Wiocha, tu się narodziłam na nowo!

[sweety]

A ja znam przypadek, kiedy w momencie odbierania dzieci do pogotowia opiekuńczego kobieta krzyczała, z czego ona teraz będzie żyła. Dzieci chodziły głodne, brudne, a w domu był taki syf, że... A 'mamusia' nie chciała oddać dzieci, bo najważniejszy był dochód z zasiłków

[romaszka]

Rzeczywiście temat - rzeka i bardzo trudny. Ale cóż, zło zawsze było na ziemi i niestety będzie do czasów ostatecznych.

Justynko, niestety nie znam sprawdzonego przepisu na solianke, musisz poszperać na rosyjskich stronach kulinarnych.

To jest jedzonko moich królików Obierki z warzyw i jabłek, zboże ... a na popitkę, "pulpety" śnieżne Bo w taki mróz nie ma możliwości żeby cały czas mieli wodę, dla tego robię im kulki śnieżne, które króliki powoli chrupią.






Akurat, jak szykowałam królikom jedzenie, przyszła sąsiadka po sól przysłowiową a tak naprawdę, na kawkę i poplotkować. Znamy się już kilka lat a wciąż nie może się przyzwyczaić do moich wygłupów! Pyta mnie, co ja robię z tym śniegiem, no to ja odpowiadam, że M. zażyczył sobie lody na deser do obiadu a ponieważ pługi jeszcze nie jeździli i nie ma jak wyjechać samochodem do sklepu to zrobię jemu kilka kulek ze śniegu, cukrem posypie i będą lody!
To niesamowite! Ale w pierwszym momencie uwierzyła , tylko oczy miała, takie jakieś zdziwione

Moja mama, którą nawiasem mówiąc, trudno zaliczyć do osób wesołych, też nigdy nie pojmowała - jak i dla czego DOROSŁY człowiek może się wygłupiać czy żartować, przecież życie jest taakiee okropne ... a jej najgorsze!

Kiedy mój syn miał 9 - 10 lat, zamęczał mnie ciągłym podjadaniem z mojego talerza i skomleniem: Mamuuusiu daj łyżeczkę, daj kawałeczek. Kiedy mówiłam, że nałożę jemu jak człowiekowi jedzenie na talerz żeby zjadł normalnie, odpowiadał, że nie chce a za minute znowu skomlał. Żadne tłumaczenia i prośby nie pomagały. Wymyśliłam strategie i wprowadziłam ją w życie!
Wieczorem, po pracy, wzięłam głębszy talerzyk, włożyłam do niego sztuczną szczękę mojej mamy, która akurat przyjechała do nas w odwiedziny, usiadłam w pokoju w fotelu i zaczęłam robić wygląd, że niby coś jem. Na syna nie trzeba było długo czekać, już stał przy mnie i prosił żebym dała jemu, kawałeczek tego co jem. Zapytałam: Romek, czy na pewno jesteś głodny? I czy na pewno chcesz zjeść to, co mam na talerzu? Odpowiedział: Tak, tak. Mamusiu, chce tego co ty jesz. Powiedziałam: Nooo dobrzee! Otwieraj buzie. Syn otworzył usta a ja zbliżyłam do nich szczękę na widelcu mało brakowało żeby złapał ja zębami! Jak zobaczył, co było na widelcu, zaczął krzyczeć i śmiać się jednocześnie a ja razem z nim
Wtedy moja mama stwierdziła: Mały durny i stara ( czyli ja ) taka sama!
Ale od tego momentu, jak ręką odjął, moje dziecko zaczęło normalnie jadać ze swojego talerza

Idę nakarmić eMa, bo już stoi nade mną z nieszczęśliwą miną, zaraz jeszcze zemdleje z głodu

[cyganka77]

Jak dobrze się Ciebie czyta, od razu uśmiech na twarzy.
Też przymierzam się do hodowli królików i od razu mam od Ciebie pomysł na wodę.

[paputowy dom]

Romaszko a jakieś przepisy kuchni rosyjskiej? Jadłam ostanio cepeliny i bardzo mi smakowały.
Robiłam na święta śledzia pod szubą trzymając się dokładnie twojego przepisu i wyszedł super.

[romaszka]

Justynko, przecież cepeliny to inaczej pyzy
Chyba jestem już za bardzo spolszczona żeby dawać jakieś przepisy rosyjskie

[lora]

Ałła dobre odzwyczajanie ...u mnie też przez jakiś czas tak było...

[paputowy dom]

Pyzy z tartych surowych czy ugotowanych ziemniaków?

[duju]

Witaj Mojemu jak przeczytałam Twoje ,,żarty'' to aż się popłakał ze śmiechu
Pozdrawiam gorąco !

[leszczyna]

AŁŁA....a ja wrócę jeszcze do Twojego obozu i przeżyć na nim.........i powiem wam, że patologia rodzi patologię....nie pracuję w szkole i nie pracowałam ale za to w zakładzie dla osób niepełnosprawnych, trafiały do nas dzieci ze szkoły specjalnej na naukę zawodu....zawód powiem żaden na przyszłość ale te dzieciaki coś musiały robić, gro z nich znajdowało zatrudnienie, niektórzy załapali się na renty...inni jeszcze pracują............ale tutaj Pati podniosła jeden temat i ja już nie będę się powtarzać.... ale ile następnych dzieci się rodzi z tych dzieci.........
kółko się zamyka jeżeli oni nadal pozostają w patologicznych rodzinach...

[Miriam]

Romaszko,dzisiaj trafiłam na Twój nowy wątek i właśnie się z nim zapoznaję.Znam Cię z wątku o zwierzętach gospodarskich.Mieszkam na wsi i nie obca jest mi żadna praca,ale już wiem,że mogę się wiele od Ciebie nauczyć Bije od ciebie ciepło,prostolinijność i cudowny dar opisywania.Ocieram właśnie łzy śmiechu,bo czytałam,jak zostałaś obudzona do ogrzewania kurczaka Kibicuję Wam gorąco Tak czystych truskawek to ja nigdy nie miałam

[grazka2211]

Ałło , przeczytalam Twoj watek cały .Opisujesz swoje życie super , świetnie się Ciebie czyta .Będę Ciebie czesto odwiedzala .Kozioł zapadł mi w pamięci .

[Joanna_68]

Ałła opowieść o sztucznej szczęce , uśmiałam się do łez. Lody też fajne Dobrze, że wróciłaś. Zdrówka życzę

[smirka]

I ja zaglądam tu czesto chociaż nie zawsze odpisuję,romaszko Twoje opowieści dobre sa na wszystko.

[Comcia]

To bardzo smutne, ale dzieci zaniedbane mają po prostu mniejsze szanse na w miarę normalne i dostatnie życie. Oczywiście są wyjątki. Dużo dobrego może zrobić szkoła, niestety czasem szkoła nie pomaga ale wręcz przeszkadza, zwłaszcza jeśli grupa dzieci wykluczy daną osobę ze swej społeczności.
Mieszkałam kiedyś na niskim parterze i czasami w nocy zdarzało się że przez okno do sypialni córek wchodziła dziewczynka bo w domu ojciec się awanturuje po pijaku. Potrafiła przyjść zimą w samych rajstopach i koszulce, nawet kapci nie miała...
Ona już wtedy ( jakieś 13 lat ) wysławiała się w prymitywny sposób i musiałam jej przypominać że do mnie ma nie mówić "Ty" i że jak się przychodzi do czyjegoś domu to najpierw wypada się przywitać, zamiast "Jest Ania ?". Było mi jej żal, po prostu żal, ale bałam się jakoś zareagować, zgłosić to gdzieś. Bałam się o siebie i swoje córki.
Do dzisiaj myślę co się z nią stało, jak jej się życie ułożyło....

[Miriam]

Dzisiejszy dzień to czytanie Twojego wątku Mąż mi grozi wyrzuceniem komputera,leczeniem uzależnienia od internetu, a ja na ugłaskanie opowiadam mu Twój wątek Obiad miałam wczorajszy,już nie traciłam czasu na gotowanie ,wpadałam do kuchni po kanapki i dalej czytałam W południe skruszona wyszłam,żeby mu pomóc przygotować marchew dla byków,ale okazało się,że już wszystko porobił Jesteś wspaniała i wspaniale piszesz Oczywiście,że będę śledzić poczynania z plantacją malin,wierzę,że wszystko się uda Myślę,że gdy będziesz już obsadzać powojnikiem ten wspaniały,wymarzony taras,złapiesz bakcyla kwiatowego i rozwiniesz wodze fantazji w tym kierunku również Życzę dużo zdrowia