Adrianie, obie morwy są jadalne. Jednak co do gatunku, to większość okazów w Polsce to morwa biała, o owocach różnorodnej barwy (ta cecha jest zmienna) - mogą być one także czarne, co myślę wpływa na błędne nazywanie okazu morwą czarną (ten gatunek wymaga bardzo ciepłych stanowisk, w Polsce zachodniej jedynie warunki są sprzyjające, według niektórych dendrologów).
Arletko- jeszcze masz czas poszukać, dopiero zaczyna dojrzewać
Pogoda rozpaczliwa. Listopad w czystej postaci, brakuje tylko stert liści pod drzewami.
A dobre wieści? Nowe kurczaki
Zielononóżka - widzicie łapki, taki wojskowy kolor
A teraz na pierwszym planie silka - kura jedwabista
Ma ciemną skórę i po pięć palców na lekko opierzonych stopach.
Moje małe emu
Zakupy dzisiejsze:
Tawułki
Hibiscus moscheutos
Grzybnia pieczarki
Smak morwy kojarzy mi się z dzieciństwem, wakacjami. Gdy byłam dzieckiem rosły u nas dwie morwy, jedna biała i jedna czarna. Później jedną białą wyrwała burza, a czarna z biegiem czasu została wycięta. Biała jest bardziej słodka od czarnej, nagietki też kojarzą mi się z dzieciństwem, mam je w swoim ogródku ale jeszcze nie kwitną. Dzwonki urocze.
U nas w mieście była (a może jeszcze jest, dzisiaj sprawdzę 
) ulica obsadzona morwami. A ile się nasiedzielismy na drzewach, bo najbardziej smakowały te rwane z gałęzi. Nie powiem pod drzewami też się zajdowało smakowite okazy 
Nie dość że ładny pokrój, to jeszcze owoce 
