Charakterystyka niektórych odmian róż

[oliwka]

Zephirine Drouhin - Wyhodowana we Francji w 1898.
Róża historyczna pnąca zaliczana do klasy burbońskich.
Dorasta do 2,5 metra. Kwiaty są dość duże, dla mnie w kolorze bardzo ciemnego różu, ale określane też jako wiśniowo-szkarłatne. Powtarza kwitnienie do jesieni, jak przystało na burbonkę.
Przepięknie pachnie.
Jest to również jedna z nielicznych bezkolcowych odmian.
Odporność na mróz średnia, co oznacza że bez okrycia pędy przemarzną w mroźniejszą zimę.
Nie jest również szczególnie odporna na choroby.

[oliwka]

Celeste/Aurora Poniatowski - róża Alba.
Bardzo duży i okazały krzew dorastająsy do 2 metrów i więcej.
Kwiatnie tylko raz jak wszystkie z tej klasy. Kwiaty średniej wielkości, półpełne, pasteloworóżowe.
Bardzo charakterystyczne liście: jasnoszare, niespotykane u innych róż.
Odmiana wyjątkowo odporna i silna, świetnie nadająca się na np.żywopłoty.
Urodą jej kwiatów strasznie się zachwyca Ch. Austin, na mnie nie zrobiły na razie piorunującego wrażenia.
Może dlatego że mój krzew jest młody i muszę poczekać, aż osiągnie te 2 metry?
Historię jej nazwy synonimicznej - Aurora Poniatowski, opisuje Pan Marian.

[oliwka]

Hurdalsrosen - odmiana wprowadzona w drugiej połowie 19 wieku, znaleziona chyba w Skandynawii.
Klasyfikowana jako r. Alba.
Jedna z najwyższych róż krzewiastych w ogóle, może dorastać do 2,5 -3 metrów, tworząc ogromne krzewy.
Kwitnie tylko raz, rozwijając półpełne różowe kwiaty, lekko pachnące.
Mrozodporna i wytrzymała, choć może być porażana przez czarną plamistość.
Pędy są sine a liście szarawe.

FOTO z sieci

[Daisy]

Fishersman"s Friend - pięknie pachnąca angielka, dostępna w Polsce w marketach ogrodowych. Krzew dorasta do około półtora metra, ma ciemnozielone liście, kwiaty pojawiają się od początku czerwca, do późnej jesieni. U mnie kwitł od końca maja do końca października. Bardzo kolczaste pędy. Podatny na czarna plamistość Przepiękne kwiaty, przebarwiające się od ciemno czerwonego aż do purpury, wpadającej w ciemny fiolet. Przepięknie owocowo pachną, długo trzymają się na krzewie, zasychają, a nie opadają. Mimo plamistości polecam ze względu na powtarzające kwitnienie, kolor i zapach kwiatów

[gloriadei]

Alain
hodowca Meilland, krzyżówka (Guinee x Skyrocket) x Orange Triumph

wielokwiatowa, rabatowa, wys. do 1m, kwitnie pełnymi kwiatami, kolor krwistoczerwony, słabo pachnie, liście średniej wielkości, błyszczące, ciemnozielone, lubię ją za obfite kwitnienie aż do mrozów, jesienią trzeba pryskać na czarną plamistość. Będzie dobrze wyglądać na jasnym tle .
Bardzo dobrze znosi upał, u mnie rośnie na słabej glebie i radzi sobie dobrze bez szczególnej pielęgnacji. Całkowicie mrozoodporna.

[oliwka]

Marchenland - róża rasy floribunda z hodowli firmy Tantau.
Jak na wielokwiatową, to osiąga bardzo słuszny wzrost ponad 1,5, bez przycinania wiosennego oczywiście.
kwiaty są półpełne, średniej wielkości, o słabym zapachu. Za to rozwijają się w wielkich kwiatostanach, co powoduje, że krzew jest cały nimi obsypany.
Kwitnienie wielokrotne.
Na zimę krzewy należy kopczykować. Dwudziestokilkustopniowych mrozów pędy nie wytrzymują i przemarzają. Tak więc jej bujny wzrost wynika zapewne z łagodnych ostatnio zim.

[gloriadei]

Red Eden Rose

Meilland 2002
kwiat: czerwony ciemny, wiśniowy, bardzo wypełniony płatkami, pęki po 3-5 kwiatów, powtarza kwitnienie,
zapach: intensywny, owocowy
pokrój krzaczasty do 1,5m,
Bardzo silna i zdrowa róża o nostalgicznym uroku! W południe zalecane lekkie ocienienie. Słońce może przypalać płatki przy silnym upale!

[GERTRUDA]

Berolina - Hodowca Kordes , róża z roku 1986 . Piękna soczyście żółta róża o przyjemnym zapachu , zdrowych ciemno zielonych liściach i sztywnych łodygach .Charakteryzuje ją dość dobra odporność na mróz i choroby . Zaryzykowałabym nawet stwierdzenie że jest to jedna z najlepszych żółtych odmian wielkokwiatowych dostępnych w szkółkach . Kwiat długo utrzymuje świeżość w wazonie , jest odporny na deszcz , w słońcu dobrze utrzymuje intensywność barwy . Jednym słowem - sadzić w ogrodzie , jeśli jest w nim choć skrawek miejsca .

[GERTRUDA]

Idun- Hodowcą tej róży jest mało znany w Polsce Lundstat - róża została wyhodowana w 1969 r. Bardzo odporna i mocna róża wielokwiatowa o niesamowicie długim okresie kwitnienia . Całkowicie odporna na kaprysy pogodowe , troszkę podłapuje czarna plamistość . Kwiat średnio trwały o słabym zapachu , ale pięknym kolorze który ulega zmianie w miarę rozkwitu . Rośnie niezbyt symetrycznie , co jest jej chyba jedyna wada

[oliwka]

Madame Plantier - odmiana Rosa Alba pochodząca z roku 1835.
Tworzy ogromne ponad dwumetrowe krzewy, może byc nawet prowadzona jako pnąca.
Kwiaty są średniej wielkości, snieżnobiałe, bardzo pełne, często z zielonym oczkiem.
pięknie pachną.
Kwitnie tylko raz przez kilka tygodni, ale za to nieprawdopodobnie obficie: krzewy są po prostu obsypane kwiatami, tak że pędy się uginają pod ich ciężarem i wymagają podwiązywania.
Jest to bardzo zdrowa i wytrzymała odmiana, wymagająca minimalnej pielęgnacji, a dająca w zamian spektakularny efekt.
Czasami w miejscu oczka tworzy się drugi pąk. W rezultacie wyglada to jak "dwupiętrowy" kwiat.
Polecam.

[oliwka]

Centifolia Muscosa - pierwsza znana róża mchowa.
Jest sportem róży stulistnej (r. centifolia). Ta klasa róż swą nazwę zawdzięcza omszeniu na pąkach i pędach, które tworzone jest przez włoski i gruczołki wydzielające zapach żywicy.
Krzewy są wielkie, dorastają do 2 metrów.
Kwiaty są duże, bardzo pełne, często ćwierćrozetowe, w kolorze różowym.
Niezwykle pięknie pachną.
Róża ta kwitnie jednokrotnie.
Nie wymaga szczególnych zabiegów pielęgnacyjnych, bo jest odporna i silna. Toleruje nawet słabsze gleby, nie trzeba jej przycinać.
Świetnie sprawdzi się w naturalnych żywopłotach.

[oliwka]

Therese Bougnet - 1950 rok.
Róża ta należy do mieszańców r. rugosa.
Dorasta do 2 m wysokości. Zakwita bardzo wcześnie, bo już w maju różowymi półpełnymi kwiatami o wielkości około 8 cm. Kwiaty pachną i rozwijają się w kwiatostanach, pojawiają się do jesieni.
Krzew ma wzniesiony, wąski pokrój, przewiesza się w górnej części.Pędy mają mało kolców, a zimą przybierają dekoracyjną czerwoną barwę. Jesienią liście się pięknie przebarwiają, jak to czesto bywa u r. rugosa.
Jest to niezwykle mrozoodporna roślina, podobno wytrzymuje do - 37 stopni! Nie wymaga zabezpieczania na zimę, znosi gorsze gleby, nie potrzebuje większej troski i uwagi. Właściwie rośnie dobrze pozostawiona sama sobie, bo nie atakują jej choroby.
Z czystym sumieniem mogę polecić, jako roślinę całkowicie bezproblemową.

[gloriadei]

Róża Eden Rose 85 hodowca Meilland

krzaczasta, 1,5m
kwiaty zawnątrz lekko różowe, z ciemniejszymi płatkami im bliżej środka. Przepiękny kwiat, niepowtarzalny, trudno pomylić go z inną odmianą. Bardzo mocno wypełniony płatkami, w stylu starych róż mchowych. pachnie, liście błyszczące, ciemnozielone. Ogólnie wytrzymała róża, jako soliter lub nie cięta niska pnąca do 2 m. Dość powoli rośnie na początku, potrzebuje 3-4 lat na utworzenie ładnego krzewu. Zdjęcie calego krzewu dodam latem

[GERTRUDA]

Blue Peter [Ruiblun] - De Ruiter - 1983 , malutka różyczka z grupy róż miniaturowych . Wysokość podawana w opisach to 60cm , w rzeczywistości nie dorasta powyżej 40cm. Mimo swych rozmiarów dość odporna na mróz i choroby. Ulistnienie zdrowe ładne -listki dość drobne . Kwiat dosyć trwały w miarę rozwoju pokazuje środek [ widać żółte pręciki] , leciutko jaśnieje . Bez zapachu . Taka sobie nawet niezła różyczka , tyle że słabo rozrasta się na boki i potrzeba paru sztuk dla uzyskania ładnego efektu - polecam raczej do donic .

[oliwka]

Rosa gallica Splendens - odmiana rózy francuskiej uprawiana od 1583 roku.
Jak wszystkie róze tej klasy niewymagająca i bardzo odporna na mróz.
Kwitnie tylko raz, a potem zawiązuje ładne owoce, które można wykorzystać w kuchni.
Jesienią liście przebarwiają się, co jest kolejnym atutem.
Dorasta do 1,80 cm.
Posadziłam ją pod płotem w żywopłocie i wydaje mi się, że doskonale sprawdza się w tej funkcji.
Jesienią łapie mączniaka na końcach pędów, podobnie jak wiele innych galijek.
Ładnie pachnie, choć niezbyt intensywnie.