Żal podgryzionych róż. Każda strata boli, ale nie zawsze możemy przeciwdziałać.
Rosarium dla mnie byłoby raczej trudne do ogarnięcia, ale wrażenie robi. Niesamowite!
Tym bardziej podziwiam Twoją pracowitość i cierpliwość w uprawie tych - wcale nie łatwych - roślin.
Ten pie... karczownik to poważna sprawa. Dziś znów dwie róże bez korzeni wyciągnęłam. Jedna miała malutkie nowe korzonki, widać zaczęła się ukorzeniać, ale pączki mają tycie. Podejrzewam, że szkodnik zjadł korzenie zimą, bo już w styczniu zauważyłam te rozchwiane krzaki, ale myślałam, że są źle posadzone. Ten szczur nie zasypia na zimę.
Iza współczuję problemu z karczownikiem. Nie mam pojęcia co z nim zrobić. Jakąś pułapkę? Trutkę?
Mam nadzieję, że w Toich zdolnych łapkach róże się ukorzenią.
Rozarium robi wrażenie. Ja tam bym nie podołała.
Wskoczyłam na chwilę przy porannej kawie, myślałam, że tylko przejrzę starsze zdjęcia, ale już po pierwszych fotkach widzę, że się zakocham i chcę oglądać, oglądać, oglądać. Wrócę tu po południu, bo twój ogród wart jest tego, żeby go SMAKOWAĆ powolutku. I te drzewa! Cudnie mieszkasz!
Spokojnie przespacerowałam się po Twoim ogrodzie, zachwyciły mnie róże, tawuła oblepiona kwiatami, cynie i ostróżki, a przy szarańczy "wiewiórcze zęby mającej" omal nie udławiłam się herbatą ze śmiechu
Iziu u mnie karczownik za porządkiem zjadł 10 róż w tym szlachetne sprowadzone nie mogłam się z nimi tak łatwo rozstać więc posadziłam takie kikuty do ziemi i starałam się żeby miały dość wilgoci na razie mają listki ale nie ruszam do nastepnego roku jak nadal dostanę listki mogę mieć nadzieję że puściły korzonki,jedne są w przepuszczalnej ziemi inne w glinie i te w glinie chyba bezpieczniejsze nie wyschną tylko nadal są w gruncie nie mam możliwości podlewania.Powodzenia trzymam kciuki.
Jolu, widać, że na tym samym wózku jedziemy. Ten drań pokopał takie tunele, ze ziemia zapada się pod stopami, gdy chodzę po rosarium. Obdeptałam dokładnie każdy krzak, a ja nielekka jestem, więc mam nadzieję, że te, które straciły korzenie, załapały się i z powrotem się ukorzenią. Przed chwilą naczytałam się na temat już działających szkodników róż ( bruzdownica, mszyce) i z obawą jutro będę oglądać każdą roślinę.
A propos mszyc - od zimy zerują na roślinach, które mam w domu. Zastanawiałam się, skąd się wzięły. Dzisiaj odkryłam pod stołem pełne pudło zapomnianych, wykopanych jesienią i nieobrobionych mieczyków. Podczas oczyszczania cebul okazało się, ze juz wypuściły pędy, a na tych młodych pędach jest zielono od młodych mszyc. Wyglądało to jak taki meszek, tak ich było dużo. Tam sobie znalazły jadłodajnię. Trochę bezmyślnie wytrzepałam, nie zastanawiając się, że znów je rozsiewam, reszta poszła wraz z cebulami do ziemi.
No i niestety dziś rano zauważyłam pierwszy pomarańczowy koralik na liliach - dorosłą postać poskrzypki liliowej, mojego najgorszego wroga. Nie daje się toto złapać, ucieka pomiędzy listki, a moje lilie już są duże, więc ma gdzie jaja składać. Szykuje się więc oprysk.
Izuniu, to masz nie jedną, nie dwie nawet, ale cały zestaw zagwozdek.
Mogę Ci jedynie współczuć.
Coś gdzieś ostatnio czytałam na temat walki z karczownikiem, ale mimo usilnych starań, wytężania pamięci do granic możliwości, za nic nie mogę sobie przypomnieć, gdzie.
Cóż: SKS!
jestem pod wrażeniem! ogromu pracy, zapału i pięknych roślin. Ogród tajemny, taki jak lubię, roślinki cudne, a róże i hortensje skradły moje serce. Będę tu wpadać częściej
Musze przyznać, że Twój ogród jest pełen uroku.
Za pracę przy tych wszystkich różach - chylę czoła.
Na karczownika działa trutka - poszukaj w sieci, jest tego pełno.
Trzeba tylko pchać głęboko w korytarze - skutek stu procentowy.
Migdałek został zniszczony przez grzyba albo (i) bakterie - nie da się go uratować.
Wytnij drzewko, korzeń wykarczuj, wszystko spal.
Pozostałe migdałki, a najlepiej wszystkie rośliny zaliczane do różowatych pryskaj środkami przeciw zarazie ogniowej i chorobom grzybowym.
Te ostatnie powinny mieć możliwie szerokie spektrum działania.
No, i po wszystkim. Razem posadziliśmy ok.2000 sztuk. Ażeby nie było tak pięknie, pod wieczór dnia wczorajszego przyjechał znajomy oznajmiając, że przywiózł nam RÓŻE. Jakie róże, skąd róże? Ano te, które 2 lata temu sadziliśmy w jego ogrodzie i tak się złożyło, że teraz muszą z tych róż zrezygnować, bo to, bo tamto... Nie wyrzucili ich, to się chwali, tylko przywiózł nam - i wyładowuje z bagażnika 50 sztuk kolosów. Grubych, rozrośniętych, z korzeniami jak wiechy. I jak w temacie - od przybytku... Co z nimi zrobić? Oporządziłam, podlałam, zabezpieczyłam, a dziś te największe wsadziłam w ogrodzie, reszta niestety poszła do donic. Rozpoznałam tylko niektóre, pozostałe są NN, aż do zakwitnięcia.
A dłonie mi spuchły od sekatora, w końcu obcięłam gałęzie z 2000 róż, a tych gałęzi było kilka na każdej. Jeszcze leżą 2 stosy, czekając na suchy dzień, żeby je spalić.
No cóż, bez pracy nie ma kołaczy.Pozdrawiam każdego, kto się nade mną ulituje.
Każda strata boli, ale nie zawsze możemy przeciwdziałać. 
Nie mam pojęcia co z nim zrobić. Jakąś pułapkę? Trutkę? 
Ja tam bym nie podołała. 
