Aneczko, weź sobie Bonicę, weź
. To jest dobra róża, taki prawdziwy stachanowiec. Bez przerwy kwitnie, aż świeci z daleka na rabacie nawet wtedy, gdy inne idą już spać jesienią. Pojedynczy kwiat nie jest cudny ale w grupie są tak efektowne. Ta róża ma co prawda ADR ale to nie jest tak, że wcale nie choruje. W ubiegłe, ekstremalnie mokre lato, była jedną z najbardziej chorych róż. Mam zdrowsze róże od niej, ale jak widzisz na zdjęciu, chyba nie jest tak źle. Najlepiej znajdź jej miejsce z dala od tych chorowitek, które masz w grupie, bo na pewno się zarazi. Ja Bonicę kupiłam mojej Mamie. Pamiętasz może, jak pisałam, że u mojej Mamy róże nie bardzo rosną, bo ma lżejszą, przepuszczalną ziemię, a nawet u niej Bonica rośnie bardzo ładnie i bardzo zdrowo.
W weekend zapowiadane załamanie poody. Słabo się czuję po wczorajszym pobycie na działce, całą noc bolała mnie głowa więc siedzę dziś na kanapie i odpoczywam a dzień mi się marnuje. Jak upał zelżeje i odrobię lekcje z synkiem, wyskoczymy wszyscy na rowerkach na plażę i na różankę do Sopotu. Zobaczę co tam zdrowo kwitnie. Pamiętam, że w ubiegłym deszczowym roku, pośród chorych róż bardzo zdrowo wyglądała tam wtedy róża Geisha. A wczoraj było cudnie, zwłaszcza rano, bo jeszcze chłodno. Stęskniona za działką, z radością zostawiłam wszystkie codzienne obowiązki i już wszystko mi się podobało. Nawet nie zepsuła mi humoru nasza brama wjazdowa, która jest bardzo brzydka, pomalowana olejną farbą, która już ma odpryski. Wygląda okropnie, bo zielona farba złazi z jasnożółtego podłoża. Ta brama, to taka prowizorka, która została na lata
Nie zepsuły mi humoru drzwi od szopy-składziku, które znów nieco opadły i ciężko było przekręcić klucz w zamku i nie popsuły mi humoru przeciwpancerne zabezpieczenia okiennic, które ostatnio zrealizował mój M pod wpływem olśnienia, że zabezpieczy domek przed złodziejami (mamy działkę od wielu lat a nieudana próba wejścia do domku była jeden raz). Przyłożył się chłopina i zrobił je tak solidnie, że złodziej zamiast się z nimi szarpać na pewno podważy okiennice z drugiej strony. Tak więc złodziej nie będzie się cackał a utrudnienia powstały dla nas
. Ale i tak wszystko mi się podobało, bo byłam wreszcie w swoim ogródku. A róże tak pachniały
, jak chyba nigdy. Pierwszy raz naprawdę mocno pachniała Schloss Eutin, a do tej pory nawet nie przypuszczałam, że ona tak potrafi. Coś tego dnia musiało sprzyjać wydzielaniu olejków zapachowych.
Pozbierałam opadłe owoce Koszteli i pojadłam. Miały posmak jakby jakiegoś egzotycznego owocu. Może dlatego, że wyleżały w cieple pod tym drzewem, nie wiem, te które jadłam do tej pory nie miały tego smaku
.
Chodziłam po rabatkach i patrzyłam co się zmieniło od ostatniego pobytu a tymczasem upał narastał. Początkowo w domku było chłodno po nocy. Po odpaleniu ogrzewania temperatura w domku szybko goniła tę na zewnątrz. Zrobiłam sobie herbatę, przygotowałam kanapki, włączyłam do towarzystwa TV a tam jak na zamówienie program wpisujący się w nastrój otoczenia. Program przyrodniczy o lesie i o jeleniach. Jeleni u nas nie widziałam, tyko sarny, ale pasowały mi do widoku na las, który miałam za oknem. Posiliłam się i poszłam zrywać maliny, dopóki ręce czyste i nieskalane choćby obornikiem. Część warzywno-owocowa działki nie jest moją ulubioną ale trzeba na działce mieć coś do skubania, no to skubię, chociaż mi się nie chce. Zerwałam maliny, nacięłam rabarbaru, pietruszki i szczypiorku do zamrożenia, skrzypu i mięty do ususzenia a potem truchtem na rabatki do kwiatów, do róż
. Chyba z godzinę chodziłam tu i tam wybierając miejsce dla przyszłorocznych róż Papa Meilland. Mając na względzie, że to wymagające, trudne róże, musiałam się przyłożyć, żeby wybrać im dobre miejsce i na widoku, bo ładne i na słońcu i z dobrą ziemią i na rabacie, bo nie chcę już wycinać nowych miejsc z trawnika. Te najlepsze miejsca już są zajęte, dlatego było trudno ale jakiś tam kompromis się udał. Potem wożenie, a właściwie ciągnięcie tej nieszczęsnej taczki z niesprawnym kółkiem zapakowanej obornikiem, ziemią i chwastami z jednego końca działki na drugi
, a działka ma długość 50 m. W upale. Nieznośne 25 stopni w cieniu (a pracowałam na słońcu) zagoniło mnie do domku, gdzie było przyjemne 20 stopni. Nie na moje lata takie fikanie po działce
. No, ale chociaż dzisiaj bolą gnatki, to nic, zimą odpocznę
.
Na balkonie ukorzeniam hortensje z sadzonek zielnych. Najpierw były w wodzie a jak puściły korzenie, powędrowały do ziemi. W szklankach moczą się jeszcze trzy, którym opornie idzie. Pojęcia nie mam co ja z tymi hortensjami zrobię, pewnie rozdam, bo dobre miejsce dla hortensji mam tylko jedno.
Tutaj jedna chyba padła ale jeszcze jej nie wyrzucam.
Jakie delikatniuśkie mają korzenie
A to moje balkonowe wrzosy. Słabo im idzie. Na szczęście na działce rosną zdrowo.
Wspaniałe, zadbane rośliny. Róże pięknie kwitnące, zdrowe. 
Kasiu! Ciekawą dyskusję na temat różyczek sobie poczytałam. 
Kiedyś, bo na dzień dzisiejszy jestem na te rośliny mocno obrażona. 
Po zimie wypadło mi kilka, po suchym sezonie zmarniało kilka kolejnych pomimo solidnego podlewania. 
No i jak tu się nie obrażać?
Niech więc dalej rosną, kwitną i pachną. 
Ja uwielbiam zabawę w ukorzenianie, a chętnych na moje doświadczenia w moim otoczeniu drapieżnych koleżanek-ogrodniczek nie brakuje. Na szczęście. Bo ja to lubię 
Uwielbiam ukorzenianie, Munstead to rzeczywiście cudna różyczka ,tylko u mnie angielki słabo sobie radzą 
Moja ukorzeniona Bonica rośnie przed ogródkiem jednak w tym roku trochę choruje jak nigdy dotąd. jednak jak zakwitła to klękajcie narody jeden kwiat .Niestety teraz już odpoczywa, a może znów się zbierze, jednak to trochę zbyt późno na szaleństwo.Fajnie mieć tak chwilkę tylko dla siebie podelektować sie zapachami i ciszą.
. 
.
W przyszłym roku na pewno posieję arbuza w dobrym miejscu i o odpowiedniej porze. Oby tylko lato było ciepłe.
