Meksyk, Afryka, Madagaskar i inne - piasek pustyni cz. 3

[hen_s]

Niestety minął...
O ile mnie to nie martwi w kontekście wzrostu i przez to większej chęci do kwitnienia naszych ulubieńców to już co chodzi o wiek własny jakby bardziej...
Ale i tak się cieszę - przez cały rok nie miałem więcej niż 1-2 dni urlopu!
Jedno co mnie martwi to fakt, że w razie pogody ucieknie mi kilka ładnych kwitnień... Ale nic to, warto.

[Akwelan_2009]

...a także Orbea decaisneana:

- czy już doczekałaś się na zapowiadane rozkwitnięcie pąków kwiatowych ?

[bebos]

Mam poczucie, że coś przespałam Ale już jestem...czekam na c.d. - zarówno na foty, jak i na przyjemnie i ciekawie toczącą się w strefie tekstowej kolejną część wątku!

[Fraszka_1]

Już na szczęście po nauce i czasu więcej aczkolwiek mam spore zaległości w Internecie

[piasek pustyni]

przez cały rok nie miałem więcej niż 1-2 dni urlopu!

Jeśli to Cię pocieszy, Henryku, to ja pełen urlop mogę wziąć tylko w grudniu, za to wychodzi prawie cały miesiąc. Resztę biorę tylko z okazji dni wolnych od pracy...

Jedno co mnie martwi to fakt, że w razie pogody ucieknie mi kilka ładnych kwitnień... Ale nic to, warto.

Warto - wypoczynek jest bardzo ważny.

Mam poczucie, że coś przespałam Ale już jestem...czekam na c.d. - zarówno na foty, jak i na przyjemnie i ciekawie toczącą się w strefie tekstowej kolejną część wątku!

Dziękuję Beatko za wizytę i obecność. Nic nie przespałaś - jesteś i to się liczy

Już na szczęście po nauce i czasu więcej aczkolwiek mam spore zaległości w Internecie

Na szczęście Internet to nie lektura

czy już doczekałaś się na zapowiadane rozkwitnięcie pąków kwiatowych ?

Niestety, nie Mieczysławie. Mam tylko wrażenie, że podrósł pąk trochę:


Ale tak zachęcona przez Was odnośnie flory Madagaskaru, opowiem Wam, nad czym się zastanawiam, siedząc tak na balkonie i gapiąc się na rośliny. Poza wyczekiwaniem na jakieś kwitnienia oczywiście i w tak zwanej wolnej chwili.
Rozważania tym razem dotyczą gatunków Pachypodium.
Jest to jak wiadomo grupa kaudeksów kojarzona z Madagaskarem - jednak warto zauważyć, że nie wszystkie występują na tej Wyspie.

Pokazana na wstępie wątku kwitnąca Pachypodium succulentum 'Cristata' - choć kojarzona jak większość pachypodiów - do flory endemicznej nie należy. Podobnie jak kilka innych gatunków - można jednak śmiało powiedzieć, że jeśli nie występują na Madagaskarze, to w Południowej Afryce. W sumie... powiedzmy, że to przecież blisko . Ja jednak pachypodia uwielbiam i po prostu będę sukcesywnie powiększać ich ilość w swoim zbiorku, niezależnie od tego, czy pochodzą z Wyspy.

Dziś jednak kilka endemicznych i "czystych" form.
Pachypodium rosulatum - jako ciekawostkę na wstepie można powiedzieć, że była to pierwsza opisana roślina ze wszystkich malgaskich. Rośnie głównie w prowincji Mahajanga i Toliara, na suchych, słonecznych skalistych terenach. W swoim naturalnym środowisku potrafi tolerować nawet zerowe temperatury zimą. Sukulentowy "pień" działa jak olbrzymi zbiornik wody, ale do przetrwania suszy pomocne są nawet gęste, bulwiaste pędy, które wytwarza pod ziemią. I dlatego jest w stanie przetrwać zarówno bardzo gorące temperatury, jak i długi okres suszy.
Mam wrażenie, że moje dorosłe sztuki przechodzą coś w rodzaju pomieszania pór roku. O ile siewki poczuły zmianę warunków po wyjęciu z mnożarki i straciły nieco listków, o tyle podjęły dalszy wzrost. Dorosłe natomiast jakby dopiero teraz zaczęły się budzić ze snu zimowego. Jest to o tyle dziwne, że okres kwitnienia w naszym klimacie przypada na luty do maja (notabene: w tym właśnie okresie zapączkowała moja wspomniana wcześniej Pachypodium succulentum 'Cristata').
Tu jestem zdziwiona nieco tym spóźnionym trybem życia, ale z zainteresowaniem to obserwuję. Listki świeżo wypuszczone mają już charakterystyczne wybarwienie:



a to cała dorosła postać:


Maluchy natomiast rosną w siłę, jak wspomniałam. Wysiane w grudniu ubiegłego roku wyglądają tak:


a z bliska jeden przedstawiciel tak:


Cechą charakterystyczną P. rosulatum jest to, że kwitnąć mogą już roczne roślinki. Jak będzie u mnie - to się mam nadzieję okaże.

Pachypodium rosulatum ma obecnie - i prawdopodobnie niedługo- następujące synonimy:
- Pachypodium cactipes
- Pachypodium drakei
- Pachypodium rosulatum drakei

Co ciekawe, Pachypopdium cactipes to nic innego, jak "południowa" forma Pachypodium rosulatum - to znaczy, że występuje na terenie prowincji Toliara (południowy Madagaskar). Teraz jednak trwają naukowe rozważania, czy nie zaliczyć P. cactipes do osobnego gatunku. Moim zdaniem to już jest osobny gatunek; ma zdecydowanie inne liście, bogatsze w ilości, inny pęd główny i łatwość w hodowli.
To są siewki P. cactipes, wysiane w tym samym czasie co P. rosulatum:


Moim zdaniem rożnice są znaczne. To jego liście:


to cały pokrój:


A tak jeszcze raz ogół tych maluchów, one same w sobie różnią się nieco detalami:


Moim zdaniem są to zupełnie osobne gatunki - ale nie tylko w kwestii pachypodium naukowcy mają własne zdania.
Na koniec tych rozważań balkonowych o gatunkach i podgatunkach rzut oka na ogół maluchów pachypodiów:


a to moja dżungielka dorosłych osobników:


Na koniec tych rozważań, aby nie zanudzić:

- niemogący z braku słońca rozwinąć się kwiat Anacamseros telephiastrum (jeden pąk się już zasuszył):


Podobnie Graptopetalum bellum (u Ciebie Beatko już kwitnie i i kwitnie)



- ale ładnie rozwija się szczerbaty wianuszek Mammillaria backebergiana:




Słonecznego dnia życzę i wielu kwiatów na roślinach

[mataan]

No już nie takie małe te Twoje maluchy. Prezentują się pierwszorzędnie. Fajnie, że jesteś zapaloną miłośniczką pachypodiów, bo to naprawdę interesujące i urodziwe rośliny. Powodzenia z przedszkolakami życzę, a starszym kibicuję i mam nadzieję na jak najszybsze podziwianie kwiatów.

[Fraszka_1]

Może Internet i nie lektura, ale Ciebie się czyta świetnie Pomyśl o wydaniu jakiego poradnika uprawy flory endemicznej Madagaskaru

[chromat]

Jak ten regał z tą folią Ci się sprawdza? Nic nie przypala, a jesienią jak je w tym regale trzymasz?

[piasek pustyni]

Mateusz- dzięki wielkie!
Natalko - Nie jestem żadnym poradnikiem zainteresowana, daj spokój, fachowcy są od tego, ja prowadzę tylko rozważania balkonowe. Cieszę się, że się je jakoś czyta
Krzysiu - troszkę za krótko to mam, by powiedzieć coś konkretnie. Od marca przetrwały i mrozek, i prawdziwe upały. Parę gruboszków mi się przypaliło, ale po prostu za szybko je przestałam cieniować, ale potem już było OK. Tam potrafi nieźle zagrzać. Doskonale taką temperaturę znoszą właśnie malgasze, ale i tefraki i małe opuncje, które mam na drugim balkonie. Półki są na tyle duże, że można przycieniować roślinki, które tego palącego słońca niezbyt potrzebują. Jak na razie jestem zadowolona, bo nie dość, że nic na nie nie leje, to i przedłużają folie okres wegetacji - od marca stoi większość roślinek już w tych foliach, a będą do końca października albo i ciut dłużej.
Jak chcesz coś więcej, to pytaj śmiało

[raflezja]

Żaneta!
Pachypopdium cactipes (oczywiście nie znałam wcześniej tej nazwy gatunkowej) zachwycają tymi bordowymi listkami. Zawsze mają taki kolor? A inne, większe kaudeksy tworzą prawdziwie kolekcjonerski zbiór. Jakże Ci zazdroszczę, że się ukierunkowałaś przynajmniej terytorialnie. Ja nie potrafię i mam wszystkiego po trochę.
Śmierdziuchy to nie moja bajka, ale kibicuję pąkowi. A graptopetalum kwitło mi kiedyś i widok był urzekający.
Ups! Przypomniałąm sobie, że muszę podlać grubosze od Ciebie.

[Akwelan_2009]

a to moja dżungielka dorosłych osobników:

- piękne rośliny . Powtórzę za moją przedmówczynią Iwoną, "/ ... / zazdroszczę, że się ukierunkowałaś przynajmniej terytorialnie / ... / "

Na koniec tych rozważań, aby nie zanudzić:
- niemogący z braku słońca rozwinąć się kwiat Anacamseros telephiastrum (jeden pąk się już zasuszył):

- czekam na rozkwitnięty kwiat u Twojej rośliny.
- tak jak piszesz, Anacampseros najszybciej rozwija pąki kwiatowe gdy jest ciepło i dużo słońca. Dzisiaj u mnie ciągle pada (teraz nawet leje), brak słońca, wczorajszy rozwinięty kwiat mojej Anacampseros quinaria ssp. alstonii całkowicie zamknięty, a nowy pąk czeka na rozkwitnięcie. Zobaczę czy rozkwitnie ? Przy takiej "londyńskiej" pogodzie, nie widać piękna tych kwiatów .

[piasek pustyni]

Pachypopdium cactipes (oczywiście nie znałam wcześniej tej nazwy gatunkowej) zachwycają tymi bordowymi listkami. Zawsze mają taki kolor?

Iwonko - one się wybarwiają pod wpływem słońca, tak mnie informują, że im dobrze i się cieszą Normalnie są zielone albo...ich nie ma, zimą na przykład.
A gruboszki podlej i przypomnij, co im nakazałam: mają rosnąć i cieszyć oko
Mieczysławie - bardzo dziękuję, pocieszyłeś mnie trochę. Czekam na ten kwiat już tak długo, a to słońce fatalnie się przebija. Raz jest, raz go nie ma wcale. I bardzo roślinka na tym traci. Cóż, pozostaje trzymać kciuki za te nasze nierozwinięte, może jeszcze załapią się na upały i pokażą swe wdzięki

[Gaga1960]

Podejrzałam w internecie jak wyglądają Pachypopdium cactipes w wersji już podrośniętej i muszę stwierdzić,że wybrałaś
super kierunek swojej kolekcji............mają takie śliczne pokraczne brzuszki.
Kibicuję twoim,żeby się tak ładnie uformowały

[hen_s]

Przeczytałem z ciekawością o rzeczach dla mnie mało znanych, obejrzałem z przyjemnością Twoje dorodne maluchy(?) i piękny bush starszych roślin - i jestem jak zawsze pod wrażeniem Twojej wiedzy i dobrej ręki do roślin.

Tu zagląda się dla przyjemności i po wiedzę. Właśnie za to tak cenię ten wątek!

[piasek pustyni]

mają takie śliczne pokraczne brzuszki.
Kibicuję twoim,żeby się tak ładnie uformowały

Ślicznie to ujęłaś, Grażynko! Dokładnie, ta ich pokraczność mnie rozbraja. Wiesz - oby rosły,jak napisałaś. Kilka innych, o których wspomnę następnym razem, podcięłam dla ciekawości, jak podrosną. Nie lubię zbytniej ingerencji w roślinę, ale jednak natura to natura, a w warunkach domowych jest to czasem jedyne wyjście, by roślina rosła zdrowo.

Tu zagląda się dla przyjemności i po wiedzę. Właśnie za to tak cenię ten wątek!

Mój Boże, Henryku, naprawdę miło to czytać...A ja tylko przelałam na wątek to, nad czym się zastanawiam siedząc i delektując się kawą w wyborowym towarzystwie moich roślin. Dziwadło ze mnie, nieprawdaż...? Zacznę się upodabniać niedługo do swoich podopiecznych!
Niemniej serdecznie dziękuję za tak miłe słowa, swoimi wpisami tylko mnie wspieracie i dopingujecie