Ogród Wendy

[wielkakulka]

[Wendy]

No i wypełniłaś mi Firletko myśli po brzegi.
Obłożyłam się propozycjami clematisów, i obijam się pomiędzy tymi co skromne, ciche, a przecież nie ubogie naturą. Jeśli mój Radar Love na myśl przywołuje Twego Bill'a MacKenzie - niesfornego jak rozumiem, to szukam dalej. Uśmiecha się do mnie clematis Lemon Bells i Lemon Dream (choć ten bardzo nieśmiało, jakoś sennie) i clematis flammula (coś podobnego chyba widziałam u Tamaryszek) - ten mógłby białym obłoczkiem kwiatków przeskoczyć nawet dach - wypełnić sobą całą wolną przestrzeń - tylko czy zadowolony będzie ze słońca wschodniego i letnich południowych upałów? I jak go okryć w mrozy syberyjskie? Czy zadowoli się agrowłókniną do 2 metrów swojej wielkości? Resztę łodyżek musiałabym skazać na ścięcie? Czy ktoś gości go trwalej u siebie?
Wczoraj moją pamięć okryła zasłona mglista - przecież mam Guernsey Cream! Kupiłam go razem z Królową, Roogouchi i Purple Dream! To Guernsey Cream ma zadanie docelowo stworzyć tiulową zasłonkę izolującą nieco ten dziki zakątek od salonu różanego.

Po rusztowaniu nad rowem wspina się już Lykkefund - póki co ze wzrostem ok 1,50 m, ale miejsca ma na 5, 6 m, bo dalej miejsce przeznaczyłam na coś takiego:







Nie zgubiło listów na zimę. Latem nieśmiało pokryło się żółtymi, drobniuteńkimi kwiatkami - nie oczekiwałam więcej, dając czas na aklimatyzację. Z odzysku jest, po przejściach - jak moja Sunia - dostrzegam jego chęć wdzięczności, którą odpłacę serdecznie.

Aniu, piękne, i zimą zakwitło! Dziękuję.

[Lukrecja]

Czytam i patrzę... jak pięknie, sielsko! Oj jak mi brakuje takich widoków. Dziękuję za fotki, choć przeznaczone dla wszystkich, bardzo podniosły mojego ducha.

[daffodil]

Wendy czytam o Twoich zmaganiach powojnikowych i uśmiecham się w duchu.... jak pięknie można o zwykłych - zdawałoby się - zakupach pisać. Uwielbiam Twe wywody, choć nie zawsze daję znać, że byłam.Ciekawe, co ostatecznie postanowisz. Ja Ci nie pomogę, bo sama dopiero planuję kupić jakieś powojniki, a z z wspomnianych przez Ciebie jedynie niesfornego Billa posiadam.
Wendy, a znasz imię roślinki prezentowanej na ostatnich zdjęciach? Tej uratowanej przez Ciebie?

[wielkakulka]

Wandziu kochana, nie mogę się doczekać wiosny - wszystko ma swój czas, ale wole jak jest ciepło i słonecznie. Oglądam Twoje roślinki i naprawdę czekam na ciepłe dni, zeby iść podłubać co nieci w ziemi.

[Wendy]

Lukrecjo, jeśli więc pozwolisz, te fotki specjalnie dla Ciebie











Daffodil, Asiu, jeszcze nie postanowiłam, stale mocuję się ze swoimi myślami, może Gardenia coś podpowie Nadal nie wiem co to za pnącze pnie się nad rowem - chyba nikomu tu nie po drodze było, bo pytanie bez odpowiedzi pozostało.



Aniu, jeszcze tylko chwilka i znów zaszumi nam, zmysły owinie zapachem, wypełni bogactwem na długie "potem" szare dni.





...a gdy Firletka....

[Firletka]

Oj brakuje nam , brakuje tych kolorów , którymi Wandzia maluje nasze światy...

[wielkakulka]

Wandziu nasiałam pomidorków i brakuje mi parapetów i słońca. Resztę przeżyje, skoro pogoda chce nas troche potrzymac w napieciu, to zapewne jest w tym jakis powód...

[leszczyna]

WENDY......późno już...zapewne śpisz ale jak ranek nastanie użyj tej poezji ogrodowej.........
nie zalewa rów Twojej ostoi

[wielkakulka]

Wandziu kochana pomachaj do nas....pliiiiz

[leszczyna]

WENDY......napisz jak śpiewają ptaki w Twoim ogrodzie....Ty to potrafisz przekazać.......

a co u Twoich roślinek słychać ....radzą sobie z nadmiarem wilgoci.....zawsze u Ciebie rów był tym psotnikiem wodnym..........okazuje się, ze tym razem moją działkę niweczy nadmiar deszczu ale to też za przyczyną rowu, ale powstaje nowa więc co się da to wykradam.......

[Wendy]

Leszczynko, rów u mnie jest kołem ratunkowym! Gromadzi wody nadmiar, z trzech rynien, jest rezerwuarem (w głębokim ujęciu) wody na dni bez jej nadmiaru. Świetnie teraz podlewa się nią pomidory np., szczególnie te w donicach.

Tu słońce widziane jest pyzate, zaspane jeszcze, wschodnie, albo już mocno strudzone, zarumienione, zachodzące pomiędzy olchami...






a to jeden z wielu gospodarzy nad rowem, z mnogimi krewniakami objada się hostami, brunnerami, wielkimi jaskrami - naraża się na mój gniew:
pod listkiem siedział mały ślimaczek,
schował dwa różki i cicho płacze, tra la, tra la la la la...



Isaac Periere wystroiła się do mnie z życzeniami


Abraham Darby w kolii ze żmijowca


a Louise Odier stawiła się z koleżankami


tłumnie było, wesoło, pachnąco, śpiewnie




a po chwili toalety wszystkim odświeżył deszcz...




Aneczko

[wielkakulka]

A ja sie zamartwiałam co u Ciebie...ale sie cieszę, że jesteś, mam nadzieję, że wszystko w porzadku - pozdrowienia dla M.

[leszczyna]

WENDY.....ja też miałam taki rów który był kołem ratunkowym.....ale mądre władze chciały deptak i rów zasypały......dobrze że u Ciebie nikt nie ingeruje w przyrodę.......

....Toje różane rabaty...cudownie pachnące i kwitnące......mnie też takie się marzą w nowym obejściu......a ja wiem po sobie, że marzenie się spełniają.......

[Margo2]

Cieszę, się, że jednak zdecydowałaś się na pokazanie nam tegoroczne oblicze swojego ogrodu.
W tym roku jest wyjątkowo piekne. Róże szaleją. Nie pamiętam takiego roku