Ewuś
Skończyłam właśnie spacer po Twoim ogrodzie ...
Po pierwsze ... dziękuję za Wiarę ... Nadzieję ... i Miłość i za całą poezję przeplataną Twoimi cudnymi zdjęciami To jest niesamowite!! Gratuluję talentu
Po drugie... trzecie ... i następne cieszę się, że Cię znalazłam w tym gąszczu Forumowym bo to na prawdę wielka przyjemność móc bywać w tak pięknym miejscu
W przedziwnym mieszkam ogrodzie,
Gdzie żyją kwiaty i dzieci
I gdzie po słońca zachodzie
Uśmiech nam z oczu świeci.
Wodotrysk bije tu dziwny,
Co śpiewa jak śmiech i łkanie;
Krzew nad nim rośnie oliwny
Cichy jak pojednanie.
]
Różom, co cały rok wiernie
Kwitną i słodycz ślą woni,
Obwiązujemy lnem ciernie,
By nie raniły nam dłoni.
Żywim rój ptaków, co budzi
Ze snu nas rannym powiewem,
Ucząc nas iść między ludzi
Z dobrą nowiną i śpiewem.
I mamy ule bartnicze,
Co każą w pszczół nam iść ślady
I zbierać jeno słodycze
Z kwiatów, co kryją i jady.
I pielęgnujem murawę,
Plewiąc z niej chwasty i osty,
By każdy, patrząc na trawę,
Duszą, jak trawa, był prosty.
Zdjęcia: archiwum moje i szwagra, tekst: Leopold Staff
Korzystając z okazji chciałam wszystkim podziękować.......Cieszę się, że znalazłam to forum, a przez to spotkałam tylu sympatycznych ludzi....
Pozdrawiam
Ewuniu. Gratuluję sreberka. A zdjęcia cudo. Tak miło je oglądać poparte wierszem. Piękny masz ogród i umiesz wyłapać cudowne momenty. Jeszcze raz gratuluję.
Dziękuję wszystkim za wizytę, komentarze i gratulacje......
chciałam tylko na marginesie wspomnieć, że ten strumyk ze zdjęć, to faktycznie płynie koło mojego ogrodu....
Pozdrawiam i życzę miłego wieczoru....