Nic dziwnego, skoro nawet pomidory wyniosłam z domu dopiero w czerwcu, bo było tak zimno, że nie dało się niczego ciepłolubnego uprawiać na zewnątrz.Ten rok był tak tragiczny dla moich upraw, że nie żałuję, że nie zdążyłam kupić kolejnej sadzonki. I tak nic by z tego nie było, sądząc po innych psiankowatych, które uprawiałam. Taki np rodzynek brazylijski w zeszlym roku był ogromny, miał ze 2 metry, a w tym ledwo 30 cm... Zniechęciłam się i nie wiem czy będę jeszcze uprawiać pepino. Już chyba wolę tego rodzynka, łatwiej go utrzymać przy życiu zimą.
Nakupiłam krzewów owocowych, może z nich będzie większy pożytek, nie trzeba ich chować do domu i jest szansa, że wiosną odzyskają życie...
Zawsze mnie jesienią dobija patrzenie jak rośliny walczą o życie, a później i tak przegrywają...
Wniesienie ich do domu też nie zawsze rozwiązuje problem, bo później jest walka (często przegrana) ze wszelkiego rodzaju szkodnikami.
zbiory ?, zbiory były marne. W pierwszym roku owoce dojrzewały październiku/listopadzie na parapecie okiennym ( nic rewelacyjnego ). W zeszłym roku oberwałam wszystkie cztery owocki 
przed wniesieniem pepino do domu. Może w tym roku uda się wyhodować rozsądny owoc. Roślina będzie już 3-letnia i może wcześniej zacznie kwitnąć i owocować. Ja pepino traktuję jako ciekawostkę doniczkową. Być może w szklarni będzie bardziej skłonne do rozsądnego owocowania-sprawdzę. Jak za bardzo się rozrośnie porobię sadzonki, bardzo łatwo się ukorzenia. 
