Jaką KSIĄŻKĘ aktualnie czytasz ? [EDU]

[100krotka]

To teraz będzie antyreklama ;-)

Ja niedawno zaczęłam "Dom nad rozlewiskiem" (filmu nie oglądałam) i wymiękłam, no nie mogę... Odkrywcza prawda, ze w agencjach reklamowych jest wyścig szczurów, pojednanie przy kawusi z matką, która zostawiła wiele lat temu swoje dziecko, bo miała ochotę na innego faceta (no, ale przecież wszystkiemu winna ta lafirynda, jego żona, co do tego radośnie zgadza się mama z córką), zachwyt nad rozrzucaniem gnoju i kurami grzebiącymi, ale jakaż pogarda dla starszych pań, które tak nieestetycznie zawodzą na mszy żałobnej....

Brrrrr...i to ma być "życiowa" opowieść? Psychologicznie to to wszystko jest mniej więcej tak prawdopodobne, jak te autostrady w 2012 roku Może dalej jest lepiej, ale już jej nie dałam szansy...

[dawidbanan]

"Dom nad rozlewiskiem" jest super, ale ja nie mam czasu czytać i wolę oglądać
W dzisiejszym odcinku były zaręczyny

[Ewelina]

100-krotko Mam podobne odczucia... niestety. Obejrzałam też pierwszy odcinek emitowanego w TV serialu i na tym poprzestanę -jest jeszcze gorszy

[miluck]

Myślę,że w zależności od tego jaki mamy gust,nastrój i w danej chwili potrzebę ducha ,taką lekturę sobie dobieramy.
Osobiście "Dom nad rozlewiskiem"przeczytałam i odprężyłam się przy tej książce.
Film według mnie beznadziejny
Lubię książki podróżnicze
Często czytam książki Beaty Pawlikowskiej z serii "Blondynka ..."obecnie"Blondynka na Czarnym Lądzie".
Autorka przenosi czytającego w świat Buszmenów i Masajów, opowiada jak pracują i się bawią.
Jak żyją i jakie mają zwyczaje.
Opisuje świat zwierząt w sawannie.
Bardzo fajna lektura dla całej rodzinny.

Natomiast nie podobała mi się książka Martyny Wojciechowskiej "Etiopia Ale czat!",ale to wszystko zależy
od oczekiwań czytelnika

[100krotka]

100-krotko Mam podobne odczucia... niestety. Obejrzałam też pierwszy odcinek emitowanego w TV serialu i na tym poprzestanę -jest jeszcze gorszy

Uf, to troche odetchnęłam, że nie jestem jakimś dziwolągiem ;-) Po prostu położyło mnie na łopatki to nazywanie zła dobrem, a jednocześnie takie moralizatorsko - kaznodziejskie nastawienie. Ten smrodek dydaktyczny, ta "wyższość" moralna bohaterek, no po prostu niestrawne.

Choć właściwie, to to jest całkiem dobrze napisana książka, tylko wkurzająca

[Aisyrk]

Mnie też nie podobał się "Dom nad rozlewiskiem". Kiedyś spotkałam określenie "literatura dla kobiet" w odniesieniu do powieści jakże płodnej pisarsko Danielle Steel. "Dom" to coś w tym rodzaju, a powyższe określenie uważam za obraźliwe dla kobiet.

[Ewelina]

Mnie też nie podobał się "Dom nad rozlewiskiem". Kiedyś spotkałam określenie "literatura dla kobiet" w odniesieniu do powieści jakże płodnej pisarsko Danielle Steel. "Dom" to coś w tym rodzaju, a powyższe określenie uważam za obraźliwe dla kobiet.

Dom nad rozlewiskiem przeczytał mój M. - potem sam kupił II-część , po która ja już nie miałam ochoty sięgać !
Stwierdził,że poprzez tę lekturę próbuje lepiej zrozumieć kobiecą psychikę Leżąc na kanapie zadawał mi pytania w stylu: - A co to jest makijaż permanentny?, a po dłuższej chwili: - Aaa, już wiem , tu jest wyjaśnione.
No i wyedukował mi się facet na tej " literaturze kobiecej"

[100krotka]

Ale, w temacie literatury tzw. "kobiecej" (dla mnie to ona bardziej kształtuje niż opisuje kobiecą psychikę ;-) - pokazuje, jak wypada sie zachowywać i co wypada robić, żeby być "sobą" ;-) bo jak wiadomo, żadna kobieta sama z siebie tego nie wie i trzeba ją prowadzić za rączkę ) - było kiedyś coś takiego jak "Literatura na obcasach" - tanie książki dołączane do jakichś kobiecych pisemek, można było kupić w kiosku. I, co zaskakujące - niektóre naprawdę dobre! "Wierność w stereo" Nicka Hornby albo "Mężczyzna i chłopiec" nie pamiętam kogo, albo niesmiertelna Bridget Jones (mnie się akurat podobała, chociaż to pewnie kontrowersyjna opinia ;-)

[larix]

Literatura dla kobiet, mężczyzn, dziewcząt... czasami te klasyfikacje są złudne, mylące. Ja przeczytałem z dużą przyjemnością ostatnią książkę M. Musierowicz "Sprężyna" z serii Jeżycjada. Jak zawsze duża przyjemność czytania i parę wzruszeń i zamyśleń choć to ksiązki zaliczane do tzw. literatury młodzieżowej a nawet dziewczęcej. A z tzw. literatury poważnej Sebalda "Pierścień Saturna" na przemian z T.Adorno "Sztuka i sztuki". Niecierpię tego zadęcia i szufladkowania, ludzi, książek, muzyki itp. Sam chętnie czytam też literature fantazy (nowa ksiązka Trudi Canavan) jak i takie "nudziarstwo" jak ksiązkę Susan Sontag "O fotografii". To czego nie lubie to banał, lukrowatość, nudziarstwo, dydatktyzm, puszenie się itd.

[Aisyrk]

Larix, zgadzam się z Tobą w sprawie klasyfikacji literatury. Uznawałabym tylko podział na dobrą i złą, no i jeszcze może dla dorosłych i dla dzieci, chociaż dorosli też mogliby czytywać książki dla dzieci.

[100krotka]

Tylko, że statystycznie to tak wychodzi, że pewnie znakomita większość czytelników woli wcześniej wiedzieć chociażby mniej więcej, po jaką pozycję sięgnąć, albo nie sięgać. Wiecie, ja na przykład od dziecka siedzę w SF i tyle razy słyszałam od różnych osób "ojej, ja nie cierpię fantastyki". czy tego chcemy, czy nie, jakoś się tę literaturę (a i film, i muzykę przecież, i wszystkie formy twórczości) szufladkuje, po to, aby trafić do odpowiedniego odbiorcy.

Ja tam, jak słyszę reklamę "nowa polska komedia romantyczna, odpowiedź na cośtam " to już wiem, na co do kina nie iść Podobnie jak recenzja z hasłem "drapieżna literatura kobieca łamiąca tabu" - być może coś tam dobrego mnie omija, ale prawdopodobieństwo tego jest na tyle niskie, że jestem w stanie to zaakceptować

[Ewelina]

Literatura dla kobiet, mężczyzn, dziewcząt... czasami te klasyfikacje są złudne, mylące. Ja przeczytałem z dużą przyjemnością ostatnią książkę M. Musierowicz "Sprężyna" z serii Jeżycjada. Jak zawsze duża przyjemność czytania i parę wzruszeń i zamyśleń choć to ksiązki zaliczane do tzw. literatury młodzieżowej a nawet dziewczęcej.

Wychowałam się na serii M.Musierowicz "Jeżycjada" ! Bardzo mi się podobały te książki , a po latach okazało się , że sięgnęła po nie moja córka- nastolatka. Tematy najstarszych części nieco się zdezaktualizowały, ale klimacik nadal się podoba To sympatyczne czytadełka.

[tengel27]

.... chociaż dorosli też mogliby czytywać książki dla dzieci.

Ja do dziś lubię sięgnąć choćby po muminki

Jako, że skończyłem trylogie "Mroczne materie", które bardzo mi się podobały. Nie polecam ich tylko zagorzałym wielbicielom pewnego toruńskiego radia Kościół jest tam ukazany w niezbyt dobrym świetle.

Obecnie zacząłem kolejną trylogię - "Trylogia Czarnego Maga" Trudi Canavan. Początek już mi się podoba, więc wczytuję się dalej ;)

[bishop]

[...] ja na przykład od dziecka siedzę w SF i tyle razy słyszałam od różnych osób "ojej, ja nie cierpię fantastyki". [...]

Ale przecież 95% literatury to fantastyka
Czasami dzieje sie w wymyślonym świecie, czasami jest osadzona w realiach, czasem z postaciami rzeczywistymi przeplatają sie fikcyjne - ale fantastyka

Davidzie, Trudi jest rewelacyjna. Przeczytałem tą trylogię, jej sequel i ostatnio drugi tom trylogii o Białych magach - "Ostatnia z Dzikich". I nie mogę sie doczekać trzeciego tomu. Junior też nie.

A ja wczoraj przeczytałem sobie "Polska za Nerona" Alexandra Krawczuka. Xiążeczka pełna dygresji, ale czyta się świetnie i można się pośmiać. Jak to się stało, że to jedyna jego pozycja w mojej bibliteczce? Muszę to nadrobić. Miłośnicy "Quo Vadis" i ludzie gloryfikujący wczesnych chrześcijan mogą się nieco rozczarować...

[100krotka]

Ale no wiesz o co chodzi, te roboty, smoki i cały ten kram Nuuuuda panie ;-)

A co do Quo Vadis - Sienkiewicz lubił mijać sie z prawdą historyczną co nie umniejsza frajdy, jaka płynie z jego pisania. Kiedyś czytałam o tym, jak "obrobił" historyczną postać Jerzego Michała Wołodyjowskiego - autor publikacji twierdził wręcz, że Sienkiewicz zrobił krzywdę historycznemu bohaterowi, bo ten "prawdziwy" był żołnierzem skutecznym do bólu i w życiu by się nie porwał na bezsensowne wysadzanie twierdzy, którą poddał - takie działanie musiałoby spowodować działania odwetowe, wskutek których ucierpiałaby najpewniej ludność cywilna.

Ciekawe jest też to, że Sienkiewicz podaje jako miejsce mordów chrześcijan to miejsce, na którym później stanęło Koloseum, podczas gdy w filmie już pokazują ten budynek - wzniesiony, jakby nie było, ładne parę lat po smierci Nerona ;-)