Cześć, Wam!
Żeby tak ciepło było, jak to wieszczyli spece od pogody, to nie powiem...
Nie pracowało się najlepiej. Co prawda Filozof ubrany w bardzo egzotyczne ciuchy w kolorze dobrze wysmażonego szpinaku do pracy zachęcał, ale sam coś szybko gdzieś zaginął. Mnie się udało posadzić dwie róże i kilka bylin. Przypomniało mi się, jak mój syn w dzieciństwie, kiedy nie chciało mu się czymś zająć, ciągle mówił: siku, albo pić. I ja dziś podobnie... 
.
I jeszcze sąsiad mnie wkurzył. Postawił tunel foliowy między dwoma szpetnymi budowlami w swoim ogrodzie, zamiast choć jedną nim nieco zasłonić... No, ale chłop i estetyka... 
.
Megi 
, Ty chyba wszystkie egzaminy zdawałaś celująco! Takich wyczerpujących relacji z przeczytanej lektury to tylko0 od Ciebie można oczekiwać.
Czułam, że jesteś wśród tych milczków..., normalnie czułam.
Nie lubię przedwiośnia i wczesnej wiosny, takiej rozmazanej kolorystycznie i nieostrej w wyrazie. I nawet nie chodzi mi o burzę kolorów, tylko o zdjęcie tego brudnego woalu z pejzażu. O tę świeżość, zieleń i inny zapach powietrza, że o cieple nie wspomnę...
Mówisz, że latem kwiaty są oczywiste, aż pospolite? Racja! Ale czyż przebiśniegi i krokusy w każdym ogrodzie też takie nie są? W dodatku zazwyczaj rosną w ogrodach rozsiane chaotycznie, bez żadnej myśli przewodniej i kompozycji, bo i z czym...
.
Filozof, zamiast przygotowywać zagony pod uprawy, wtyka w ziemię długie suche gałęzie, boi się upalnego lata i szykuje sobie coś w rodzaju wigwamu wokół hamaka. A mnie powierzył zadanie nabycia pnącej fasoli (żeby cień stworzyła i zjeść się dała
).
Wiem, że
Wicuś był Twoim ulubieńcem, więc specjalnie dla Ciebie wyszukałam kilka jego zdjęć. W moim serce ten kotek zostanie na bardzo długo...
Tak, tak,
Annes, herbatki z malinami i uważaj na tej działeczce. Tak mi się łatwo zaziębiacie, aż strach
.
Róże się wymoczyły pod czujnym okiem
Szuwarka, ale posadziłam tylko dwie. Zimno było i nieprzyjemnie. Co prawda, ja się nie przeziębiam prawie wcale, ale masochistką też nie jestem... Gdzie to ocieplenie
.
Marto, dla mnie bomba
. Stworzyliście coś w rodzaju Rodzinnego Domu Kota, brawo
Wiem też ile zachodu, cierpliwości i pieniędzy kosztuje leczenie kotów, tm bardziej chwała Wam, a szczególnie temu Panu, którzy rzekomo kotów nie lubi
.
Muszę powiedzieć, że dobrze trafiłaś, ja tez mam kota na punkcie kota, choć aktualnie mam tylko dwa.
Chyba przyjdzie mi Cię molestować o założenie wątku, co o tym sądzisz?
Pepsi , nie dziwię się, że skuliłaś się z zimna po przeczytaniu mojej relacji, ja też tak wyglądałam. I to jest kolejna przyczyna dla której nie lubię tej pory roku... Nawet Ciebie przeziębiła i zagoniła pod kocyk
. I siedź tam, a róże niech się moczą, nic im nie będzie.
O tak,
Madziu , wiemy to, od kiedy A. Einstein ogłosił światu swoją teorię. Nic nie jest takie, jak się wydaje. A
Twój świat jest taki, jakim
Ty go widzisz.
Dla mnie świat przedwiosenny, to widok przez zadymioną szybę
.
Dzięki,
Nifredilku, momentami dolatywało do mnie to Twoje słonko i od razu cieplej się robiło, ale tylko na chwilkę. Nic jeszcze nie ruszyło, nic nie buchnęło, wszystko tkwi w półprzysiadzie... Czeka na ciepły wiosenny deszczyk.
Ja też z cięciem róż czekam na forsycję. Swoje krzaki oddałam sąsiadowi i dzięki temu zyskałam u siebie miejsce, ale podgląd mam i dobrze widzę, kiedy kwitną.
Alexio! Szuwarek to cyrkowiec wysokiej klasy, kiksy mu się nie przytrafiają
.
Jak ja nie lubię sadzić róż
! Te zwały ziemi do wywiezienia i drugie do przywiezienia, te wielkie doły, które wywołują konieczność przesuwania innych roślin...
. Posadziłam tylko dwie, a zmęczyłam się jakbym skopała hektar...
Do zobaczenia na balkonie, przyszykuj sznapsa
.
Dla Was, oczywiście, letnie obrazki z podziękowaniem i dozgonną sympatią.
Za chwilę dziewiąta zwrotka Balladki o minionym lecie...
Na razie - Jagi
.
.
Za miedzą...i troszkę dalej.
Całe szczęście naprawiłaś sytuację różanymi wspomnieniami 
Cieszę się że o Goethem piszesz w superlatywach. Mój został posadzony w półcieniu więc nie powinien się przypalać. Pytałaś jak u mnie z purpurowymi kolorkami. Cóż, do tej pory miałam same bladawce i krzaczorki o pastelowych barwach kwiatów. Wyjątkiem były Senteur Royale, Venrosa i Kronenbourg. Jesienią przeprosiłam się z intensywnymi odcieniami 
Posadziłam Piano, Souvenir do Docteur Jamain, J.W. Goethe, Mr. Lincoln dzisiaj dokupiłam Ascota..Trochę ożywię towarzystwo wpuszczając królewskie barwy 
Układanie przy ścianie budynku jest nie tylko dekoracyjne, ale i praktyczne, stanowi dodatkową izolację przed zimnem. 
Kiedy w środku lata ogród bucha kolorami, każdy następny kwiat naturalnie cieczy, ale jest czymś oczywistym i jakby bardziej... hmm, pospolitym? Myślę tu o swoim ogrodzie, w Zielonych Pokojach wszystkie kwiaty i kwiatuszki są nadzwyczajne i cudne i w pełni zasługują na Zlatany. Te żółte kartki dla róż to chyba jakieś nieporozumienie, spowodowane ich chwilową kontuzją lub niedyspozycją.
.
.
.
,bo taka piękna Pusia! Kolejnym był Topik kot, który miał być u nas tylko do wyleczenia z kociego kataru ( WPK kilka razy dziennie zakraplał mu oczka, zwalniał się z pracy) i został bo "jak tu dać kota specjalnej troski w obce ręce". Potem były kolejne, znalezione w lasku, wyrzucone w zimne święto Trzech Króli, na parkingu pod szpitalem, pod kościołem i u mnie na posesji.
Najbardziej mnie cieszą pączki forsycji, wyglądają jakby lada dzień miały się otworzyć 
A przecież forsycjowe kwitnienie to taki umowny znak na rozpoczęcie wycinki wśród róż i lawendy 
