Kaktusy darekcn4
No to było by bezsensowne skoro normalnie może rosnąć na własnych ,tylko tak się zastanawiam jak to jest możliwe skoro bez chlorofilowe muszą być szczepione.Czy one tak samo rosną i kwitną jak normalna roślinaMirekL pisze:Na własnych korzeniach. Zresztą ukorzenia się, jak zielona, to i po co szczepić?
Mirku nie obraź się że tak się dopytuję ale jestem pasjonatem tych roślin
Nadal twierdzę swojedarekcn4 pisze:Kochani forumowicze na katusy bydgoszcz zajrzyjcie, omawiana jest ta kwestia

Wyobraż sobie, żę mamy roślinę która z jakiś tam powodów uległa mutacji- nie cała, a tylko komórki skórki. No i jest żółta. Nowy, boczny pęd jest indukowany i wyrasta z tkanek głębszych- nie zmutowanych i oczywiście zielony będzie.
Typowe chimery sektorialne to wszelakie "ciapkowane" iglaki. Chimerą tego typu jest jeżyna bezkolcowa- mutacja jest niejako "z wierzchu". Pęd wyrastający z korzenia jest kolczasty.
Chimera to roślina (zwierzę) lub jej organ zbudowany z komórek różniących się genetycznie. Bierze początek z niejednorodnych genetycznie merystemów wierzchołkowych. Chimery to rośliny z poznaczonymi komórkami w merystemie wierzchołkowym a chimery trwałe to rośliny z poznaczonymi komórkami inicjalnymi. Niektóre barwne odmiany roślin ozdobnych o _pstrokatych_ liściach to chimery chlorofilowe. Chimery te powstają spontanicznie np. w wyniku mutacji somatycznych (punktowych) gdy w merystemie wierzchołkowym któraś komórka inicjalna lub jedna z komórek potomnych niżej położonych zmutuje nie wytwarzając normalnych chloroplastów daje np. komórki niezdolne do wytwarzania chlorofilu. Powstają wtedy różnej wielkości odbarwienia na liściach dzięki temu łatwo je można rozpoznać w dojrzałym pędzie. Formy o liściach biało brzegich to chimery peryklinalne z chlorotyczną drugą warstwą tuniki, zaś formy z białymi sektorami są to zwykle chimery peryklinalno-meryklinalne z chlorotyczną warstwą powierzchniową. U Cupressaceae oraz niektórych dwuliściennych występują chimery stale rozszczepiające się co przejawia się tworzeniem białych sektorów na pędach i w systemie rozgałęzień pędu np. Juniperus sabina Variegata. Z wiekiem niektóre odmiany często wyradzają się powracając do typu (starzenie się klonu np. J. chinensis Variegata).
Owszem możliwa jest wymiana materiału genetycznego przez szczepienie.Najbardziej znana chimera powstała w 1825 roku w Vitry pod Paryżem gdzie ogrodnik Adam zaszczepił krzew Chamaecytisus purpureus na Laburnum anagyroides. na granicy zrostu wyrósł pęd który wykazał cechy pośrednie między cechami tych dwóch gatunków. Nadano tej nowej formie nazwie Laburnocytisus adamii, w której epiderma pochodzi od Ch. purpureus, a cała część wewnętrzna z Laburnum (Chimera peryklinalna). Inne mieszańce wegetatywne to: Pyronia veitchii John Seden, Sorbopyrus auricularis, Amygdalopersica hybrida, Crataegomespilus dardarii-liście podobne do nieszpułki, Crategomespilus asnieresii chimera podobna do głogu.
Przepraszam za takie długie.. no ale chciałem rozwiać wątpliwości. Wirus powoduje nie tylko zmianę barwy (najczęściej kwiatów) ale i różnorakie deformacje i to dość łatwo można rozpoznać.