Zapraszam do przeczytania - Artykuł młodego emigranta...

[ewa321]

Ale chwila, chwila !!
O czym my tu właściwie rozmawiamy, bo się pogubiłam, i chyba nie tylko ja ...
Zaczęło się od patriotyzmu, czy też jego braku, a kończy na pieśniach pochwalnych emigracji i ocenie sytuacji ekonomicznej w kraju.
Poza tym waldi114 skoro uważasz, że opinia robertaP2 to "jedna uczciwa ocena" to nie ma w ogóle sensu jakakolwiek dyskusja.
Domyślam się, że oczekujesz wyłącznie wypowiedzi potwierdzających Twoje - jedynie słuszne poglądy, cóż ...
Poza tym smirka - "... bo patriotyzmem jeszcze nikt chleba nie posmarował..." - gratuluję postawy

[waldi114]

Nie , nie oczekiwałem odpowiedzi tylko o moich poglądach, ale prawie we wszystkich odpowiedziach zarzut dla młodego i jego artykułu był podobny, a nikt nie postawił się w jego sytuacji, nie próbował przyjąć jego toku myślenia, a przecież coś w nim jest dobrego...

[Jolek]

No właśnie waldi114- mieszkasz w Anglii, przebywasz też w Polsce. Znasz te ,,dwa światy". Wiesz, jak trudno jest ,,początkującym" za granicą. Inni czytający co pracowali za granicą znają te realia. Starasz się jako Polak zmienić spojrzenie Anglików na Polaków jednak zastanawia mnie co Ty zobaczyłeś w tym młodzieńcu ,czym Ciebie ujął, że zdecydowałeś się ten artykuł przedstawić na forum. To ,że przeszedł długą drogę to wiemy. Moja córka prawdopodobnie w jego wieku opowiedziała by taką samą historię jak i wielu innych jednak bez tych wzniosłych epizodów.

[robertP2]

Widzisz Ewa ja niczego nie oczekuję, napisałem to co widzę. Myślisz, ze co, że łatwo to było napisać i myśleć o tym cały czas ? Paradoksalnie Polska jest pięknym krajem tylko władza często jest jaka jest, zresztą przeważająca część społeczeństwa również. Niszczono nas przez lata, wypaczano i mówiono, że to co polskie to be. Pomimo tego ja nie dałem się przerobić i jestem dumny, że jestem Polakiem. Dzisiaj odlatywały żurawie i dzikie kaczki i powiedziały ,, do zobaczenia'' bocian poleciał wcześniej wykupił bilet last minute ja czekam na niego na powrót. Polski bocian na Polskim niebie. Co do losów Polski wierzę, że kiedyś........ale ja tego nie dożyję mimo wszystko będę zadowolony, że się udało ,, od morza do morza spełnił się sen''

[ewa321]

robertP2 - daleka jestem od krytyki Twoich poglądów, ale zauważ, że cała dyskusja zaczęła się od artykułu, który nam waldi114 zaserwował tutaj na FO.
I nadal nie wiemy, czemu niby fotka z uczestniczką Powstania Warszawskiego i patos autora "artykułu" miałyby być dowodami na patriotyzm tego młodego człowieka ??
A cała reszta dyskusji - to zupełnie inna historia ...
No i muszę szczerze przyznać, że dygresją o ptactwie to mnie kompletnie rozwaliłeś
Również Cię pozdrawiam

[Comcia]

Może to się komuś nie spodobać i na pewno się komuś nie spodoba, ale nie sra się w swoje własne gniazdo.
Ten chłopak na obczyźnie jest większym patriotą niż wielu tutaj, w kraju.
Definicja - http://pl.wikipedia.org/wiki/Patriotyzm
Tymczasem widzę że ważne jest JA, co JA czuję, myślę, co MNIE się nie podoba.
Proponuję zostać szejkiem, cesarzem, despotą.
Zawsze będzie część osób niezadowolona, może to być kilka procent, nawet połowa, albo 99 procent.
Można sobie wybierać.

Nie opluję swojego kraju, choć nie mam również oporów przed ewentualną emigracją ( już nie moją ) ale moich dzieci czy wnuków. Odróżniajmy miejsce zarobkowania od własnej Ojczyzny.
Nauczono nas narzekać na wszystko co polskie i jak widać nadal to pokutuje.
Jest mi smutno, że młody człowiek na obczyźnie potrafi być bliższy idei patriotyzmu niż ludzie żyjący w Polsce.
NIDGY nie będziemy zadowoleni z władzy, większość wybiera, część potem żałuje wyborów, ale to nie znaczy że mamy swój własny kraj opluwać. Mamy go wspierać POMIMO, a nie ZA COŚ.
Jest takie fajne powiedzenie - kochamy kogoś nie dla jego zalet ale pomimo jego wad.
To samo dotyczy ojczyzny.
To moje rozumienie patriotyzmu.

[annodomini]

Postaram się być obiektywny. Bardzo patetyczne te wypowiedzi. Piękne, ale bardzo patetyczne. Jak z ulotki wyborczej. Popatrzę na dalsze czyny tego młodego człowieka (a nie tylko wypowiedzi ) Wysłuchałem w życiu wiele takich tekstów, a później się okazywało, ktoś szykował się do wyborów parlamentarnych czy samorządowych. A samorządowe już blisko. Nie myślcie, że krytykuję, ale każdego dnia staram się zrobić TU - jedną, zwykłą, małą, dobrą rzecz. I według mnie to jest patriotyzm.

[waldi114]

Jeszcze mnie taka refleksja się nasunęła; Co on zrobił dla naszego kraju, rodaków - nawet tych w jego otoczeniu?. Czym się wykazał, zasłynął ( nie licząc tego miernego art)? Czy poznanie ,,weteranek" żyjące w ,,innym świecie" , daleko od naszych realiów to już patriotyzm?

Smutna ta nagonka na młodego Polaka.

Poznałem go osobiście w kościele.Po każdej mszy w świetlicy przykościelnej spotyka się z weteranami, Polakami z powojennej emigracji, rozmawia z nimi, pomaga potrzebującym świeżo przybyłym emigrantom.Należy do organizacji patriotycznej, która miedzy innymi opiekuje się grobami zapomnianych Polskich żołnierzy z II wojny światowej.Palą znicze, organizują spotkania patriotyczne, wiece. Działa też w inny sposób, który pokazuje nasz kraj jako piękny i dumny.Nie pozwala mówić źle o Polsce, co robią liczni "rodacy" dorobiwszy się kilku angielskich funtów.
Czy nadal uważasz, że on nic nie robi dla kraju, dla naszej ojczyzny ?
Co jeszcze ma zrobić, by Cię przekonać, że jest Polakiem-Patriotą ?
Czy ma wracać do Polski i stać w kolejce po zasiłek , który nie pozwala umrzeć, ale też nie daje godnie żyć...
Poznałem jego i pomimo jego młodego wieku darzę go wielkim szacunkiem i wierzę w to, że zawsze będzie pomagał innym i bronił dobrego imienia Polski.
A wy kochani nie gniewajcie się na mnie, że piszę akurat inaczej jak wy, ale ja też od 11 lat mieszkam w Anglii i zapewniam was, że nie ma chwili kiedy nie myślę i nie tęsknię za Ojczyzną...
Pozdrawiam-bez urazy -waldi

[Jolek]

Waldemarze wybacz ale to nie jest nagonka, na pewno nie to.
W tym artykule zabrakło tych informacji o których Ty teraz piszesz odpowiadając w końcu na moje pytania.
Gdybyś napisał tą informację przed wstawieniem linku, temat na pewno potoczył by się w innym kierunku choć treść tego artykułu ( może nieświadomie, niezamierzone) pokazuje zadufanego w sobie młodego chłopaka w sumie z historią jaka wtedy na początku lat 2000 większość wyjeżdżających miała za sobą. Może wirtualnie poklepało by się go po ramieniu i ,,paluszkiem pogroziło" na niektóre nie przemyślne sformułowania. Nie zgodzę się też z Waszymi poglądami ,że ,,Polak za parę funtów zapomina języka " jest nic nie wart , odrażający itp. Też pomagają, działają, zrzeszają w się,,klubach polskich" tylko tu nikt z Was się nie zastanowił w jakich okolicznościach, wśród jakich grup zamieszkują, pracują. Nie wszędzie jest Polak mile widziany, zabierający lokalnym pracę, przyznać się do narodowości to jak ,,ukręcić na siebie bicz", w końcu nie po to opuszczał swój kraj. Wiem, bo choć to drażliwy temat ale też w jednej niewielkiej miejscowości w pewnych okolicznościach wolałam ,,szwargolić".
Jeśli chcemy przedstawiać młode pokolenie przebywające za granicą i ich historie to niech są to informacje miarodajne a nie jak powyższy artykuł.

Z drugiej str też nie rozumiem Twojej postawy?

Czy nadal uważasz, że on nic nie robi dla kraju, dla naszej ojczyzny ?
Co jeszcze ma zrobić, by Cię przekonać, że jest Polakiem-Patriotą ?
Czy ma wracać do Polski i stać w kolejce po zasiłek , który nie pozwala umrzeć, ale też nie daje godnie żyć...
Poznałem jego i pomimo jego młodego wieku darzę go wielkim szacunkiem i wierzę w to, że zawsze będzie pomagał innym i bronił dobrego imienia Polski.
A wy kochani nie gniewajcie się na mnie, że piszę akurat inaczej jak wy, ale ja też od 11 lat mieszkam w Anglii i zapewniam was, że nie ma chwili kiedy nie myślę i nie tęsknię za Ojczyzną...

Wiem z rozmów z osobami przebywającymi za granicą ,że w 3-4 roku jest niemiłosierna tęsknota za krajem, za bliskimi, za chęcią powrotu. Nie każdy jednak może opuścić kraj gdzie przebywa na emigracji jeśli ma nie uregulowane zobowiązania wobec Polski. Są deportowani z lotnisk, z hoteli do Polski i ,,piękny" sen im się urywa.

[robertP2]

Nie postrzegajmy ludzi według schematów, czy innych utartych granic , że tak koniec i kropka. Ja przede wszystkim życzę mu powodzenia.
A życie na obczyźnie nie jest takie różowe , bo pomimo tego, że nawet będziesz mieć po latach pracy ładny dom, dobrą pracę, być lubiany czy nawet mieć przyjaciół to zawsze będziesz czuć sie obcy wyalienowany, nie będziesz nigdy ,, u siebie''. U siebie to jesteś w Polsce czy to się komuś podoba czy też nie, urodziłeś sie Polakiem, umrzesz jako no właśnie jako kto ? To już zależy od Ciebie samego.

[waldi114]

Waldemarze wybacz ale to nie jest nagonka, na pewno nie to.
W tym artykule zabrakło tych informacji o których Ty teraz piszesz odpowiadając w końcu na moje pytania.
Gdybyś napisał tą informację przed wstawieniem linku, temat na pewno potoczył by się w innym kierunku choć treść tego artykułu ( może nieświadomie, niezamierzone) pokazuje zadufanego w sobie młodego chłopaka w sumie z historią jaka wtedy na początku lat 2000 większość wyjeżdżających miała za sobą. Może wirtualnie poklepało by się go po ramieniu i ,,paluszkiem pogroziło" na niektóre nie przemyślne sformułowania. Nie zgodzę się też z Waszymi poglądami ,że ,,Polak za parę funtów zapomina języka " jest nic nie wart , odrażający itp. Też pomagają, działają, zrzeszają w się,,klubach polskich" tylko tu nikt z Was się nie zastanowił w jakich okolicznościach, wśród jakich grup zamieszkują, pracują. Nie wszędzie jest Polak mile widziany, zabierający lokalnym pracę, przyznać się do narodowości to jak ,,ukręcić na siebie bicz", w końcu nie po to opuszczał swój kraj. Wiem, bo choć to drażliwy temat ale też w jednej niewielkiej miejscowości w pewnych okolicznościach wolałam ,,szwargolić".
Jeśli chcemy przedstawiać młode pokolenie przebywające za granicą i ich historie to niech są to informacje miarodajne a nie jak powyższy artykuł.

Z drugiej str też nie rozumiem Twojej postawy?
Czy nadal uważasz, że on nic nie robi dla kraju, dla naszej ojczyzny ?
Co jeszcze ma zrobić, by Cię przekonać, że jest Polakiem-Patriotą ?
Czy ma wracać do Polski i stać w kolejce po zasiłek , który nie pozwala umrzeć, ale też nie daje godnie żyć...
Poznałem jego i pomimo jego młodego wieku darzę go wielkim szacunkiem i wierzę w to, że zawsze będzie pomagał innym i bronił dobrego imienia Polski.
A wy kochani nie gniewajcie się na mnie, że piszę akurat inaczej jak wy, ale ja też od 11 lat mieszkam w Anglii i zapewniam was, że nie ma chwili kiedy nie myślę i nie tęsknię za Ojczyzną...

Wiem z rozmów z osobami przebywającymi za granicą ,że w 3-4 roku jest niemiłosierna tęsknota za krajem, za bliskimi, za chęcią powrotu. Nie każdy jednak może opuścić kraj gdzie przebywa na emigracji jeśli ma nie uregulowane zobowiązania wobec Polski. Są deportowani z lotnisk, z hoteli do Polski i ,,piękny" sen im się urywa.

Ja jak i ten młody chłopak wszystkie zobowiązania wobec Polski mamy uregulowane, zapewniam Cię...

[robertP2]

Patriotyzm w kraju to nie tylko wywieszanie flagi na święta narodowe, ale też pewne reguły gry, chociażby w ekonomii . Piszą niektórzy o zarobkowaniu to po co polski ,, patriota '' kupuje w niemieckim markecie albo francuskim la dziadostwo bo bycie trendy ? Bo jestem europejczykiem jak to niektórzy mówią ja przede wszystkim mocium panie i panowie jestem na pierwszym miejscu Polakiem na drugim europejczykiem. Nigdy na odwrót i jeżeli kopiujemy trendy z zachodu to nauczmy się jednego, chociażby od Niemców na pierwszym miejscu jesteśmy ,, my '' a dopiero potem reszta, w sensie stricte interesy swoje są ważniejsze, swoje produkty, popieranie swojego itp itd .

[Jolek]

waldi114 nie bierz tak dosłownie do siebie po prostu temat jest jak rzeka.
Wielu chcących wrócić z emigracji wpada w następne sidła przepisów UE, nie wszyscy zdają sobie sprawę na co się narażają jeśli mają nie spłacone zobowiązania. Ich życie ponownie legnie w ,,gruzach" , tracą pracę, rodziny, mają długi areszt domowy itd. To jest właśnie te młode pokolenie które próbowało sił w naszej gospodarce i nie udało się im. Cóż ,że czują się patriotami, wracają do kraju z marzeniami, gdy muszą pokonać następną barierę. Wielu powróciło do kraju gdzie wyemigrowali i niestety ,,ból i żal" mają ogromny. Nie ma w PL rodziny czy w kręgu znajomych gdzie nie przekazywano by sobie wiadomości jak układa się życie na emigracji. Pozostaje im tylko życzyć wytrwałości i wiarę na ,,lepsze jutro".