Dzień dobry.. 5:10 na zegarze a ja juz siedze od rana, zdołowana pomidorami. Widze że mój post został przeniesiony w odpowiednie miejsce
Zrobiłam wczoraj tak jak radziła Anabelka, wykopałam je. Było juz całkiem ciemno kiedy to robiłam, w każdej sadzonce została oderwana połowa bryły korzeniowej. A to były moje najlepsze sadzonki
Wczoraj , po tym jak pół dnia spędziłam grzebiąc w ziemi, wróciłam do domu i dowiedziałam się że zmarnowałam cały dzień roboty
Oczywiście pytałam się wszystkich domowników , szczególnie ojca na temat tego popiołu kiedy sadziłam, ale nie usłyszałam ani mu ani bu ani kukuryku.. Stwierdziłam więc że wszystko jest na najlepszej drodze, że to nic - i sadziłam dalej. W końcu ojciec rozsypując popiół pod domem na pewno wiedział co robi , tym bardziej , że z zawodu jest O Ironio !! - palaczem kotłowym...
I tak nie dość że po całym dniu dowiedziałam sie że wszystko na marne , jeszcze wszyscy mnie zjechali. Po wykopaniu pomidorów z dołków, siadłam i po prostu płakałam. Nie wiem czy jestem bardziej smutna przez zmarnowane pomidory czy wściekła na sposób w jaki zagospodarowany jest mój ogród. Co tu mówić, wyłam jak pies, nie wiem czy ze złości czy ze smutku. Dzisiaj obudziłam się ze spuchniętymi rękami - stawy w palcach niczym bańki, nie czułam rąk. I tyle wyszło z całej mojej roboty. Miałam 150 sadzonek własnej produkcji, włożyłam w nie strasznie dużo mojej amatorskiej roboty .I prawie 100 zł na materiały, nie mówiąc już o własnej pracy i pracy mojego chłopaka który mi pomagał
Narobiliśmy się jak głupi no i mamy skórke za wyprawke. Mam posadzonych 30 krzaczków, które stały w tych wszystkich deszczach i wyglądają okropnie, moje sadzonki, które w pewnym momencie wyglądały świetnie teraz zrobiły się cienkimi wybujałymi badylami, wczoraj zmarnowałam najładniejsze.Pierniczę, nigdy więcej. Już nigdy nie będę się wysilać żeby coś sadzić na tym ogrodzie. Mój chłopak wczoraj mnie pocieszał że kiedyś będziemy mieć swoją działkę, gdzie wszystko będzie pomyślane, i bedziemy mieć na niej wszystko, i że będzie mi we wszystkim pomagał. Mam nadzieję że tak będzie, marzę o swojej własnej działeczce na której wszystko będzie elegancko, będę mieć swój warzywnik z prawdziwego zdarzenia, ogrodzony i zadbany. Jak na razie wszystko robiłam najlepiej jak mogłam, kombinowałam, a i tak wyszło nic. Jestem zdołowana
I chciałby człowiek mieć swoje własne, dobre, zdrowe pomidory a tu tylko rozczarowanie.
. Teraz dylemat: co z tymi pomidorami... czy taki popiół może być toksyczny .. śmiecie różnego rodzaju były palone w piecu, wszystko tam znajduję, przepalone gwoździe, kawałki folii aluminiowej itp. Ten popiół nie wygląda zachęcająco 
Chyba i tak już ich nie wyciągnę ; zbyt dużo pracy włożyłam w sadzenie.. szłam w zaparte, ''a nóż, może tylko w tym dołku widać popiół'' itd... Mógłby ktoś mi powiedzieć co ewentualnie groziłoby po spożyciu takich pomidorów ? jeżeli to niebezpieczne to jeszcze dziś wyciągnę je z powrotem z tych dołków 
to jeszcze popiół do lasu wyrzucacie 
.
