy alei z agapantami w moim ulubionym kolorze (gdzie oczywiście spod ziemi wyrosła Miriam ) doszłam do wniosku, że ten zestaw się projektantowi nie udał, monotonny i dość ponury, choć agapanty kocham. Miriam też .




Dobrnęliśmy do królewskich stajni zamienionych w garaże, bo koni nie było, za to korzystając z nieuwagi pilnujących udało się zrobić fotki dwóch limuzyn... A było tam wiele karet, limuzyn, nawet wóz strażacki na potrzeby dworu. Wszystko to zabytki.






Dała nam ta wycieczka trochę w kość... .




Największe nagromadzenie hortensji bukietowych w hrabstwie Norfolk i kolejny dowód jakie nieciekawe są jednobarwne rabaty, nawet białe...




Na końcu szlaku wycieczkowego był (nie uwierzycie ) małpi gaj, czyli plac zabaw, na którym wszystkie trzy małpiatki nagle odzyskały siły i wigor .
I to by było na tyle.

A na koniec ciekawostka. Te funty, których mam spory stosik, nie są bynajmniej (niestety ) dowodem mojego niepodziewanego dojścia do fortuny. To serwetki i dowód na liberalizm królowej, która nie nic przeciwko wycieraniu gęby jej wizerunkiem .



Do miłego - Jagi

[Mufka]

Witaj Jagi, nocny Marku Sprawozdanie zacne, zaś wyprawa nie tylko ciekawa ale i długa, nie dziwota więc, że na końcu byłaś nieco zmęczona. Twoje Rusałki jak zawsze pełne wdzięku, pozują pięknie do fotek

Agapantowy szpaler w rzeczy samej nieco nudny, aż się prosi, żeby tam powtykać coś dla kontrastu i podkreślenia ich pięknego koloru !
To samo z hortensjową rabatą. Takie zbyt jednolite nasadzenia są nieciekawe, choć pojedyncze okazy roślin mogą być imponujące.

Spodobały mi się poduszeczki dla szacownych, wysoko urodzonych kolanek Widziałam w wielu niemieckich kościołach podobne miękkie podusie, tyle, że pod szacowne cztery litery parafian - może by tak skopiować pomysł ? taka inwencja była by chyba bardzo na czasie...

Wóz strażacki chyba nie znalazłby zastosowania w stepach, ale taka limuzyna ... Można by ją raz w tygodniu odkurzyć i z uroczystą paradą wyjechać w plener

Serdeczności przesyłam

[daffodil]

Witaj Jagi

Wycieczka super, a relacja jeszcze lepsza. Mnie najbardziej podoba się fotka na której jesteś z Jaśminką. Mała rusałka jak to u nas mówią "zjadł i wypluł cała babcia" - nawet układ ciała przy pozowaniu do zdjęcia macie ten sam
Może i ściezka z agapantami nudna, ale one same mnie wprawiają w zachwyt. Chyba dlatego, że moje nie chcą kwitnąć i po prostu zazdraszczam
A może tak szanowne panie Jagi i Mufko iść u nas do przodu i dla szacownych parafian wprowadzić poduszeczki pod ...cztery litery i pod kolanka? A co, jak szaleć to szaleć
Buzaki agapantowe

[Daria_Eliza]

Gotyk to jeden z moich ulubionych stylów w architekturze, także bardzo spodobały mi się zdjęcia z kaplicy.
Na zdjęciu, gdzie siedzisz razem z Miriam widać, że to Twoja wnuczka, Twoje geny.

[PEPSI]

Dziękuję Jagoda za fajną wycieczkę. Muszę szepnąć proboszczowi o tych poduszeczkach Bardzo fajny pomysł. Kolanka trzeba szanować. Zwłaszcza ludzie nadmiernie grzebiący w ziemi powinni mieć je zdrowe.
Agapanty to moja nieodwzajemniona miłość. Próbowałam z nimi dwukrotnie, poddałam się. Mam czasami przyjemność je oglądać w cieplejszych miejscach na ziemi....ale to nie to samo.
A rabatę z białymi daliami i różowymi kosmosami Anglicy odmałpowali ode mnie Miałam taką samą latem Dodam, że kosmosy się wysiały same, więc lekki przypadek, ale zawsze to dobrze czuć się ojcem projektu
Lisicy współczuję, ale z autopsji wiem, że klina trzeba klinem. Nowy kotecek