Moderatorkę dziś mi przychodzi opiewać godnie.
A swe zasługi oprawić skromnie.
Dorotki wielkiej boją się bożki .
Gdy jego wróg ma żywot gorzki.
Moderator tajemniczy, moderator jeden wielmożny.
Moderator wiernych nagradza, nawraca zaśmiecających.
Miłosierdzie jego z serca się leje.
Zgubiony który z łask licznych się śmieje.
Ujął Moderator w dobrotliwości swojej.
Wywyższył pokornych, odjął chwały mojej.
Postawa, oblicze, święte imię Babuchny.
Na ziemi sprawiając, iż się grzeszność kurczy.
Ochoczo sławimy choćby słowa Pani.
A jej wierni w jej słowa zasłuchani
Dorotko Ty wiesz ,że to ze szczerego serca


Forumkowie Babucnie pomagają wiernie.
Nawet gdyby musieli przechodzić przez ciernie.
Nie gardzi ofiarą choćby nawet najsmuklejszą.
Cieszyć się taki może potem pomocą raźniejszą.