Witajcie!Mamy to! Mamy złoto! Warto było zaciskać kciuki!
Teraz trzeba kibicować drużynie kobiecej walczącej o awans na Olimpiadę.
Dzisiaj odpoczywam od... nie zgadniecie - od działki. Tak mnie już znudził codzienny identyczny rytuał poranny: pobudka, toaleta, śniadanie, pakowanie, wyjazd na działkę, że postanowiłam zrobić sobie małą przerwę. M skorzystał, upichciłam bowiem trzydaniowy obiad niedzielny z jego ulubionym rosołem na czele. W końcu przecież coś musiałam robić, żeby nie umrzeć z nudów.
W sobotę solidnie sobie popracowałam na rabatach, które oczyściłam z co najmniej połowy jednorocznych kwiatów, przygotowałam miejsca na przenosiny hibiskusów, które nie podobają mi się tam, gdzie teraz rosną. Są zbyt ładne, by obok nich kwitły inne rośliny. Dostaną wyeksponowane miejsca, nie zakłócane przez inne wysokie kwiaty.
Zrezygnowałam też z niebieskiej rabaty, dla mnie ona zbyt monotematyczna, preferuję urozmaicenie. Tak więc teraz czekam na deszcz, by zacząć działać z pełnym rozmachem.
Tylko ten hibiskus pozostanie na swoim miejscu.
Zakwitła chryzantema od Halszki.
Maryniu - lubię rozmaite kolory chryzantem, ale istotnie ta ma szczególnie ładną barwę kwiatków.
Wczoraj zakwitła inna wczesna, natomiast wszystkie pozostałe albo mają jeszcze drobniutkie pączki, albo i tych nie mają.
Mimo że nie przycinałam ich w tym roku, to i tak zakwitną w swoim czasie, głównie tuż przed pierwszym listopada. A wyrosły gęste i bardzo wysokie krzaczyska. 
Już wiem, że muszę je ograniczyć, ponieważ zajmują zbyt dużo miejsca, zagłuszając rosnące obok rośliny. 
Maryniu, tych barw to już coraz mniej,
ale taka jest kolej rzeczy i na urozmaicenie przyjdzie poczekać do następnego sezonu. 
Weekend miły, choć gorący. Dziękuję i życzę dobrego tygodnia.
Żeniszki tak się porozsiewały, że opanowały połowę działki. Właśnie z nimi w sobotę zrobiłam porządek.
Spokojnego tygodnia.
Nawet w pewnym momencie myślałam, że całkowicie zniknęła. Zastanawiam się, czy nie zmienić jej miejscówki, 
bo już długo rośnie w tym samym miejscu.
Podlewanie to nie deszcz.
ale muszę uzbroić się w cierpliwość i poczekać na deszcz, jest bowiem niesamowicie sucho. 
Co prawda trochę pomaga mi Misia, która zestarzała się, dzięki czemu spędza czas na swojej działce. 
Już nie biega na sąsiednie, bo trudno jej przeskoczyć przez siatkę.
Pamiętam o tytoniu lesnym dla ciebie,dojrzewa teraz... 
Trochę słabiej radzą sobie siatkarki, które walczą o przepustkę na olimpiadę. Ciągle jednak mam nadzieję, że się pozbierają. 
Te podłużne, które najobficiej owocują, to pomidory paprykowe. 
W sumie nic się nie podziało złego w aurze mimo groźnie brzmiących prognoz wTV.Ale miałam czas ,żeby wybrać się na cmentarz ,jesień budzi nostalgię... 
